Kwiat wilczomlecza: podstawowe typy i pielęgnacja domowa
Zadowolony:
Inny, bardziej powszechny synonim, Euphorbia, ma piękną nazwę dla wilczomlecza. Różne źródła podają, że do tego rodzaju należy 800 do 2000 gatunków. W kulturze ogrodowej uprawia się trawy jednoroczne i wieloletnie oraz krzewy.
Typowe rodzaje kwiatów wilczomlecza
Zasada doboru roślin do uprawy w ogrodzie lub kulturze doniczkowej to łatwość pielęgnacji, a także możliwość dostosowania do stref klimatycznych kraju. Wśród wielu odmian trojeści - typowego mieszkańca subtropików - jest wielu pięknych przedstawicieli dla każdego domu. Domowa pielęgnacja wilczomlecza wymaga tego, co najprostsze, za co kochają ją hodowcy kwiatów.
Euphorbia Lactea F. Cristata
Euphorbia Christata
Jest przedstawicielem bardziej rozległego gatunku - Euphorbia Lactea F. Cristata. Ojczyzna - azjatyckie tropiky. Jest podatny na mutacje i pojawianie się podstaw, więc wygląd jest dość zmienny. Prawie zawsze w sprzedaży jest prezentowany w postaci zrazu na innych sukulentach.
W sumie wyróżnia się dwie odmiany wilczomlecza Cristata: zwykłą, która może samodzielnie żyć w doniczce oraz wolną od chlorofilu (Cristata F. Variegata) - wymaga przeszczepu. Trudno jest opisać kształt rośliny, ponieważ jest zawsze bardzo dziwaczny i czasami zmienia się znacznie pod wpływem zrazu. Najczęściej przypomina przegrzebek lub koralowiec. Żywotna wilczomlecza o żebrowanym, kolumnowym kształcie o wysokości około 5 cm lub trochę częściej działa zwykle jako wejście. Kwitnienie jest możliwe, ale niezwykle rzadkie.
Euphorbia Marginata
Popularne nazwy to wilczomlecz i górski śnieg. Trujący rocznik z prostymi, gęsto ulistnionymi łodygami o wysokości 60-80 cm, owalny liść i pędy o srebrzystozielonym odcieniu. Do czasu kwitnienia wzdłuż krawędzi liści pojawia się biała obwódka. Na początku lata kwitną małe, nieokreślone, białe kwiaty. Roślina ceniona za piękną koronę, która korzystnie kontrastuje z innymi roślinami.
Euphorbia Marginata
Bardzo bezpretensjonalna roślina uprawiana jest w ogrodach na klombach i na parapetach. Optymalna temperatura to 22-24 ° C. Preferuje luźne, bogate w składniki pokarmowe gleby o niskiej kwasowości. Akceptuje dobrze szczypanie i przycinanie, wypuszczając nowe pędy boczne. Ta wilczomlecz jest rozmnażana przez nasiona i sadzonki.
Euphorbia Decari
Nisko rosnący soczysty z pięknymi falistymi liśćmi z zygzakowatym brzegiem, pochodzący z Afryki i Madagaskaru. Przechwytuje nowe terytoria, rozprzestrzeniając się za pomocą pełzających korzeni, częściowo wystających ponad powierzchnię ziemi. Gruba, soczysta łodyga uformowana jest spiralnie, w koronie ma liściastą rozetę. Liść jest zielony, ale może przybrać czerwonawy kolor. Kwiatostany wyglądają jak beżowe dzwonki.
Euphorbia Decaryi
Gatunek ten jest uprawiany głównie jako ozdobna kultura doniczkowa. Mało wymagający do opieki, rośnie raczej powoli. Preferuje słabe, słabe oświetlenie. Latem optymalna temperatura to 25 ° C, a zimą około 15 ° C. Łatwo rozsiewa się przez nasiona, można zaszczepić.
