Żółte plamy na liściach gruszki: dlaczego i co robić
Zadowolony:
Pojawianie się żółtych plam na liściach gruszy nie zawsze jest oznaką poważnej patologii. Czasami wskazuje to na naruszenie opieki, w innych przypadkach problem może być związany z infekcyjnym uszkodzeniem kultury i wymaga pilnego działania, aby go wyleczyć.
Dlaczego liście gruszy są pokryte żółtymi plamami
W okresie wegetacji standardowy kolor liści waha się od zielonego do ciemnozielonego. Pojawienie się obcych smug lub plamistości świadczy o wstępnym przygotowaniu drzew do sezonu zimowego lub problemów zdrowotnych.
Częstymi źródłami anomalii są niewystarczające spożycie składników odżywczych lub uszkodzenie kultury przez patogenne mikroorganizmy, które powodują powstawanie „rdzy”. W pierwszej opcji ogrodnik musi sprawdzić ilość zastosowanych nawozów i obecność w nich azotu, żelaza, cynku i manganu, w drugiej musi przeprowadzić zabiegi lecznicze w celu zniszczenia źródła patologii.
Aby wyjaśnić wstępną diagnozę, należy wziąć pod uwagę objawy:
- Brak żelaza - objawia się białawym kolorem liści z zażółceniem na krawędziach. Przy częściowym braku elementu żyłki na liściach pozostają zielone, bez widocznej zmiany koloru głównego.
- Brak manganu - określany przez żółto-zielone kropki rozrzucone na powierzchni blaszek liściowych.
- Niewystarczające spożycie cynku - powoduje przerzedzenie liści, zmniejszenie ich wielkości. W niektórych przypadkach na końcach młodych pędów tworzy się zażółcenie.
W przypadku infekcji grzybiczej na gruszce mogą pojawić się pomarańczowe plamy. W letnie dni lub wczesną jesienią pojawia się obcy jaskrawopomarańczowy kolor, zmiany są lepkie w dotyku. Dojrzałe zarodniki szybko migrują przez resztę roślin ogrodowych z pomocą owadów, infekując zdrowe uprawy.
Pojawienie się na wiosnę niestandardowych odcieni liści jest objawem rozwoju parcha. Z biegiem czasu liście w miejscach zakażenia przybierają brązowawy lub oliwkowy odcień. Choroba rozprzestrzenia się tylko przy dużej wilgotności.
Odmiany odporne i niestabilne
Hodowcy wyhodowali poszczególne odmiany gruszek, które są odporne na rdzę. Lista jest przedstawiona:
- Gordzaloy;
- Gulabi;
- Sailo;
- Cukier;
- Suniani;
- Chizhovskaya itp.
Konsekwencje bezczynności, gdy liście na gruszce żółkną
Niebezpieczeństwo pojawienia się pomarańczowych plam na liściach gruszy zależy od źródła ich występowania. O ile przyczyną nie są zmiany sezonowe, postępująca infekcja może poważnie wpływać na rośliny i uprawy.
Wychwytywanie rdzy gruszy prowadzi do zakłóceń w procesach fotosyntezy liści, co powoduje gwałtowne osłabienie kultury.Owoce staną się pozbawione smaku i małe, a przy długotrwałej chorobie przez kilka lat drewno zacznie być niszczone i pokryte odpowiednimi naroślami.
Utrata liści prowadzi do wyczerpania plonów, osłabienia odporności i podatności na szkodniki i choroby. Wskaźnik mrozoodporności spada, nawet na środkowym pasie istnieje możliwość uszkodzenia pędów przez mróz.
Kultura, która odrodziła się, przestaje owocować lub daje minimalny plon przy małych i pozbawionych smaku owocach. Aby zmniejszyć ryzyko infekcji, ogrodnicy wolą sadzić odmiany odporne na rdzę na swoich podwórkach i sprawdzać, czy spożycie składników odżywczych jest wystarczające.
Jak choroba rozwija się i rozprzestrzenia po drzewie
Gymnosporangium sabinae to dwuletni pasożyt, który zmienia dwóch żywicieli. Pierwsza to jałowiec kozacki, druga to gruszka. Klęska upraw jest zauważalna od końca kwietnia - na liściach powstają małe okrągłe plamki o żółtawo-zielonkawym odcieniu. Nie przekraczają średnicy 0,5 mm.
