Hiacynt doniczkowy: opieka domowa

Hiacynt to rodzaj roślin należący do rodziny szparagów. Wcześniej należał do kategorii Hiacynty o tej samej nazwie, a także wyróżniał się jako rodzaj z rodziny Liliaceae. Kultura to bulwiasta roślina, która wyróżnia się bujnym, ale krótkotrwałym kwitnieniem. Najczęściej hiacynt jest kupowany w postaci cebulek wymuszających lub jako dorosła roślina kwitnąca. W artykule omówimy, jak hiacynt jest uprawiany w doniczce, pielęgnacja domowa, rozmnażanie, sadzenie, leczenie chorób.

Jak długo hiacynt żyje w doniczce

Żywotność kwiatu w pomieszczeniach, niezależnie od tego, że jest to roślina wieloletnia, wynosi jeden sezon. Faktem jest, że zmuszając roślinę, zużywa dużo składników odżywczych, dlatego pod koniec okresu kwitnienia potrzebuje długiego odpoczynku. Jak tylko hiacynt wyblaknie, cebulę należy usunąć z gleby i przenieść na otwarty teren. W przyszłym roku kultura ponownie zachwyci swoim jasnym kwitnieniem, ale teraz nie w doniczce, ale w naturalnych warunkach wzrostu.

Hiacynt China Pink

Metody reprodukcji

Hiacynty można rozmnażać na kilka sposobów:

• Żarówki dla niemowląt;
• Posiew;
• Nacinanie lub wycinanie dna;
• Bulwiaste łuski;
• Sadzonki liściaste.

Z powyższego największą trudnością jest pytanie, jak wyhodować hiacynt z nasion. Faktem jest, że ta metoda jest stosowana przez specjalistów w dziedzinie prac hodowlanych. Jest to najtrudniejsza i najbardziej czasochłonna metoda, dlatego rzadko jest stosowana w zwykłej uprawie kwiatów.

W okresie aktywnego wzrostu i rozwoju cebulka matki zarasta dziećmi. Po kwitnieniu zwykle łatwo się odrywają, następnie można je sadzić osobno. Jeśli mocno się trzymają, lepiej wyhodować żarówkę matki z dziećmi. W przyszłym roku znacznie łatwiej będzie je rozdzielić.

Hiacynt można uprawiać sztucznie, ścinając dno. W wyniku takich manipulacji żarówka daje od 8 do 15 dzieci i nie jest już przywracana. Do zabiegu potrzebny będzie materiał, który przeszedł fazę spoczynku i zgromadził dużą ilość składników odżywczych. Żarówka musi być wystarczająco duża i nieuszkodzona. Materiał jest myte, suszone, łuski są od niego oddzielane, a następnie poddawane działaniu środka dezynfekującego. Następnie sterylnym instrumentem wykonuje się 4 lub 2 (w zależności od wielkości cebulki) nacięcia krzyżowe o głębokości do 0,6 cm, następnie cebulki posypuje się węglem drzewnym i ponownie suszy w temperaturze 20-22 st. dzień. Otwarte kawałki posypuje się kruszonym węglem i sadzi w ziemi, w ciemnym miejscu o tej samej temperaturze. Nowe cebulki pojawiają się po około 3 miesiącach, następnie są rozdzielane i uprawiane przez 2-3 lata.

Powielanie przez nacinanie dna

Aby rozmnażać hiacynt na skalę przemysłową, użyj metody cięcia dna. Pozwoli ci to zebrać do 40 dzieci z jednostki materiału sadzeniowego. Ta procedura jest wykonywana pod koniec fazy spoczynku.Bardzo ważne jest tutaj, aby jak najdokładniej przyciąć dno, aby nie uszkodzić żarówki. W tym celu najlepiej użyć łyżeczki z ostrą krawędzią. Po operacji sprawdza się, czy ze wszystkich łusek została zdjęta podstawa i czy środek żarówki nie jest uszkodzony. Ponadto miejsca nacięć są traktowane fungicydem, po czym materiał jest układany w pudełkach z pociętym. Przechowywanie żarówek jest również dozwolone na siatce drucianej. W celu jak najszybszego gojenia się tkanek materiał należy przechowywać w temperaturze 20-22 stopni. Po kilku miesiącach na wadze pojawią się nowe żarówki. Żarówkę macierzystą umieszcza się w doniczce w taki sposób, aby „młode” znajdowały się płytko pod ziemią. Przyszłe hiacynty są trzymane w zimnej szklarni, wraz z nadejściem wiosennego upału będą rosły, pojawią się młode liście. Cebulki wykopuje się po zakończeniu sezonu wegetacyjnego i sadzi do uprawy. Kwitnienie obserwuje się po kilku latach.

