Rose Peach Avalanche - rasbeschrijving
Inhoud:
In 2004 creëerde veredelaar Lex Wurn uit Nederland de rozenvariëteit Peach Avalanche, die lijkt op een lawine die de hele zomer een stuk land bedekte. In 2007 werd de hybride theesoort zeer gewaardeerd door kenners van natuurlijke schoonheid in Nederland. In Rusland is de populariteit van de bloem echter niet zo hoog - de roos begint net in grote hoeveelheden te groeien.
Peach Avalanche: roze rozen
Het wordt gekenmerkt als een hybride die tot 1 meter hoog kan worden. Tegelijkertijd kan de netto-lengte van de stengels, waarop sierlijke knoppen worden gevormd, 60 cm bedragen. Middelgrote dubbele bloemen (tot 25 bloembladen) van een lichte abrikozenkleur met een klassieke vorm tegen een achtergrond van mat heldergroen blad letterlijk fascineren. Het uiterlijk van de plant veroorzaakte ooit een storm van enthousiasme onder critici.
De beschrijving van gewone bloemenliefhebbers zegt dat de variëteit voldoet aan de volgende basisparameters:
- de gemiddelde hoogte van de struik is ongeveer 80 centimeter;
- de grootte van een bloemknop bereikt een diameter van 13 centimeter;
- bladeren zijn groot, dicht groen van kleur met een glanzende glans;
- het ras is vorst- en ziektebestendig.
Deze Nederlandse rozensoort wordt aanbevolen voor groepsbeplanting en voor snijwerk.
Voor- en nadelen van de variëteit
De voordelen van de Peach Avalanche roos zijn:
- grote toppen,
- smaragdgroene schaduw van bloeiende bloembladen,
- de variëteit is ideaal om te snijden,
- geschikt voor enkele en groepslandingen,
- koude weerstand,
- bescherming tegen veel voorkomende bloemplagen en ziekten.
Een ernstig nadeel dat beginnende bloemisten afschrikt, is dat zorgvuldige zorg vereist is.
Gebruik in landschapsontwerp
Rozen versieren elk territorium. Ze kunnen worden geplant in aparte bloembedden of als haag. Voor het landschap is het belangrijk dat de bloeiende struiken lang pronken.
Peach Avalanche-rozen in de vorm van samengeperste bloembladen, verzameld in een nette vorm van enkele knoppen, genieten van eind mei tot het begin van koud weer van hun schoonheid.
En de variëteit wordt ook wel badstof genoemd. De struiken zijn massief, vertakt, met dofgroene bladeren, dienen als een decoratief ontwerp als enkele en groepsaanplant, waar, naast andere bloemen, rozen van deze variëteit opmerkelijk wortel schieten en mensen verrukken met hun schoonheid. Rozen zijn populair bij bloemisten en bloementelers.
Een bloem laten groeien
Het planten wordt voornamelijk uitgevoerd door stekken, zaailingen.
Op het moment van planten verschilt dit type rozen niet van andere variëteiten - dit is de lente of herfst. Voor de zuidelijke regio's zijn beide opties geschikt, voor de Oeral en Siberië is het beter om bij de eerste te stoppen.
Voor het planten van Peach Avalange-rozen wordt een site apart gezet, goed verlicht en verwarmd door de zon. Omdat planten geen tocht verdragen, moet u een plaats kiezen die is beschermd tegen koude luchtstromen.
Hoe de aarde en bloem klaar te maken voor aanplant
De rozenstruik geeft de voorkeur aan gedraineerde bodems met matige vochtigheid en zuur-base-reactie (5,6-7,3 pH). Voor het planten wordt een grondmengsel bereid dat bevat:
- vruchtbare grond - 2 delen,
- humus - 3 delen,
- rivierzand - 2 delen,
- turf - 1 deel.
In elk gat is het nodig om de afvoer van geëxpandeerde klei, kleine stenen of grind te regelen.
Zaailingen worden vóór het planten geïnspecteerd. In dit geval is het nodig om de beschadigde delen van de plant te verwijderen om de lange scheuten in te korten. Een zaailinghoogte van 35 cm wordt als normaal beschouwd.
Plantprocedure stap voor stap
Het wordt aanbevolen om rozenstruiken te planten, rekening houdend met enkele eenvoudige regels:
- De zaailingen moeten 5 uur in water worden geplaatst om zich aan te passen en de vitaliteit in de nieuwe omgeving te stimuleren.