Różne popularne rodzaje trojeści są tak różne od siebie, że czasami, oprócz zdolności do wydzielania mlecznego soku, trudno jest dostrzec inne typowe objawy.
Euphorbia Obesa
Drugie imię to wilczomlecz. Mała wieloletnia wilczomlecza, która wygląda bardzo podobnie do kaktusa. Kształt łodygi jest kulisty, zielono-brązowy z ośmioma wyraźnymi segmentami. W poprzek znajdują się paski czerwono-brązowe lub jasnofioletowe. Nie ma kolców i liści, a jeśli szczątkowe liście odrosną, szybko więdną i odpadają, pozostawiając guzy na żebrach. Na czubku głowy może wyrosnąć dziwacznie wyglądające kule-gałązki. Można ją przedłużyć do 30 cm wysokości i do 10 cm średnicy, uzyskując eliptyczny kształt.
Euphorbia Obesa
Euphorbia Enopla
Bylina dwupienna soczysta pochodząca z Afryki Południowej. Korona tej wilczomlecza silnie rozgałęzia się od nasady, osiągając wysokość nie większą niż 1 m. Cierni, co nadaje roślinie elegancki wygląd. Może mieć drobne, prymitywne liście. Drobne, bez płatków, zielono-żółte kwiatostany z cienkimi nogami na końcach pędów są męskie i żeńskie. Po dojrzewaniu owoc przyjmuje postać kulki z nasionami w środku. Świetnie czuje się na parapetach, ale potrzebuje suchego, lekkiego i chłodnego zimowania (temperatura 4 ° C).
Euphorbia Enopla
Euphorbia Gabizan
Ciekawa i raczej rzadka soczysta roślina uprawiana tylko w doniczkach. Młoda łodyga, rozciągająca się do 30 cm wysokości, wygląda jak zielony ananas z podobną kępką długich płaskich zielonych liści zaokrąglonych na końcach. „Guzki” na jej powierzchni pozbawione są cierni. W miarę starzenia się pień staje się brązowy i zdrewniały. Propagowane przez pędy rosnące na głównym pniu lub przez nasiona.
Euphorbia Gabizan
Euphorbia Ingens
Wilczomlecz dwupienny jest lepiej znany jako euforbia wielka lub podobna, prawdziwa legenda sawanny. „Ingens” to po łacinie „ogromny”. W zależności od warunków przetrzymywania może rozciągać się na wysokość od 15 cm do 2 m lub nawet więcej, przyjmując postać rozłożystego drzewa lub krzewu. Pędy cylindryczne 5-żebrowe wystają z pnia, nadając koronie kształt zbliżony do kandelabru.
Euphorbia Ingens (Similis)
Jest wszechobecny we wszystkich suchych i półpustynnych obszarach Afryki. Może rosnąć na skalistych formacjach i długo obejść się bez wody. Pędy wzdłuż żeber mają kolce i małe liście, które z czasem wysychają i opadają. Pędy wyrastają spontanicznie z pąków na żebrach. Ściskanie wierzchołków tylko stymuluje ten proces. Kwitnie drobnymi żółtymi kwiatami bez płatków, typowymi dla mlecza, o przyjemnym aromacie. Z wiekiem centralny pień staje się zdrewniały. Mleczny sok jest silnie toksyczny i może spowodować poważne oparzenia, jeśli dostanie się do oczu.
Euphorbia Martini
Ozdobna bylina uprawiana w ogrodach. Odporna na suszę i pierwsze jesienne przymrozki. Może mieć do 50 cm wysokości, wydłużone liście łączą odcienie zieleni, jasnozielonego, srebrnego, żółtego, a nawet różowego.
