Parkroos: planten en verzorgen in het open veld
Inhoud:
Sierheesters van een tuinroos zijn bij iedereen bekend. Ze wortelen goed in verschillende bodems en hebben een breed palet van verschillende tinten (van rood tot abrikoos). Dit artikel zal je in detail vertellen over zo'n tuinfavoriet als een parkroos, planten en verzorgen waarvoor in het open veld zijn eigen kenmerken heeft.
Parkrozen buiten kweken
Het verzorgen en kweken van parkrozen is gebaseerd op het kiezen van de juiste variëteit, de juiste planttijd en de implementatie van alle noodzakelijke aanbevelingen. Heesters bereiken een hoogte van 3 m, zijn winterhard en verdragen een warm klimaat goed.
Parkrozen worden in heel Rusland geplant, omdat ze populair zijn vanwege hun grote aantal voordelen. Ze worden gebruikt om bloemstukken samen te stellen en als losse exemplaren bij het decoreren van een heg, schutting en het veredelen van een zomerhuisje.
Populaire soorten
De populariteit van bepaalde soorten parkrozen is te danken aan de volgende kenmerken: vorstbestendigheid, immuniteit tegen ziekten, plagen, tolerantie bij hoge temperaturen.
De bekendste variëteiten van dit gewas worden hieronder in meer detail besproken.
Soorten Canadese parkrozen
Lijst met populaire variëteiten van Canadese parkrozen:
- Prairie Joy. De klassieke rozenvariëteit is bedoeld voor het decoreren van een haag of voor het veredelen van zomerhuisjes. Tijdens de bloeiperiode verschijnen knoppen, verzameld in een borstel van 6 stuks, warm oranje van kleur. De plant is zeer goed bestand tegen strenge vorst.
- Morden Sunrice. De vertegenwoordiger van dit ras heeft een gemiddelde hoogte van maximaal 1,5 m en een breedte van maximaal 0,7 m. De frequentie van bloei is 2 keer in de zomer. De toppen zijn groot, helder oranje.
- John Franklin. Een struik van kleine hoogte - tot 1 m. Enkele knoppen zijn rood van kleur met een uitgesproken bloemenaroma. De plant is bestand tegen vorst, droogte en heeft een hoge immuniteit tegen ziekten en plagen.
- John Davis. Deze variëteit is ideaal voor een succesvolle teelt in de regio Moskou. De plant kan bloeien voor de eerste nachtvorst. De struik bereikt een hoogte van 2 m. Knoppen met een bleekpaarse kleur worden verzameld in bloeiwijzen van verschillende stukken.
Soorten Engelse parkrozen
Lijst met populaire soorten Engelse parkrozen:
- Chippen Dale. Een relatief nieuwe variëteit aan parkrozen, die een groot aantal voordelen heeft (weerstand tegen hitte, vorst, verschillende ziekten, pretentieloze zorg).
- William Shakespeare. Een variëteit aan parkrozen, die in 2000 werd gekweekt. Bloemen zijn het hele seizoen een lust voor het oog. De plant is vorstbestendig, verdraagt goed warmte en is resistent tegen ongedierte en kwalen.
- Benjamin Britten. Een struik van gemiddelde hoogte, die dicht bloeit met grote rode toppen met een uitgesproken bloemenaroma. De plant is ideaal voor decoratieve doeleinden.
- Abraham Darby. Heesters van deze variëteit groeien snel, zijn resistent tegen ziekten, bloeien 2 keer tijdens het seizoen met grote bloemen van warm oranje kleur met roze kleur aan de uiteinden.
Andere rassen
Andere populaire soorten parkrozen:
- Verscheidenheid Westerland. Wordt gebruikt om een haag te maken. De plant bloeit 2 keer per seizoen dicht met grote perzikkleurige bloemen.Het verdraagt vorst, verwarmt goed en vereist geen constant onderhoud.
- Louis Audier. Een struik met een hoogte tot 3 m. De bloemen hebben de vorm van pioenrozen en zijn lichtroze van kleur. De plant wordt gebruikt om een klassiek Engels, Frans landschap te creëren.
- Rose Chinatown. Middelgrote struik. Bloeifrequentie - 2 keer gedurende het seizoen. De bloemen zijn groot, klassiek, geel. De plant is vorstbestendig, immuun voor ziekten en plagen.
Hoe parkrozen buiten op de juiste manier te planten en te verzorgen
Om een parkroos voor een beginner op de juiste manier te planten en te laten groeien, moet u eenvoudige aanbevelingen volgen:
- De juiste landingsplaats kiezen. De afwezigheid van sterke zon en de aanwezigheid van lichte schaduw worden aangemoedigd.
- Creëren van een gunstige grond om te planten. Humus, brosheid en leem zorgen voor een dichte en overvloedige bloei in het late voorjaar en de hele zomer.
- Het toepassen van de juiste bemesting bij schrale grond (verrotte compost met zand in gelijke verhoudingen).
- Voor het planten worden de wortels van de zaailing niet in water gehouden, omdat overmatige vochtigheid verschillende ziekten kan veroorzaken, bijvoorbeeld echte meeldauw.
Voorbereiding voor het planten van een zaailing in de volle grond:
- De wortels worden 1-2 cm afgesneden.
- Verwijder gedroogde, beschadigde scheuten.
- Er blijven niet meer dan 4 knoppen op de foto over.
- Voor het planten worden de zaailingen licht bevochtigd met water.
