Pelargonium Elnaryds Hilda en andere variëteiten van de Elnaruds-serie

Geranium is een van de meest geliefde kamerplanten bij bloemenkwekers. Er zijn veel varianten van deze cultuur. Pelargonium Elnaryds Hilda valt op. Vanwege zijn korte gestalte, weelderige struiken en overvloedige bloei, werd het snel populair bij liefhebbers van huisbloemen.

De geschiedenis van het uiterlijk van de Elnarids pelargonium-variëteit

Voor het eerst in het wild werd pelargonium ontdekt in Afrika en Zuid-Azië. Daarna verspreidde het zich snel naar alle continenten en kwam het in de 17e eeuw naar Europa. Later, dankzij de inspanningen van veredelaars, werden verschillende soorten bloemen veredeld. Velen van hen begonnen te worden gekweekt als sierplanten.

Hilda-variëteit

Het is interessant! Pelargonium en geranium worden vaak door elkaar gehaald. Je kunt ze onderscheiden aan de knop. Geranium heeft 5 identieke bloembladen. Pelargonium heeft 2 bovenste en 3 onderste, die qua grootte en vorm van elkaar verschillen.

Beschrijving van rassen

Onder de soorten pelargonium uit de Elnaruds-serie zijn er de meest voorkomende.

Hilda

Compacte pelargonium met weelderige dubbele toppen met een onregelmatige roze-witte kleur. Bladeren zijn geel met een bruine vlek in het midden. Hilda verdraagt ​​warmte goed en heeft een lange bloei.

Gusten

Een bloeiende pelargonium van de Elnaryds. De bloeiwijzen zijn dicht, de knoppen zijn perzikroze. De struik is compact.

Gusten-variëteit

Bente

Zonale pelargonium. Hij bereikt een hoogte van 10 cm. De bloeiwijzen zijn weelderig en dubbel. Abrikoos-rode knoppen. De bloei van deze soort begint in mei en duurt tot eind september.

Bente bloem

Otto

Otto wordt vaak gebruikt om balkons en veranda's te versieren. De toppen van deze variëteit zijn oranje van kleur en worden geleidelijk lichtroze. De struik bereikt een hoogte van 10 cm en de bloei begint in het late voorjaar.

Een verscheidenheid aan bloemen genaamd Otto

Singoalla

Kamerplant met witte, lichtroze bloemen. De struik is compact en gemakkelijk te vormen.

Pelargonium Singoalla

Lilian

Een dwergplant met dubbele volumetrische bloeiwijzen. De knoppen kunnen in de lente grijs-lavendel zijn en in de zomer roze.

Vertegenwoordiger van de Lilian-variëteit

Clarissa

Een weelderige struik met sneeuwwitte dubbele bloemen. De plant is compact, behoeft geen vorming.

Clarissa bloem

Landen

De meeste pelargonium-soorten zijn dwergplanten, dus ze hebben een kleine pot nodig. In dit geval zal de bloem al zijn kracht geven aan de groei van scheuten, en niet aan wortels. De grond moet zo worden gekozen dat deze wat zand en turf bevat.

Reproductie

Pelargonium wordt vermeerderd door zaden. Ze worden geplant in dozen met turf en achtergelaten in een kamer met een luchttemperatuur van niet meer dan + 20 ° C. De eerste scheuten zouden binnen 3 weken moeten verschijnen. Al die tijd moeten de zaailingen worden geïrrigeerd met water uit een spuitfles.

Belangrijk! De spruiten worden begin mei naar aparte potten verplaatst. Ze moeten 4 cm in de grond worden gegraven en met water worden gegoten.

Zorg

Basisprocedures voor bloemenverzorging:

  • Na het planten in de volle grond heeft de plant meerdere keren per week water nodig. Bevochtig de grond niet te veel en laat deze niet uitdrogen.
  • Tijdens het groeiseizoen moet de bloem worden gevoed met meststoffen die stikstof, kalium en fosfor bevatten. U mag dit echter niet vaker dan twee keer per maand doen.
  • Veel soorten pelargonium vereisen formatieve snoei. Om dit te doen, knijpt u de bladeren zodat de struik breed wordt.
  • In de zomer kan de bloem naar buiten worden gebracht en op plaatsen worden geplaatst die beschermd zijn tegen direct zonlicht.
  • In de winter is het beter om de plant op een plaats te houden met een temperatuur van minimaal +20 ° C.Het moet op dit moment niet meer dan twee keer per maand worden bewaterd.
  • Het wordt aanbevolen om pelargonium om de drie jaar te transplanteren. De procedure moet in april of maart worden uitgevoerd, zodat de bloem in juni de tijd heeft om wortel te schieten en te bloeien.

Ziekten en plagen

Pelargonium heeft een hoge immuniteit, dus ziekten en plagen verstoren het zelden. Maar met onjuiste zorg kunnen er nog steeds problemen ontstaan.

Bloeiende pelargonium Hilda

Staat de plant op de verkeerde plek of heeft het een verkeerd bewateringsregime, dan wordt dit aangegeven door de volgende tekens:

  • gebrek aan bloei;
  • roestige of gedroogde bladeren;
  • rot van het wortelstelsel.

Het is noodzakelijk om de oorzaak van de ziekte onmiddellijk te elimineren en de plant met fungiciden te behandelen.

In sommige gevallen kunnen bladluizen, wolluizen of wittevlieg in de struik beginnen. Indien gevonden, wordt de bloem besproeid met insecticiden.

Met de juiste zorg zal pelargonium een ​​uitstekende sierplant worden met heldere, ongebruikelijke bloemen.

gast
0 opmerkingen

Kamerplanten

Tuin