Euphorbia Martinii (Ascot Rainbow)
Euphorbia Diamond Mróz
Nazwa „diamentowy szron” nie została nadana tej wilczomleczowi przypadkowo. Jest to hybryda Euphorbia Hypericifolia.W sprzedaży w 2004 roku. Bujny krzew z cienkich zielonych pędów świetnie prezentuje się w wiszących doniczkach. Kwitnie nieprzerwanie od wiosny do jesieni drobnymi białymi kwiatami. Preferuje dobre oświetlenie i regularne podlewanie, ale dobrze znosi suszę. Niezależnie przyjmuje postać bujnego zaokrąglonego krzewu, ale w razie potrzeby można go uformować według własnego uznania. Roślinę utrzymuje się w temperaturze od 5 ° C do 25 ° C. Łatwo rozmnaża się, dzieląc krzew i sadzonki.
Euphorbia Diamond Frost
Euphorbia Akrurensis
Ma również inne nazwy - Abisyński (Akrurensis), Eretrian (Erythraeae). Wieloletnie soczyste drzewo pochodzące z Afryki. Zewnętrznie przypomina wilczomleczę Ingensa, ale jej żebra (od 4 do 8) są bardziej płaskie i szersze, faliste z wyraźnymi żyłkami poprzecznymi. Rośnie na glebach suchych i kamienistych, a także w skałach. Wysokość 4,5-9 m. Na żebrach liczne sparowane ostre kolce. Jeśli pogoda jest ciepła i wilgotna, pokrywają ją delikatne zielone liście. W Rosji uprawiana jest jako kultura doniczkowa.
Euphorbia Acrurensis
Euphorbia Trigon
Wilczomlecz trójkątny lub trójkątny, przybierający postać drzewa lub krzewu. Główny pień może mieć do 6 cm średnicy. Rozcięte gałęzie o długości do 20 cm. Kolor jest ciemnozielony z białawymi smugami. Stare rośliny i podstawy stają się zdrewniałe. Kolce na żebrach są czerwonawo-brązowe, mocne, z wygiętymi końcami. Mięsiste liście do 5 cm długości są zielono-czerwone. Rośnie bardzo szybko w doniczkach i jest bardzo bezpretensjonalny, zarówno pod względem składu gleby, jak i oświetlenia.
Euphorbia Trigona
Euphorbia Japonica
Może być dostępny w handlu pod nazwą Euphorbia cv. Cocklebur, będący krzyżówką dwóch wilczomleczów - Euphorbia Susannae i Bupleurifolia. Gruby korzeń łączy się z ogonem naziemnym. Wygląda bardzo podobnie do ananasa, jak wilczomlecz gabisan, ale z początkowo brązową łodygą i grzebieniem długich liści jest zielony z jaśniejszymi plamami lub plamami. Rośnie bardzo wolno. Optymalna temperatura to 20-24 ° C, nie toleruje nasiąkania wodą. Dobrze się czuje w rozproszonym oświetleniu. Propagowane przez sadzonki wierzchołkowe.
Euphorbia Japonica
Kwiat Euphorbia: opieka domowa
Rozpoczynając pracę w domu, nie będziesz musiał zwracać na nie większej uwagi. Większość spokojnie przetrwa nawet kilka miesięcy całkowitego zapomnienia, zwłaszcza rośliny dorosłe. Szkodniki rzadko go atakują, ponieważ sok jest trujący.
Oświetlenie
Im jaśniejsze słońce, tym bardziej kolorowy staje się mlecz. Ale ogólnie rozproszone jasne oświetlenie jest dla nich odpowiednie. W ogóle nie jest konieczne umieszczanie pojemników lub garnków na parapetach. Każdy wolny obszar w pobliżu okien będzie dla nich odpowiedni.
Temperatura
Przez cały rok można je pozostawić w tym samym miejscu w równomiernej temperaturze w zakresie 20-24 ° C. Będą tolerować spadek do 15 ° C i wzrost nawet do 34 ° C bez zauważalnego uszkodzenia ich wyglądu. Najważniejsze jest, aby unikać podlewania gleby w przypadku zmian temperatury, ponieważ znacznie osłabia to odporność soczystości. Większość gatunków wymaga chłodnej hibernacji, aby pobudzić kwitnienie. Reżim wymaga wyjaśnienia, ponieważ niektóre gatunki mogą wytrzymać spadek do 5 ° C, podczas gdy inne mogą umrzeć już w 10 ° C.