Powielanie przez wycięcie dna

Innym przykładem rozmnażania się hiacyntów jest użycie bulwiastych łusek. Aby to zrobić, weź cebulę o średnicy około 5 cm i podziel ją na 4-6 części. Następnie łuski oddziela się od dna i wkłada do plastikowej torby z piaskiem rzecznym lub węglem drzewnym (zamiast tego można użyć perlitu). Pakiet jest przechowywany związany: sześć miesięcy - w temperaturze 20-25 stopni, sześć miesięcy - w temperaturze 17-20 stopni. Oświetlenie powinno być rozproszone. W rezultacie u podstawy łusek powstają 1-3 cebulki.

Rozmnażanie przez sadzonki liściaste powinno nastąpić w momencie pojawienia się pąków. Z każdej kopii pobierane są 2 arkusze, odcinane u podstawy. Po potraktowaniu stymulantem wzrostu umieszcza się je w pojemniku z piaskiem, pogłębiającym się o 3 cm, pudełko jest pokryte polietylenem i przechowywane w następujących warunkach:

• Rozproszone oświetlenie;
• Temperatura powietrza - od 10 do 15 stopni;
• Wilgotność - 90%.

Żarówki uformują się za miesiąc lub trochę dłużej, za kilka następnych miesięcy pojawią się pierwsze korzenie i płytka liściowa. Od tego momentu „młody wzrost” można przenosić na rabatkę ogrodową. Jedna łodyga daje od 8 do 10 dzieci.

Jak przygotować cebulki do sadzenia

Pierwszym etapem uprawy hiacyntu jest właściwy dobór i przygotowanie materiału do sadzenia. Żarówki muszą być:

• Zdrowy;
• Czysty;
• Oszołomiony;
• Gęsty;
• Wystarczająco duży (co najmniej 5 cm średnicy);
• Brak uszkodzeń mechanicznych lub innych;
• Bez zgnilizny.

Możesz samodzielnie przygotować cebulki. To wymaga:

1. Po śmierci szypułki i liści materiał wykopuje się, suszy przez 2 tygodnie w temperaturze 25-30 stopni, pozostawia na kolejne 2 tygodnie, utrzymując temperaturę około 25 stopni, a następnie przechowuje w chłodnym miejscu z dobrym wentylacja przez 2-4 miesiące.
2. Określ przybliżoną datę rozpoczęcia kwitnienia i odlicz od niej 3-4 tygodnie wstecz. Ten czas jest niezbędny do wzrostu i rozwoju nadziemnej części kwiatu. Następnie do tego czasu dodaj kolejne 2,5-3 miesiące (4-4,5 w późnych odmianach), aby ostygnąć cebulkę.
3. Przed umieszczeniem materiału w glebie moczy się go w słabym roztworze nadmanganianu potasu.
4. Po posadzeniu pudełko z cebulkami przenosi się do chłodnego miejsca (8-10 stopni).
5. Gleba jest systematycznie nawilżana.

Destylacja w domu

Jest to specjalny zabieg agronomiczny mający na celu celowe usunięcie cebulek z okresu spoczynku i osiągnięcie pożądanego czasu kwitnienia. Takie manipulacje z rośliną są wykonywane przez doświadczonych kwiaciarni.W każdym razie nikt nie zabrania wypierania kultury w domu.

Wymuszanie można wykonać na dwa sposoby:

• Pod maską;
• W wodzie.

