Skrzydlaty trzonowiec, Forchuna, europejski i inne gatunki

W projektowaniu krajobrazu wykorzystuje się wiele różnych pięknych roślin, jedną z najpopularniejszych jest skrzydlaty trzmielina. Według legendy została stworzona przez boginię Flory z zaginionych kolczyków i broszek. Istnieje wiele odmian trzmieliny: maaka, japońska, poza tym istnieje domowa odmiana trzmieliny domowej, trzmielina pełzająca o pstrokatej grzywie, wielkoskrzydła i złocista (złota), dzielna jemiona okrywowe. Prawie wszystkie rośliny mają wysoką zimotrwalosc, wiele z nich ozdobi żywopłot. Euonymus domowy stanie się ozdobą każdego parapetu, a rozmnażanie się trzmieliny jest możliwe poprzez sadzonki w wodzie.

Pochodzenie i wygląd skrzydlaty Euonymus

Po raz pierwszy znaleziony w południowo-wschodniej Azji, należy do rodziny Bereskletov. W naturze dorasta do 4 m wysokości, a ozdobne odmiany do 1,2 m. Korona może osiągać 3 m średnicy.

Skrzydlate wrzecionowate jesienią

Kwitnienie następuje pod koniec maja, kiedy pojawiają się białe kwiaty, małe z zielonkawym odcieniem. Ale przede wszystkim piękno rośliny objawia się jesienią, kiedy korona nabiera czerwonego koloru z liliowym odcieniem, a owoce dojrzewają. Główną wartością rośliny ozdobnej jest wielkość i kształt korony. Jego tworzenie wymaga umiejętności i stałej opieki. Mieszanka Euonymus pięknie prezentuje się w kwietniku lub w doniczce.

Rodzaje i odmiany skrzydlatego wrzeciona

Do projektowania krajobrazu wykorzystuje się różne rodzaje tej rośliny. Najpopularniejsze z nich należy opisać bardziej szczegółowo.

Skrzydlaty Euonymus Compactus

Skrzydlaty jemion dorasta do 1,5 m wysokości, osiąga objętość 2 m. Korona ma regularny, mocno zgrubiały kształt, na brzegach ażurowy. Przez całe lato liście są pomalowane na jasnozielony odcień, a wraz z nadejściem jesieni stają się czerwone z fioletowymi odcieniami. Liście są okrągłe, do 5 cm długości.

Compactus preferuje miejsca słoneczne, sadząc go w cieniu, właściwości dekoracyjne wyraźnie się zmniejszą. Ponadto roślina wymaga podlewania.

Skrzydlaty Euonymus Chicago Fire

Następna odmiana, Chicago Fire, dorasta do 1,2 m wysokości i do 1,5 m szerokości. Ma piękny okrągły kształt korony i poziome pędy. Liście tej odmiany mają kształt elipsy, a kolor jest ciemnozielony.

Jesienią ogień w Chicago nabiera jasnego szkarłatnego koloru dzięki swoim owocom. Skrzydlaty ogień Chicago jest bezpretensjonalny dla ziemi i doświetlenia miejsca, poza tym jest dość mrozoodporny.

Euonymus Winged Fireball

Odmiana Euonymus skrzydlata ognista kula ma kulistą koronę, która jest wystarczająco zagęszczona i zwarta.Ten typ rośliny rośnie dość wolno, ma mocne pędy, są żebrowane i wyrosłe. Dorastając, kula ognia wygląda jak duża kula, osiągająca średnicę 1,5 m.

Liście tego gatunku jaśniejsze w dolnej części, zielone, eliptyczne, o długości do 5 cm, jesienią przebarwiają się na fioletowo.

Kwitnący krzew

Kula ognista obficie kwitnie małymi zielonkawożółtymi kwiatami zebranymi w parasolki.

Skrzydlata kula ognista powinna być sadzona na żyznych glebach, nie przesuszona, a także regularnie zwalczana przed szkodnikami. Najlepiej sadzić krzewy w miejscach nasłonecznionych, ale dopuszczalna jest uprawa w półcieniu.

Skrzydlaty Macrophilis Euonymus

Innym gatunkiem liściastym jest macrophilis. Dorasta do 1,5 m wysokości i do 1,2 m średnicy. Główną różnicą między tą odmianą są wydłużone liście. Mają kolor ciemnozielony, a po dojrzewaniu owoce nabierają ceglastego koloru, natomiast owoce mają nasycony pomarańczowy odcień.

Eonymus Fortune Harlequin

Odmiana ta była historycznie uprawiana w Chinach, gdzie jest to krótka roślina, która rozprzestrzenia się po ziemi i nie rośnie więcej niż 30 cm. Fortune wyróżnia się różnorodnością kolorów liści. Niektóre gatunki zachowują ten sam odcień i nie zrzucają liści jesienią, inne mogą zmienić się nie do poznania.