W miarę rozprzestrzeniania się chwytają całą powierzchnię uszkodzonej blachy, pęcznieją. Na dotkniętych obszarach, na zewnątrz liści, rozwijają się spermogonie. W dolnej części tworzą się ekiospory z drobno brodawkowatą powierzchnią. W wietrzne dni lub na nogach owadów poruszają się po terenie, a po wejściu do wilgotnego środowiska kiełkują na zdrowych liściach i tworzą grzybnię.
Grzybnia rozprzestrzenia się z czasem w tkankach, aktywując wzrost komórek i zgrubienie dotkniętych powierzchni. 2-3 lata po zakażeniu teliospory powstają na gałęziach i pniu gruszki w postaci stożkowatych wyrostków w kształcie rogów. Są przekształcane w podstawki, szybko pokrywając całą powierzchnię rośliny wraz z nadejściem wiosny, przenosząc się do miąższu i ponownie tworząc grzybnię.
Co zrobić, jeśli liście gruszki żółkną
Radzenie sobie z nienormalną zielenią wymaga znalezienia źródła problemu. Przy wyraźnym braku składników odżywczych wystarczy karmić złożonym nawozem mineralnym. W innych przypadkach decyzja jest bardziej skomplikowana, ogrodnik będzie musiał poradzić sobie z mechanicznym czyszczeniem dotkniętej uprawy, zastosować preparaty grzybobójcze itp.
Obróbka chemiczna
Zastosowanie rozwiązań przemysłowych uznawane jest za najbardziej skuteczne w walce z rdzą. Do terapii stosuje się leki zawierające miedź:
- 1% roztwór mieszaniny Bordeaux;
- "Mistrz";
- „Kuproksat”;
- „Kuproksil”.
Możesz sobie z tym poradzić:
- Fundazol;
- Topsinom M;
- Byleton;
- „Kumulus DF”;
- „Tiovitom Jet” itp.
Zabiegi lecznicze przeprowadzane są według określonego algorytmu:
- Leczenie podstawowe przeprowadza się przed obrzękiem pąków wczesną wiosną.
- Wtórne - po zakończeniu kwitnienia stosuje się fungicydy.
- Ostatnia - gdy wielkość owocu jest wielkości orzecha włoskiego. Rozpylanie roztworów przeprowadza się 2 tygodnie po drugiej manipulacji.
W celu całkowitego zniszczenia patogennej mikroflory konieczne jest przetwarzanie roślin cztery lub więcej razy w sezonie. Zabiegi powtarzane są corocznie przez 2-3 lata. Problem rozwiązuje tylko takie podejście, które zapobiegnie śmierci plonów i znormalizuje wielkość zbiorów.
Zapasy mechaniczne
Fizyczne rozwiązanie problemu polega na terminowym usunięciu zainfekowanych liści, zanim nerki się otworzą. Uszkodzone gałęzie są cięte 10 cm niżej od miejsc zakażonych grzybem. Zranione czarne powierzchnie na pędach oczyszcza się do zdrowej tkanki, przemywa 5% roztworem siarczanu miedzi.
Przyspieszenie procesu gojenia następuje poprzez potraktowanie uszkodzonych miejsc roztworem „Heteroauxin” (w proporcji 0,5 g na wiadro wody) i pokrycie ich „Garden Var”. Wycięte gałęzie i liście są spalane - okazy pozostawione na miejscu mogą stać się źródłem wtórnej infekcji, pomóc kulturze w ponownym pokryciu zardzewiałymi plamami.
Tradycyjne metody
Wielu ogrodników ma negatywny stosunek do środków przemysłowych do zwalczania chorób okazów gruszek. Preferują rozwiązania domowe, lista środków trwałych obejmuje:
- Napar z popiołu drzewnego - 0,5 kg substancji rozcieńcza się w 10 litrach płynu i przesyła do zaciemnionego pomieszczenia na 2 dni. Gotową mieszaninę wlewa się do butelki z rozpylaczem i poddaje obróbce dotknięte próbki.