W pierwszym przypadku instrukcje wymuszające obejmują następujące kroki:

1. Zasadź cebulki w ziemi. Należy to zrobić 2 miesiące przed spodziewaną datą. Każdą cebulę umieszcza się w oddzielnym małym pojemniku lub kilka kawałków na raz w jednym pojemniku blisko siebie. Napełnij naczynia mieszanką ziemi i ubij. Rozłóż cebulki na powierzchni.
2. Przykryj pojemnik materiałem do sadzenia papierową nasadką i przenieś go do chłodnego (4-6 stopni) miejsca (balkon, weranda). Przechowuj w tej formie przez 1 miesiąc. Kiedy pojawia się kiełek, temperatura wzrasta o 7-9 stopni. Gdy tylko uformują się pąki, wskaźniki należy podnieść do 20-22 stopni.
3. Wnieś garnek do pokoju. Odbywa się to, gdy młode rośliny osiągają 1-2 cm wysokości. Kwiatka nie należy umieszczać w pobliżu akumulatora. Jest chroniony przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych za pomocą ciemnej czapki. Z biegiem czasu hiacynt przyzwyczai się do nowych warunków i zacznie aktywnie rosnąć. Następnie można go przenieść w stałe, dostatecznie oświetlone i dobrze wentylowane miejsce.

Wciskanie w wodzie jest jeszcze łatwiejsze. Aby to zrobić, weź szklankę lub inny szklany pojemnik, wlej do niego kamienie, polej wodą. Żarówka jest ustawiona w taki sposób, aby tylko nieznacznie stykała się z cieczą (w wodzie powinny znajdować się tylko korzenie). Pojemnik przykrywa się ciemnym wieczkiem, a poziom wody jest monitorowany, w razie potrzeby dodając do szklanki świeżą wodę. Kiedy pojawiają się pierwsze pędy hiacynt przesadza się do doniczki, dodaje nawóz mineralny, a roślinę przenosi się w ciepłe i jasne miejsce.

Daty lądowania

Średnio od sadzenia do kwitnienia mija 2,5-3 miesiące. Moment zejścia na ląd zależy od rodzaju przymusu, którego są 3:

• Wcześnie. Cebule sadzi się w październiku i kwitną pod koniec grudnia.
• Średni. Sadzenie następuje w listopadzie, kwitnienie zaczyna się pod koniec stycznia.
• Późno. Cebule sadzi się w ziemi w grudniu-styczniu, kwiaty pojawiają się w marcu-kwietniu.

Głębokość kopania żarówek

Żarówki są umieszczane płytko, to znaczy tak, aby 2/3 materiału do sadzenia znajdowało się nad ziemią.

Pielęgnacja hiacyntowa

Roślina jest dość bezpretensjonalna, ale nie oznacza to, że możesz się nią zająć losowo. Kwiat należy do upraw ogrodowych, dlatego podczas uprawy w domu konieczne jest stworzenie warunków dla hiacyntu jak najbardziej zbliżonych do naturalnych.

Podlewanie i opryskiwanie

Hiacynt preferuje dobrze nawilżoną glebę, ale kwiat nie toleruje nadmiaru wody. Do podlewania zaleca się konewkę z cienkim wydłużonym dziobkiem, który pozwoli kontrolować proces, aby wilgoć nie dostała się na bańkę. Płyn wylewa się na brzegi doniczki bez dotykania kątów liści. Woda powinna być czysta (oddzielona, ​​przefiltrowana, deszczowa lub stopiona) i mieć temperaturę pokojową. Częstotliwość podlewania zależy od tempa wysychania gruntu, który zawsze powinien być umiarkowanie wilgotny.

Najlepszy opatrunek zapewniający bujne kwitnienie

W tym celu do upraw bulwiastych stosuje się nawozy mineralne. Opatrunek wierzchni nakłada się co 2 tygodnie od początku wzrostu, aż do obumarcia liści po kwitnieniu. Możesz stworzyć własną formułę. Będzie to wymagało:

• Ziemia sodowa;
• Ziemia liściasta;
• Kompost;
• Piasek;
• Torf.