Wilczomlecze gleby i podlewania
Jeśli porównamy euforbię z innymi sukulentami, kaktusami, to nie ma dla nich fundamentalnych różnic w wyborze gleby. Gleba powinna być uboga w składniki odżywcze, luźna (nawet luźna) o odczynie obojętnym lub lekko kwaśnym. W warunkach naturalnych mlecz rośnie na sawannach i półpustyniach, na skałach, kamienistych równinach.
Podlewaj garnki trojeścią, gdy ziemia wyschnie na sam dno. Latem wystarczy 1-2 razy w tygodniu, zimą 1-2 razy w miesiącu. Soczysty z łatwością przetrwa brak wilgoci, az ciągle mokrej gleby łatwo gnije i umiera.Pierwszym niepokojącym objawem jest zrzucanie liści korony lub bocznych żeber.
Nawozy na kwiat
Top dressing odbywa się tylko w ciepłym sezonie. Złożony nawóz mineralny nadaje się do sukulentów lub kaktusów. Dawkowanie zmniejsza się o połowę zgodnie z zaleceniami producenta leku. Częstotliwość karmienia raz na 1-2 miesiące, w zależności od wieku. Im starsza roślina, tym rzadziej potrzebuje nawożenia.
Metody rozmnażania kwiatów wilczomlecza
W sprzedaży można znaleźć nasiona trojeści. Warto je kupić i wykorzystać do siewu. Kiełkowanie u większości gatunków jest doskonałe, ale tylko pod warunkiem świeżości. Zwykle w pierwszym roku kiełkowanie dochodzi do 99%, w drugim spada 2-3 razy. Znacznie częściej są rozmnażane przez sadzonki lub dzieląc krzew.
Sadzonki
Sadzonki w trojeść żebrowaną uzyskuje się poprzez oddzielenie pędów i odcięcie wierzchołka. Oddzieloną część rośliny pozostawia się do wyschnięcia, aż mleczny sok przestanie się wyróżniać, a kawałek jest sklejany gumową substancją. Następnie pęd lub koronę zanurza się 1-2 cm w przygotowanej glebie i przykrywa przezroczystą nasadką z ciętej plastikowej butelki, szklanego słoika lub zwykłej plastikowej torby.
Ukorzenienie trwa zwykle od 2 do 4 tygodni. Nie warto w tym momencie zakłócać procesu, tylko czapkę otwiera się raz dziennie, aby przewietrzyć. Jeśli wilgotność w pomieszczeniu przekracza 60%, możesz swobodnie obejść się bez szklarni. Podlewanie odbywa się przez opryskiwanie gleby, gdy dobrze wyschnie. Dobry turgor jest głównym objawem doskonałego ukorzenienia.
Dzielenie buszu
Mając dorosłą roślinę z kilkoma pędami, możesz podzielić ją na kilka części. Aby to zrobić, soczysty jest usuwany z doniczki, delikatnie wstrząsany, aby ziemia rozpadła się z korzeni.
W razie potrzeby ostrym narzędziem, wilczomlecz tnie się w okolicy korzenia na kilka części. Niektóre formularze można bez problemu podzielić na części. Każdy segment jest sadzony w nowym pojemniku. Doniczkę wybiera się zgodnie z zasadą: szerokość jest 2-3 razy większa niż wysokość. Ale dno jest wypełnione grubym żwirem lub łamanymi cegłami, nie tylko w celu drenażu, ale także do ważenia, ponieważ w przeciwnym razie stabilność będzie zbyt słaba.
Pomimo tego, że wilczomlecz nie ma bujnych, jasnych i pachnących kwiatów, cieszy się wielką miłością hodowców kwiatów. Powodem jest nie tylko niezrównana bezpretensjonalność rośliny euforbii, ale także wspaniały kontrast z innymi popularnymi roślinami domowymi.
