Pedilanthus: opieka domowa i metody hodowli
Zadowolony:
Wielu miłośników kwiatów ceni rośliny doniczkowe o pięknie kwitnących lub niesamowitych kwiatach i liściach, ale są też koneserzy egzotycznych okazów. A najbardziej niezwykłym jest oczywiście pedilanthus, kwiat, który przyciągnie uwagę wszystkich. Roślina nazywana jest również „kręgosłupem diabła”.
Jak wygląda pedilanthus?
Kwiat pedilanthus należy do rodziny Euphorbia. Zwykle są to krzewy gęsto rozgałęzione, które rosną głównie w środowisku naturalnym Ameryki Środkowej, Północnej i Południowej. Niezwykły kształt kwiatka w postaci butów jest charakterystyczną różnicą między pedilanthus a innymi roślinami, przez co stały się one tak popularne wśród hodowców kwiatów amatorów.
Wysokość krzewów często sięga dwóch metrów. Pędy są mięsiste, lekko zygzakowate. Liście drobne, podłużne, lekko pomarszczone, w zależności od gatunku, mogą mieć inny kolor (bogata zieleń lub zielonkawa z jasną obwódką), a nawet trochę przypominać sztuczne. Pedilanthus na kwiat wewnętrzny wytwarza kwiaty w kształcie parasola o jasnoróżowym kolorze.
Popularne odmiany
Obecnie kwiaciarnie liczą 15 odmian pedilanthus. Jej przedstawiciele mogą mieć różną strukturę i kolor kwiatów. Poniżej znajdują się najpopularniejsze gatunki uprawiane przez rosyjskich hodowców kwiatów.
- Pedilanthus o dużych owocach - kwiat wewnętrzny z mięsistymi łodygami. Szaro-zielony soczysty wzrost może magazynować wodę. Prawie zanikłe płytki liściowe wyglądają jak małe zaokrąglone łuski. Na wierzchołkach wyrostków powstają czerwone kwiaty z błyszczącymi płatkami.
- Pedilanthus jest titimaloid. Nie kapryśna roślina doniczkowa to rozłożysty krzew pokryty jajowatymi liśćmi petiolate. Liście mają długość 10 cm, szerokość 5 cm, są pomalowane na kolor jasnozielony, różowawy, biały lub mleczno-kremowy. Kolor tego samego gatunku zależy bezpośrednio od ilości światła w pomieszczeniu i innych warunków życia. Wraz z pojawieniem się młodych pędów i liści łodyga jest lekko zakrzywiona i ma lekko schodkowy kształt. Na wierzchołkach gałęzi pojawiają się małe kwiatostany po 5-7 pąków. Pedilanthus titimaloid, którego pielęgnacja domowa jest łatwa i prosta, wytwarza czerwone lub pomarańczowe kwiaty. Maksymalna wysokość krzewu to 2 m. Powstaje bardzo niewiele pędów bocznych.
- Pedilanthus Finka. Pierwszy potomek wilgotnych tropików w postaci niewielkiego drzewka ma piękną rozłożystą koronę. Ze względu na ciekawy wygląd ta odmiana sukulentów jest uwielbiana przez wielu hodowców. Małe, owalne liście mają błyszczącą powierzchnię i bogaty zielony kolor. Rosną większe w górnej części rośliny, a naga łodyga nabiera zygzakowatego kształtu. Aby wyhodować kwiat, potrzebujesz lekkiego podłoża, które zapewni swobodny dostęp powietrza do systemu korzeniowego.
- Pedilanthus koalkomanensky. Kwitnąca soczysta roślina wyróżnia się wyglądem spośród innych odmian. Jego pędy są praktycznie nagie i rosną tylko w grupach. Z tego powodu powstaje gęsty krzew. Liście rośliny są bardzo małe i praktycznie niewidoczne.Ta soczysta roślina dobrze wchłania i przechowuje wilgoć. Nawet w suchym klimacie koalkomanensky pedilanthus będzie się dobrze czuł. W fazie kwitnienia soczyste mają jasnoróżowe lub czerwone kwiatostany-buty. Kwitną tylko na szczytach pędów.
- Pedilanthus spur. Wiecznie zielony olbrzymi wilczomlecz uważany jest za najwyższą roślinę w kształcie drzewa spośród wszystkich gatunków pedilanthus. Jego wysokość może dochodzić nawet do trzech metrów. Liście mają błyszczącą powierzchnię i ciemnozielony kolor. Na pędach soczystych w bogatym zielonym kolorze powstają lekko faliste, wydłużone liście. Mimo, że ta odmiana rośliny uważana jest za wiecznie zieloną, pod wpływem niskich temperatur i przy braku wilgoci może zrzucać liście.