To właśnie ta odmiana stała się podstawą pracy hodowców nad opracowaniem nowych odmian. Jest popularny nie tylko w prywatnych ogrodach, ale także w miejskich parkach i na skwerach.

Arlekin jest odmianą karłowatą, osiąga zaledwie 25 cm wysokości, jest sadzona na pierwszym planie kompozycji ogrodowych, często służy jako kamuflaż w niefortunnych miejscach.

Arlekin Fortune ma wiele cienkich pędów zielnych z obfitymi liśćmi, które są koloru zielonego z przeplatanymi beżowymi, białymi lub żółtawymi odcieniami. Jesienią liście stają się jasnoróżowe.

Fortune Arlekin w ogrodzie

Arlekin należy sadzić w zacienionych miejscach. Ta roślina nie toleruje mrozu. Kwitnienie odbywa się za pomocą zielonych lub beżowych kwiatostanów w kształcie kuli. Owoce są jaskrawoczerwone.

Euonymus Fortune Emerald Haiti

Odmiana ta występuje powszechnie w umiarkowanych szerokościach geograficznych, ponieważ jest najbardziej mrozoodporna. Rośnie równie dobrze zarówno na słońcu, jak iw cieniu. Liście na okres zimowy nie zrzucają, tylko zmieniają odcień.

Gatunek ten ma gęste pędy rozrzucone po ziemi i osiągające długość do 1,5 m. Dorasta do 0,5 m. Wysokość korony jest bujna i gęsta. Najbardziej atrakcyjne cechy projektów krajobrazowych to:

• średniej wielkości liście o długości 3 cm w kształcie elipsy;
• białe brzegi zielonych liści, które nadają im elegancki wygląd;
• zmiana odcienia liści na różowy jesienią;
• szybkie ukorzenienie pędów.

Fortune Emerald Haiti dobrze komponuje się z roślinami ogrodowymi i nadaje się do ozdabiania krawędzi klombów i rabat.

Eonymus Fortune Blondie

Gatunek ten może dorastać do 60 cm wysokości i do 2 m szerokości. Liście rośliny są jasnożółte z ciemnozielonymi krawędziami. Zimą przybierają różowawy odcień. Fortune Blondie dobrze znosi mróz, a także pozytywnie reaguje na przycinanie i kształtowanie.

Euonymus European

Ta odmiana preferuje wilgotne gleby, jasne słońce i obszary osłonięte z niewielkim wiatrem. Krzew może osiągnąć 5,5 m wysokości, a drzewo osiąga nawet 9 m.

Liście jajowate, duże, skórzaste, dzięki czemu przypominają koronkę i tworzą wrażenie lekkości i zwiewności. Krzew osiąga szczyt swojej urody we wrześniu, kiedy na zielonkawych liściach pojawiają się żółte i czerwone plamy, a następnie pojawiają się fioletowe i różowe odcienie. Stopniowo strój nabiera jednolitego koloru, po czym liście odpadają, a na krzaku pozostają jasne owoce, po czym pojawiają się wielokolorowe nasiona.

Sadź owoce z nasionami

Wrzeciono europejskie jest różnych typów, z których każdy jest atrakcyjny i ma własne wentylatory.

Euonymus European Nana

Odmiana karłowata europejskiego gatunku "nana" pełznie, osiąga wysokość 0,5 m. Posiada dużą liczbę pędów, które dość łatwo ukorzeniają się, po czym pojawiają się młode pędy.

Liście rośliny są jasnozielone, a jej dolna część jest szaro-szara, kształt liści jest wąski, lancetowaty. Pędy są zielone, a wraz z wiekiem nabierają brązowego odcienia.

Euonymus European Red Cascade

Dość duża roślina, osiągająca wysokość 3,5 m, a średnica korony dorasta do 2,5 m, często przybiera postać drzewa. Jesienią liście przebarwiają się na czerwono z karmazynowym odcieniem, a owoce są jaskrawopomarańczowe.

Euonymus europejski kaskada czerwona jesienią

Krzew ten dobrze reaguje na formowanie koron, łatwo toleruje przesadzanie, może rosnąć w warunkach miejskich, jest odporny na gazy i dym. Korona młodego krzewu jest wąska i prosta, z wiekiem rozszerza się i nabiera okrągłego kształtu.

Euonymus European Alba

Główną różnicą między tym europejskim wrzecionowatym drzewem są jego białe owoce. Stwarza to efekt kwitnienia, z daleka wydaje się, że są to białe kwiaty krzewu. Różni się bezpretensjonalnie z glebą, system korzeniowy jest zwarty, ułatwia przeszczepianie o każdej porze roku, a także toleruje lekką suszę. Preferuje stanowiska jasne, nasłonecznione, lubi regularne przycinanie.

Euonymus European Aucubaefolia

Krzew aukubolisty, o pięknych zielonych liściach z żółtym środkiem. Jest to pełzająca forma trzmieliny, pędy osiągają 1,2 m. Dobrze znosi wysychanie gleby i mróz, nie zrzuca liści na zimę, dzięki czemu zdobi ogród o każdej porze roku.