- Voor het planten van een zaailing wordt een gat gemaakt met een diepte van maximaal een halve meter.
- Het is noodzakelijk om rekening te houden met de grootte van de kluit van de aarde, zodat de breedte van het plantgat overeenkomt met de grootte van de bal.
- Verse mest mag niet in het gat worden gestort.
- De aarde moet een beetje met verdichting in het landingsgat worden gegoten, na het vullen van het gat moet de grond worden aangedrukt.
- De geplante struik wordt overvloedig en zonder haast gedrenkt (2 emmers water per gat).
- Gedroogde grond moet worden gemulleerd.
- Rondom de struik wordt een bewateringsgroef gegraven.
In het eerste jaar moeten bloemknoppen die vóór juli zijn gevormd, worden verwijderd om de plant sterker te laten groeien. Alleen in dit geval is de rozenstruik zo goed mogelijk voorbereid op de winter.
Verzorging van planten
Planten van de variëteit Peach Avalange hebben constante zorg nodig. De bloem voelt comfortabel aan en vormt zich goed onder gunstige temperatuuromstandigheden. Ongeacht het feit dat de cultuur kalm reageert op een temperatuurdaling, moet deze eind april - begin mei in warme grond worden geplant. In dergelijke omstandigheden zullen de struiken wortel schieten en eerder beginnen met nieuwe scheuten.
De rozenvariëteit Avalange is een lichtminnende plant die de voorkeur geeft aan goed diffuus licht.
Regels voor water geven en vochtigheid
De groei en vorming van rozenstruiken is direct afhankelijk van de luchtvochtigheid. Gebrek aan vocht veroorzaakt een verandering in de kleur van het blad, het verschijnen van geelheid. Overtollig is van invloed op de conditie van de wortels (verval).
Bij warm, droog weer moet je hem water geven met water dat is opgewarmd in de zon om de plant niet te belasten. De regelmaat en hoeveelheid water bij irrigatie is afhankelijk van de weersomstandigheden. Tijdens periodes zonder regen, onder één struik, moet je minimaal 2 keer per week tot 20 liter water geven.
In het geval van langdurige regenbuien daarentegen, maken ze een schuilplaats zodat de rozenstruik niet constant nat is.
Met het begin van de herfst moet het water geven worden gestopt.
Topdressing en bodemkwaliteit
Hybride theeroosjes van de variëteit Avalange hebben tijdens de groei en bloei hoogwaardige bemesting nodig in de vorm van minerale meststoffen (fosfor, potas, stikstof).
Een oplossing wordt bereid per 10 liter water - 10 g ureum en 15 g nitraat. Minerale dressing moet worden afgewisseld met biologische supplementen. Tijdens de vorming van bloemknoppen worden de struiken gevoed met complexe meststoffen.
Hiervoor wordt een oplossing voorbereid:
- water - 10 liter,
- ureum - 40 g,
- salpeter - 20 g,
- kalium - 15 g.
Snoeien en opnieuw planten
Het snoeien van rozenstruiken bevordert een intensieve plantvorming. De struik krijgt de gewenste decoratieve vorm. De voeding van jonge scheuten wordt verbeterd door uitdrogende takken te verwijderen. Aan de overige takken wordt meer lucht toegevoerd, wat een preventieve maatregel is tegen het optreden van een aantal ziekten.
In de herfst is het noodzakelijk om alle verwelkte knoppen, rotte bladeren, zwakke scheuten van een rozenstruik te verwijderen. Met dergelijke zorg kunt u zich beter voorbereiden op de winter.
De lente en herfst worden beschouwd als de beste tijden om rozen te verplanten. De struiken worden samen met een aarden kluit op de wortels uit de grond gegraven en overgebracht naar een nieuwe plantplaats. De betekenis van het houden van een klomp aarde is om de wortels te behouden en de plant te helpen zich aan te passen aan een nieuwe plek.
Kenmerken van het overwinteren van een bloem
Om de overwintering succesvol te laten zijn, moet u verschillende stappen uitvoeren:
- Stop met voeren vanaf het begin van september.
- U moet de bloemhoofdjes afsnijden na het afstoten van de bloembladen.
- Na verloop van tijd, vóór het begin van koud weer, moeten de rozenstruiken worden geschud om een aarden heuvel van ongeveer 20 cm hoog te vormen voor de vorming van extra wortels.