Funkcje opieki domowej
Domowa pielęgnacja roślin nie wymaga wiele czasu i umiejętności w kwiaciarstwie.
Temperatura i oświetlenie
Aby pedilanthus mógł normalnie rosnąć, opieka domowa powinna polegać na zapewnieniu odpowiedniego oświetlenia. Konieczne jest, aby chronić kwiat przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych. W przeciwnym razie powinno być jak najwięcej światła przez cały rok.
Jak większość kwiatów tropikalnych, Pedilanthus uwielbia ciepło. Wiosną i latem, w okresie wzrostu pędów i liści, lepiej utrzymywać temperaturę powietrza w zakresie od 23 ° С do 26 ° С. Zimą konieczne jest stworzenie warunków uśpienia ze spadkiem temperatury do 15-17 ° C. Jest to ważny warunek dalszego uwalniania kwiatów.
Podlewanie
Pedilanthus roślin domowych należy podlewać z najwyższą ostrożnością. Brak wilgoci bezpośrednio wpływa na kwitnienie, a raczej jego brak, a nadmierne podlewanie może powodować gnicie i opadanie masy liściowej. W okresie wegetacji podlewanie należy przeprowadzać regularnie, unikając momentu wyschnięcia gleby lub całkowitego zalania. Podlewaj częściej latem. Gleba zawsze powinna być wilgotna, ale nie toleruje podlewania. Zimą zmniejsza się podlewanie. Jeśli liście spadną z pedilanthus, należy dokładniej podlać kwiat w pomieszczeniu. Roślina może zacząć zrzucać liście, aby zatrzymać wilgoć w łodygach.
Wilgotność
Uważa się, że główne cechy tej rośliny domowej są łatwe w pielęgnacji i bezpretensjonalne w stosunku do wilgotności otaczającego powietrza. Pedilanthus dobrze czuje się w suchych pomieszczeniach.
Podkładowy
Jak wiadomo, głównym warunkiem dobrego wzrostu i rozwoju każdej rośliny jest mieszanka gleby. Titimaloid pedilanthus nie jest wyjątkiem, chociaż nie jest to kapryśna roślina, ale lepiej wybrać luźną i pochłaniającą wilgoć glebę. Skład może się różnić, ale odradza się nadmiar próchnicy. Możesz użyć ziemi ogrodowej z dodaną jedną trzecią piasku. Idealna do kwiatów w pomieszczeniach jest gotowa soczysta gleba, którą można kupić w sklepie, ale jednocześnie dodać do niej piasek. Aby prawidłowo uformować kwiat, gleba musi być lekka i przewiewna.
Top dressing
Florystom zaleca się nawożenie raz w miesiącu wiosną i / lub jesienią. W tym celu stosuje się nawozy dla pedilanthus o niskiej zawartości azotu. Jeśli w mieszance gleby jest dużo azotu, wówczas system korzeniowy, łodygi, a nawet masa liściowa zaczynają gnić.
Kiedy i jak kwitnie
Kwitnie tylko ten pedilanthus, którego pielęgnacja była prawidłowa.W uprawie wewnętrznej w większości przypadków pedilanthus kwitnie w listopadzie - grudniu, zachwycając spektakularnymi kwiatostanami, butami. Gdy kwiaty uschną, odetnij je ostrymi nożyczkami.
Dlaczego nie kwitnie
Aby zrozumieć, dlaczego roślina nie uwalnia kwiatów, ważne jest, aby przeanalizować wszystkie negatywne czynniki, które wpływają na ten proces:
- uszkodzenie rośliny przez szkodniki owadzie;
- choroby grzybowe;
- hipotermia;
- nadmiar azotu;
- suche powietrze.
Przycinanie i przesadzanie
Kwiat wewnętrzny wymaga przeszczepów, ponieważ puste przestrzenie doniczki są wypełnione korzeniami. Nie zdarza się to tak często, ponieważ system korzeni pedilanthus rośnie bardzo wolno, więc nie ma potrzeby martwić się o przeszczep. Ponadto korzenie są zwarte.
Średnica pojemnika do przeszczepu powinna być w przybliżeniu równa jego wysokości. Na dnie doniczki należy ułożyć warstwę keramzytu. Jeśli zaniedbasz warstwę drenażową, najprawdopodobniej części rośliny zaczną szybko gnić. Dzieje się tak, ponieważ kwiat jest wrażliwy na zastój wody w doniczkach.