Het planten wordt uitgevoerd in eerder voorbereide gaten met kunstmest. De wortels worden erin geplaatst en bedekt met aarde. Vervolgens wordt de eerste watergift uitgevoerd.
Stapsgewijs uitvoeringsalgoritme:
- gatvoorbereiding (diameter - 40 cm, diepte - 70 cm);
- introductie van drainage (geëxpandeerde klei, kiezelstenen, klei, gebroken baksteen) en vruchtbare grond;
- zaailingen worden in voorbereide gaten geplaatst;
- bedek met aarde van bovenaf en bewaterd met warm water (ongeveer 15 liter);
- zaailingen zijn pudding met turf van minimaal 20 cm dik.
De afstand tussen de geplante gewassen moet minimaal 1 m zijn, omdat struiken elkaar kunnen beschadigen tijdens het groeien.
Hoe zorg je voor een gevestigde plant
Aanbevelingen voor de goede verzorging van parkrozen die al in de volle grond wortel hebben geschoten:
- In het voorjaar hebben rozen overvloedig en langdurig water nodig. Bij het begin van de hitte moet de procedure 2-3 keer per week worden uitgevoerd (laat in de avond of vroeg in de ochtend). Water moet bij de wortels worden afgevoerd.
- Na het besproeien wordt de grond losgemaakt om voor luchtcirculatie te zorgen. Het is ook noodzakelijk om parallel onkruid voorzichtig te verwijderen.
- Mulchen (dat wil zeggen de introductie van organische materialen met een dikte van minimaal 5 cm). De procedure kan het beste worden uitgevoerd in het vroege voorjaar of vroege najaar.
- Rozen worden het hele seizoen door bemest (7-10 keer) met behulp van organische bemesting, minerale samenstelling (kaliumzout, ammoniumnitraat, superfosfaat).
- Snoeien moet jaarlijks worden gedaan om de groei en de bloei op lange termijn van de struik te verbeteren. De procedure wordt op verschillende tijdstippen van het jaar uitgevoerd en is verdeeld volgens de mate van intensiteit (versterkt, gemiddeld, zwak). De nieren worden verwijderd, rekening houdend met het niveau van respectievelijk 3,5, 10 nieren.
- De stekken worden speciaal met het eerste bloemblad op de stengels geknepen voor de juiste vorming van de struik en voor een dichte, overvloedige bloei gedurende het hele jaar.
- De eerste toppen ter grootte van een erwt na het planten worden verwijderd om de plantengroei te verbeteren.
- De knijpprocedure bevordert de ontwikkeling van nieuwe stengels en de vorming van een symmetrische rozenstruik. Het is aan het einde van de zomer voor de herfst voltooid.
Struiken met scheuten worden bij de wortels uitgegraven en op een andere geschikte plaats geplant. Tegelijkertijd worden alle omstandigheden gecreëerd, goed verzorgd, zodat de plant snel wortel schiet.
Hoe parkrozen bloeien
De bloei van parkrozen is vrij lang, het hele seizoen door. Aan het einde van de lente kan de eerste knop bloeien. Tijdens deze periode is het belangrijk om voor een goede plantverzorging te zorgen:
- tijdens het eerste jaar na het planten met minerale mest heeft de roos geen aanvullende voeding nodig;
- verder voeren gebeurt regelmatig volgens het vastgestelde schema;
- na het snoeien in de lente wordt bemesting uitgevoerd en wordt de procedure herhaald bij de eerste set knoppen voor hun bloei (ammoniumnitraat - 30 g per 1 m2, natriumhumaat met een snelheid van 2 liter kant-en-klare oplossing per 1 struik);
- wanneer de eerste bloemen zijn vervaagd, moet u de cultuur voeden met minerale meststoffen (alleen kalium, superfosfaat kan worden gebruikt, stikstof is uitgesloten);
- de maximale bewatering van de plant wordt uitgevoerd tijdens de ontluikende periode (5-10 liter per 1 struik).
Ziekten en plagen
De teelt van rozen gaat ook gepaard met het verschijnen van verschillende ziekten:
- Echte meeldauw treft de plant vooral in de zomer en kan zowel buiten als in de kas voorkomen. Op de scheuten, bladeren, verschijnt een witte bloei, die geleidelijk bruin wordt. De struik begint te verdwijnen, uitdrogen. Om het te elimineren, is het belangrijk om een speciale behandeling met fungiciden uit te voeren.
- Het verschijnen van roest van de sporen van de schimmel op de bladeren en scheuten van de plant.
- Eind augustus kunnen zwarte vlekken op rozenblaadjes verschijnen.
- Roze roest (oranje kussentjes). De ziekte ontwikkelt zich snel en vereist behandeling met insectendodende stoffen.
- Roest met sterretjes komt in de zomer vaak voor op rozenblaadjes. Met de verdere ontwikkeling van de ziekte en het ontbreken van preventieve maatregelen, wordt de plant geel en verdwijnt.
Ongedierte dat parkrozen schaadt: rozenboorder, bladluis, bezemsteel, rozencicade, bladworm, spint, klikkevers. Methoden om ermee om te gaan zijn tijdige voeding, goed water geven, regelmatig losmaken, mulchen van de grond. Als de ziekte al vordert, is behandeling met insecticiden voor een specifiek doel vereist.
Als u de parkrozen de juiste zorg geeft, zullen ze de tuinman verrassen met een weelderige, heldere bloei, een heerlijk aroma gedurende het warme seizoen. Om dit te doen, moet u ze royaal water geven, onmiddellijk reageren op het verschijnen van tekenen van ziekte en snoeien.