- In de laatste dagen van september moet je de toppen van de scheuten knijpen, die geen tijd meer hebben om bloemen te plezieren. In oktober kun je de scheuten korter knippen.
- Uw "rozentuin" moet worden ontdaan van gras, bedekt met puin of andere beschutting.
De perzikkleurige Hollandse roos is niet klaar voor de strenge winters van de Oeral en Siberië. In streken waar de temperatuur in de winter onder de -25 ° C daalt, heeft ze extra beschutting nodig. In de regel bedekken ze de struik met vuren takken, een niet-geweven materiaal, en nadat de sneeuw valt, wordt een kleine heuvel gegoten.
Bloeiende roos
Gefascineerd door de magie van schoonheid, planten mensen soms een roos op de grasvelden tussen het gras. In de actieve bloeiperiode wordt een verbluffend beeld verkregen: een smaragdgroene achtergrond, waarop een weelderige bloeiende rozenstruik of zelfs een groep struiken bedekt met mooie bloemen pronkt. Voor dit type accommodatie past de Peach Avalanche roos als geen ander.
Het kweken van zo'n pracht is natuurlijk problematisch: het omringende gras probeert de ruimte rond de roos te bedekken. We moeten constant wieden.
De vorm van de rozenknop is klassiek - de bloembladen worden verzameld in een net, dicht glas, dat heel lang op de struik kan blijven staan. Ondanks de schoonheid van de bloei is er praktisch geen geur rondom de plant. Sommige tuinders vinden dit een nadeel, maar er zijn ook kenners van niet-geurende rozen.
De knoppen zijn meestal solitair, uitgesproken. Volgens sommige beschrijvingen verschenen in zeldzame gevallen echter borstels van twee of drie bloemen aan de uiteinden van de scheuten.
De Avalanche-roos bloeit vrijwel zonder onderbreking, vanaf de laatste dagen van mei, daarna de hele zomer tot aan de oktobervorst. Het kenmerk van de plant is dat er geen wonderen verwacht mogen worden van herhaalde bloei. Bovendien, om het op hetzelfde niveau te laten passeren, moet de rozenstruik worden gevoed met fosfor en kalium.
Wat als het niet bloeit? Bloemisten kennen verschillende redenen:
- mislukte landingsplaats;
- het snoeien van de struik is verkeerd;
- onvoldoende zorg;
- onderdrukt wortelscheuten;
- gevallen van bacterievuur onder dekking (moet onmiddellijk worden verwijderd);
- natuurlijk verouderingsproces.
Bloemvermeerdering
Rozen worden vermeerderd door stekken en gelaagdheid. De eerste methode verdient de voorkeur.
Stekken worden geoogst door de scheuten af te snijden. Bovendien kan plantmateriaal zelfs uit elk boeket worden gehaald.
De kweekprocedure wordt in de herfst uitgevoerd.
Het rooten van stekken van een roos moet volgens bepaalde regels worden uitgevoerd:
- snijd de stekken af, maak een behandeling met Heteroauxin;
- maak een gat van ongeveer 30 cm diep, vul het 2/3 met vruchtbare grond;
- plant de scheuten schuin (hoek 45 °), verdiep 2/3 van de stekken;
- giet veel water.
Dan moet je de stekken bedekken door een kleine kas te maken. Gebruik hiervoor een plastic bakje, een glazen pot. In het eerste geval kun je kleine gaatjes maken voor ventilatie. Als u glas gebruikt, moet u de zaailingen één keer per week luchten.
Ziekten, plagen en manieren om ze te bestrijden
Wanneer parasieten worden gevonden (spintmijten, bladrollers, bladluizen, beer), worden moderne medicijnen (insecticiden) gebruikt.Aangetaste bladeren en scheuten worden verwijderd.
Door ziekten kunnen zwarte vlek en echte meeldauw worden bedreigd. De Peach Avalange-roos heeft een gemiddelde weerstand tegen hen. Van alle bekende methoden om plantenziekten te bestrijden, zijn gerichte chemicaliën de beste gebleken. Chemicaliën werken in op het oppervlak van de struiken en hebben hun effect. In elke tuinierwinkel vindt u de juiste producten.
De hybride theeschoonheid veroverde bloemisten en landschapsontwerpers. Peach Avalange heeft een geweldige toekomst. Ondanks de moeilijkheden bij de verzorging, moeten tuinders zeker aandacht besteden aan deze variëteit - wie het kan kweken, zal zeker respect verdienen bij andere bloemenliefhebbers.