Euonymus European Pendula

Typ Ampel nie wymaga skomplikowanej konserwacji. Liście są zielone, z tyłu szare. Rośnie jako dość wysoka roślina, owoce są ciemnoczerwone, jasne.

Euonymus European Atropurpurea

Euonymus europejski tego gatunku preferuje tereny słoneczne, ale toleruje też półcień. Gałęzie atropurpurea rosną w górę, zwane także ciemnopurpurowym.

Posiada ciemnoczerwone owoce poprzedzone zielonkawożółtym kwitnieniem. Liście są okrągłe, brzegi drobno ścięte, jesienią przebarwiają się na jaskrawoczerwone.

Euonymus European Argenteo-variegata

Różni się srebrzystymi plamami liści, podobnie jak inne gatunki jesienią, staje się jasnym pięknem, które cieszy oko aż do zimy. Preferuje miejsca słoneczne, dobrze znosi przycinanie, bardzo harmonijnie komponuje się z innymi kwiatami i roślinami ogrodowymi.

Euonymus European Intermedia

Interludium jest dość duże w porównaniu z innymi gatunkami i ma jaskrawoczerwony kolor. Liście są duże, ciemnozielone. Euonymus European interlude to bardzo dekoracyjny, szeroko stosowany w projektowaniu, popularny wśród projektantów i florystów.

Pielęgnacja trzmieliny w ogrodzie

W większości euonymus są bezpretensjonalne, ale niektóre gatunki mogą przedstawiać własne wymagania dotyczące warunków wzrostu. Wielkość rośliny zależy od gatunku, prawie całe kwitnienie występuje w okresie od maja do czerwca, ale główne piękno występuje jesienią, kiedy liście nabierają bajecznych odcieni, a niektóre gatunki stają się wielokolorowe,dlaczego wyglądają jeszcze bardziej elegancko.

Przycinanie trzmieliny jesienią

Tryb nawadniania

Nie przepełniaj rośliny wodą, wystarczy ją podlewać w razie potrzeby po wyschnięciu wierzchniej warstwy gleby. Jesienią i wiosną, gdy występuje dużo naturalnych opadów, krzewu nie należy w ogóle podlewać. Nasiąkanie wodą może niekorzystnie wpływać na stan systemu korzeniowego trzmieliny.

Top dressing

Krzew należy karmić trzy razy w roku. Najpierw podczas przebudzenia rośliny - wiosną - stosuje się nawozy zawierające azot. W okresie kwitnienia, w najgorętszym okresie, roślinie należy podać złożony nawóz mineralny, który utrzyma ją w ekstremalnych upałach. Jesienią do karmienia najlepiej stosować mieszanki fosforowo-potasowe. Humus jesienią również będzie dobrą pomocą i pomoże zachować system korzeniowy w zimnych porach roku.

Przycinanie i kształtowanie tulei wrzecionowej

Wszystkie euonymos dobrze znoszą formowanie się koron, a niektóre gatunki bardzo tego potrzebują. Jednocześnie dekoracyjność rośliny pozostanie, a niezwykłe farby będą wyglądać jeszcze bardziej spektakularnie. Po strzyżeniu roślina zaczyna aktywnie uwalniać młode pędy i staje się grubsza i piękniejsza.

Przygotowanie do zimy

Istnieje wiele gatunków trzmieliny, które z łatwością znoszą zimy i nie wymagają schronienia. Mimo to lepiej zabezpieczyć młode rośliny (do 3 lat) przed mrozem i przykryć korzenie trocinami, gałęziami świerkowymi lub ściółką z opadłych liści. Niektóre gatunki najlepiej uprawiać tylko na obszarach południowych.

Choroby

Należy również zadbać o zdrowie rośliny, jeśli jest dotknięta mączniakiem prawdziwym, wskazane jest leczenie odpowiednim fungicydem. Różne szkodniki bardzo lubią euonymusa, dlatego musisz stale monitorować stan jego zdrowia. Roślinę najlepiej chronić przed atakiem mszyc, wciornastków lub przędziorków, poddając ją wstępnej obróbce specjalnymi środkami, które są sprzedawane w dużych ilościach w sklepach.

Euonymus tłumaczy się z łaciny jako „piękny”, co jest bardzo spójne z rośliną. W Moskwie i regionie moskiewskim całkiem możliwe jest uprawianie go na działkach osobistych.

Schronienie na zimę

Każdy ogrodnik będzie mógł wybrać euonymusa dla siebie i swojego ogrodu, rośliny te są liczne, różnorodne, ozdobne i bezpretensjonalne. Potrafią ozdobić każdy ogród, ogrodzenie, krawężnik czy ścieżkę. Krajobraz się zmieni, a ogród będzie mienił się wszystkimi odcieniami jesieni. Naturalne piękno rośliny nie pozostawi nikogo obojętnym.