- Napar z obornika - preparat rozcieńcza się wodą w stosunku 1 do 2, przechowuje przez tydzień. Przygotowany produkt rozcieńcza się po raz drugi o 50% i podlewa zmienioną chorobowo kulturę. Na każdą dorosłą roślinę potrzeba co najmniej 10 litrów naparu, w przypadku młodych roślin - od 4 do 6 litrów.
- Roztwór sody mydlanej - 5 łyżek. l. sodę lnianą miesza się z 50 gramami wstępnie startego mydła do prania i rozcieńcza w wiadrze z wodą. Po pół godzinie ogród jest spryskiwany, kompozycję najlepiej nakładać po zakończeniu fazy kwitnienia.
- Napar z kwiatów - 0,5 wiadra niedawno zebranych nagietków wlewa się taką samą ilością ciepłego płynu. Mieszaninę podaje się przez 48 godzin, filtruje i miesza z 50 gramami pokruszonego mydła do prania. Po zakończeniu kwitnienia chore kultury traktuje się roztworem.
W przypadku silnego zacisku rdzy lub parcha gruszek należy stosować preparaty z profesjonalnego sklepu. Roztwory przygotowywane są dokładnie według instrukcji producenta.
Zapobieganie problemom
Zapobieganie rozwojowi patologii pomoże uniknąć uszkodzenia całego ogrodu. Ogrodnicy zalecają, aby nie sadzić jałowców obok upraw i regularnie badać rośliny pod kątem objawów rdzy. Dlaczego infekcja nie może pojawić się po raz drugi: szybkie usunięcie dotkniętych gałęzi i liści zapobiegnie masowej infekcji.
Kontrola chemiczna
Po opadnięciu liści jesienią ogrodnicy powinni zdezynfekować gruszki, spryskać je fungicydami i przygotować na następny sezon. Wraz z nadejściem wiosennych dni terapia trwa, odbywa się w trzech etapach:
- przed przerwaniem pąków;
- przed otwarciem pąków;
- po zakończeniu okresu kwitnienia.
Zapobiegawcze opryskiwanie przeprowadza się za pomocą 1% płynu Bordeaux lub dowolnego preparatu zawierającego miedź co najmniej 3 razy w sezonie. Jeśli gruszka jest niestabilna na parch, jest leczona regularnie, ale w tym przypadku nie stosuje się dodatkowej profilaktyki przed rdzą.
Ważny! Jeśli obok gruszek rośnie jałowiec kaukaski, należy go również stale badać.
Kontrola niechemiczna
Rośliny ozdobne na osobistej działce najlepiej sadzić z dala od gruszek i innych drzew. W takim przypadku zmniejsza się ryzyko zakażenia krzyżowego. Planowane środki zapobiegawcze obejmują następujące zalecenia:
- regularne badania krzewów róż, jałowców i roślin uprawnych - w celu terminowej identyfikacji ognisk rozwijającej się choroby;
- niszczenie chwastów obok roślin uprawnych;
- usuń opadłe liście z systemu korzeniowego i usuń je natychmiast poza teren;
- wybielić pnie i gałęzie szkieletowe - mieszanką wapna i siarczanu miedzi;
- jesienią dodać odpowiednie składniki odżywcze - chlorek potasu, superfosfat;
- wykonać obróbkę koła pnia 7% roztworem mocznika - po zakończeniu zbierania liści.
Większość początkujących ogrodników popełnia poważny błąd, próbując sadzić drzewa iglaste i inne uprawy w bezpośrednim sąsiedztwie.
Aby nie dopuścić do pojawienia się rdzy na stanowisku, ważne jest przestrzeganie określonych warunków: ochrona gruszki z sąsiedztwa jałowcem lub innymi drzewami iglastymi, regularne przycinanie i nawożenie, zaprawianie jej w odpowiednim czasie fungicydami w celach profilaktycznych. Właściwa pielęgnacja i terminowa ochrona zapobiegną infekcjom grzybiczym. Leczenie rdzy trwa kilka lat i trudno jest poradzić sobie z patologią, łatwiej jest przeprowadzić środki zapobiegawcze.
Żółknięcie liści może być oznaką choroby lub niewłaściwej pielęgnacji gruszek. Przed przystąpieniem do akcji ratowniczej ogrodnik musi upewnić się, że zmiana koloru zieleni nie wiąże się z niedoborem składników odżywczych.