Aby zwiększyć rozgałęzianie, młodą roślinę należy systematycznie przycinać. Jeśli chcesz wyhodować piękną roślinę ozdobną, musisz na wiosnę stale wykonywać delikatne przycinanie pagonów i trzymać doniczkę w suchym i dobrze wentylowanym pomieszczeniu. Ciągłe usuwanie pędów jest konieczne, aby nadać krzewowi atrakcyjny wygląd, dzięki czemu będzie można zaobserwować aktywne rozgałęzianie.
Metody reprodukcji
Może się dobrze rozmnażać zarówno przez nasiona, jak i sadzonki. Pierwsza opcja najczęściej nie przynosi rezultatów w porównaniu z sadzonkami. Bardziej szczegółowo poniżej, jak rozmnażać pedilanthus przez sadzonki.
Kiełkujące nasiona
W naturze pedilanthus rozmnażanie odbywa się przez nasiona i wegetatywnie. Nasiona są jajowate i do 8 mm długości powstają dopiero po zapyleniu czerwonych lub jasnoróżowych kwiatów. Gdy dojrzeją, torebka pęka, rozsypując nasiona w okolicy.
W domu samodzielne rozmnażanie pedilanthus przez nasiona praktycznie nie jest praktykowane ze względu na ich wysoką toksyczność, trudność w zapylaniu kwiatów i czas trwania procesu kiełkowania.
Ukorzenianie sadzonek
Wiosną i latem konieczne jest przycięcie kwiatka w pomieszczeniu. Ważne jest, aby uszczypnąć części rośliny, których długość nie powinna być mniejsza niż 8-10 cm. Początkowo sadzonki umieszcza się w wodzie na jeden dzień, gdzie można również dodać miód (1 łyżeczka na 1 litr woda). Przed posadzeniem sadzonek w podłożu ogrodniczym należy je suszyć przez kilka dni. Rootowanie odbywa się w praktycznie suchym piasku lub perlicie. Najlepiej nie przykrywać doniczki na sadzonki plastikiem lub innym materiałem, aby uniknąć gnicia części rośliny. Aby wyhodować nowego pedilanthus, najlepszym sposobem na to jest rozmnażanie przez sadzonki.
Możliwe choroby
Oprócz tego, że roślina może ciemnieć lub spaść z liści, wszelkiego rodzaju szkodniki owadów mogą zaatakować kwiat w pomieszczeniu:
- mszyce (drobne zielonkawe owady, które osiadają na młodych liściach, w wyniku czego ich rozwój zatrzymuje się i ginie);
- pająk (liście kwiatu zaczynają żółknąć, a z tyłu pojawia się biała pajęczyna);
- Mączlik (liście żółkną i zaczynają się kleić, osiadają na nich białe muszki).
Spadające liście
Uważa się, że częstym problemem jest to, że pedilanthus pstrokaty i inne gatunki tej rośliny zaczynają tracić masę liści. Głównym powodem jest niewłaściwa pielęgnacja kwiatów - zbyt częste lub rzadkie nawadnianie gleby, palące słońce.Konieczne jest znalezienie przyczyny choroby i jej wyeliminowanie.
Liście różowieją
Powszechnymi chorobami pedilanthus są choroby grzybowe, a także zgnilizna korzeni. Pierwsze objawy to pojawienie się ciemnoróżowych plam na liściach i ciemnienie łodyg. Jeśli pojawią się takie objawy, należy natychmiast zmienić mieszankę gleby doniczkowej i dokładnie wypłukać system korzeniowy ciepłą wodą i potraktować specjalnymi środkami antyseptycznymi.
Jeśli zimą zauważy się, że łodyga pedilanthus zaczęła szybko rosnąć, oznacza to, że roślina jest bardzo gorąca i ciemna. Jeśli faza kwitnienia nie występuje w tym samym czasie, oznacza to, że w okresie spoczynku powstały niewłaściwe warunki. Suche brązowe końcówki liści są sygnałem niskiej wilgotności powietrza, a bardzo jasne - niedostatecznym oświetleniem.
Kwiat wewnętrzny ma właściwości lecznicze. W medycynie jest stosowany jako środek przeciwbakteryjny. Jeśli jednak zdecydujesz się zająć kwiatem, powinieneś zachować ostrożność. Sok z rośliny jest toksyczny i pozostawia drobne oparzenia przy kontakcie z odsłoniętą skórą. W przeciwnym razie nie będzie problemów z pidelanthus.