Składniki pobiera się w stosunku 2: 1: 2: 1: 1 i dokładnie miesza (usuwa się duże fragmenty).

Przycinanie ogonków

Po kwitnieniu hiacynt zaczyna więdnąć.Najpierw szypułka obumiera, a następnie liście. Pierwszą należy usunąć przed pojawieniem się jajnika, w przeciwnym razie żarówka zużyje energię na tworzenie nasion, co w tej chwili wcale nie jest konieczne. Przycinanie odbywa się natychmiast po wykopaniu kwiatu z ziemi. Procedura jest potrzebna w celu usunięcia nadmiaru tkanki. Mogą na nich pozostać różne szkodniki lub pasożyty, które nie pozwolą na zachowanie żarówki w okresie spoczynku. Łodyga jest całkowicie ścięta, pozostawiając tylko mały kikut.

Hiacynt do przycinania

Reżim temperaturowy

Roślina czuje się komfortowo w temperaturze 20-22 stopni.

Oświetlenie i dodatkowe oświetlenie

W słabym świetle hiacynt nie może kwitnąć. W domu musisz zapewnić roślinie 12-godzinne godziny światła dziennego. Zimą lepiej jest użyć dodatkowego źródła światła.

Nowo posadzone cebulki są trzymane w ciemnym miejscu przez 6-8 tygodni, aby promować lepszy rozwój korzeni. Gdy kiełki osiągną wysokość 2-2,5 cm, hiacynt przenosi się do miejsca półcienistego. Kiedy pojawiają się pąki, kwiat umieszcza się w jasno oświetlonym miejscu (bezpośrednie światło słoneczne powinno padać na niego tylko rano i wieczorem). Pod koniec kwitnienia doniczkę przenosi się do miejsca, w którym nie pada bezpośrednie światło słoneczne. Po uschnięciu liści oświetlenie nie ma znaczenia, cebulki są usuwane w ciemne miejsce.

Podczas tworzenia pąków

W pierwszej połowie wiosny, kiedy hiacynt aktywnie rośnie i trwają przygotowania do kwitnienia, należy spełnić następujące warunki:

1. Bezpośrednio po posadzeniu - całkowita ciemność przez 4-6 tygodni. Kiedy kiełki rozciągają się do 3-5 cm, półcień.
2. Wysoka wilgotność.
3. Temperatura powietrza - 5 stopni (nie więcej) przez 1-1,5 miesiąca.

W drugiej połowie wiosny iw okresie kwitnienia:

1. Kiedy właśnie pojawiła się szypułka z pąkami, oświetlenie powinno być intensywne i długotrwałe, ale bez dostępu do bezpośredniego światła słonecznego.
2. Kiedy uformują się pąki, musisz przełączyć się na umiarkowane podlewanie.
3. Temperatura powietrza wynosi około 12 stopni (podczas wzrostu pędów), 20-22 stopni (w okresie kwitnienia). Nie wolno dopuścić do nagłych zmian temperatury. Hiacynt należy chronić przed przeciągami.

Latem, kiedy kwiat nabiera siły:

1. Oświetlenie powinno być rozproszone;
2. Podlewanie jest umiarkowane;
3. Temperatura powietrza waha się od 18 do 20 stopni.

W okresie odpoczynku

Jesienią szykują się przygotowania na zimę. Pielęgnacja kwiatów musi spełniać następujące wymagania:

1. Kiedy liście wysychają naturalnie, cebulki są wykopywane, obierane i suszone;
2. Wilgotność jest umiarkowana;
3. Temperatura mieści się w granicach 15-20 stopni.

Podczas zimowania oświetlenie nie jest ważne, ponieważ żarówki są przechowywane na zewnątrz w ciemnym pomieszczeniu. Wilgotność powinna być umiarkowana; temperatury wahają się od 15 do 20 stopni.

Powszechne narastające problemy

Podczas uprawy hiacyntu mogą pojawić się następujące problemy:

1. Zbyt wolny wzrost szypułki, ujawnienie kwiatów w rozetce liściowej;
2. Żółknięcie liści;
3. Pąki odpadają, zanim zdążą się otworzyć;
4. Kwiaty nie tworzą się;
5. Kwiaty są zdeformowane;
6. Liście są wydłużone, opadające;
7. Rozpad żarówki;
8. Sadzone razem cebulki kwitną w różnym czasie;
9. Liście i łodygi wypadają z cebulki.

Choroby i szkodniki

Do typowych dolegliwości i pasożytów, które stanowią zagrożenie dla hiacyntu, należą:

1. Fusarium (choroba grzybicza). Przejawia się w tym, że łodygi i liście zaczynają więdnąć. Charakterystyczną cechą jest obecność śluzu na powierzchni cebulki. Nie można wyleczyć zaniedbanej choroby. Przy niewielkich uszkodzeniach wszystkie dotknięte części rośliny są usuwane, miejsca cięcia i cebula są traktowane siarką lub węglem aktywnym. Roślinę należy trzymać oddzielnie od innych kwiatów domowych.
2. Bakteryjna zgnilizna. Objawy to pojawienie się czarnych plam na liściach i blaszka śluzowa na cebulce. Choroba nie reaguje na leczenie. Dotknięty hiacynt zostaje zniszczony, doniczkę traktuje się środkiem dezynfekującym, a glebę wyrzuca się. Przed ponownym sadzeniem zaleca się potraktowanie cebul substancją zawierającą fosfor.
3. Mszyca. Charakteryzuje się żółknięciem liści. Na tkankach kwiatu można zobaczyć kolonie pasożytów. Aby pozbyć się rośliny ze szkodników, należy ją leczyć środkami owadobójczymi, na przykład Aktellik.
4. Nicienie łodygowe.

Oznaki:

• Zmiana kształtu liści i szypułek;
• Pojawienie się zgrubienia;
• Dotknięte obszary bledną, a następnie brązowieją;
• Chore obszary wymierają.

Chory hiacynt zostaje zniszczony (spalony). Cebulki można pozostawić, ale przed przesadzeniem hiacyntu należy je zanurzyć w gorącej (45 stopni) wodzie na 15 minut, a następnie spłukać i wysuszyć.

Roztocze korzeniowe. Pasożyt zjada cebulkę, powodując jej rozpad, pozostawiając w niej tylko kurz. Leczenie polega na zastosowaniu środka owadobójczego (np. Apollo). Zapobieganie - nie dopuść do zamoczenia żarówki.

Błędy pielęgnacyjne, ich eliminacja

Najczęstsze błędy w uprawie hiacyntu to:

1. Niewłaściwe podlewanie;
2. Brak podlewania;
3. Krótki okres odpoczynku. W rezultacie szypułka praktycznie nie rośnie, a kwiaty pojawiają się w rozecie liści;
4. Obecność przeciągów;
5. Niewłaściwe podlewanie. Powoduje żółknięcie liści.
6. Słabe podlewanie, w którym woda dostaje się do pąków. Konsekwencja - pąki nie otwierają się i szybko blakną;
7. Sadzenie małych cebulek;
8. Krótki okres odpoczynku;
9. Zimowanie odbywało się w wysokich temperaturach;
10. Brak wilgoci;
11. Żarówki o różnych rozmiarach.
12. Nierówne oświetlenie. W rezultacie cebulki w tym samym pojemniku kwitną w różnym czasie.
13. Przesuszona gleba.
14. Nasiąkanie wodą. Konsekwencja - kwiaty i szypułki są oddzielone od cebulki.

Te czynniki wyjaśniają, dlaczego hiacynt nie kwitnie:

• Niewłaściwe zimowanie (nieprzestrzeganie warunków temperaturowych i świetlnych) jest przyczyną deformacji kwiatów.
• Brak światła, co prowadzi do rozciągania liści.
• Nadmiar wilgoci powoduje gnicie cebulek.

Hiacynt to bardzo piękna i niezbyt wymagająca roślina pod względem pielęgnacji. Pomimo tego, że kultura jest przeznaczona przede wszystkim do uprawy w ogrodach, hiacynt jest również z powodzeniem hodowany w domu.

Wideo