Western Tuya Tini Tim (Tiny Tim) - opis

Karłowata odmiana tui zachodniej Tiny Tim to piękny, wiecznie zielony krzew używany w ogrodach krajobrazowych i parkach. Zaokrąglona niska korona, mały roczny wzrost, bezpretensjonalność odróżniają rasę korzystnie od wymagających dużych.

Opis zachodniej tui Tiny Tim (Tiny Tim)

Roślina należy do gatunku Thuja Occidentalis. Odmiana została po raz pierwszy zaprezentowana szerokiej publiczności w 1935 roku. Jej skromne wymiary i mało wymagająca gleba umożliwiają sadzenie krzewu wszędzie tam, gdzie jest wystarczająco dużo światła i jest powierzchnia 100 × 100 cm.

Thuja Occidentalis Tiny Tim

Opis i wymiary

Kupujących przyciąga ten ozdobny krzew ze zgrabną bujną koroną, która ma kształt prawie regularnej kuli. W miarę wzrostu tuja osiągnie wysokość do 1 m, a szerokość nie przekroczy 1,5 m. Pęd jest krótki, z licznymi wyrostkami bocznymi. Kora jest czerwonawa, a stara szarobrązowa łuszcząca się. Liść wygląda jak ciemnozielony płatek latem i przybiera brązowy odcień po nadejściu mrozów.

Jak szybko rośnie tuja Małego Tima

Dorosła roślina w wieku 10 lat osiąga zaledwie 30 cm wysokości i nie więcej niż 40 cm szerokości Odmiana ta wyróżnia się dobrą odpornością na suszę, a także dobrze widzi wilgotną atmosferę na terenach z dużą ilością letnich opadów. Zwartość i gęsta korona to ważne cechy, które pozwalają efedrze tolerować zimowe przeziębienia do -37-39 ° С.

Sadzonki Teeny Tim

W szkółkach zwykle prezentowane są sadzonki w wieku od dwóch lat. Im starszy materiał do sadzenia, tym lepsze i większe szanse na doskonałe przeżycie. Pełnowartościowa korona z licznymi zdrewniałymi pędami u Tiny Tim zaczyna się formować dopiero w wieku 10 lat i do tego czasu wygląda bardziej jak bujny zielony rocznik.

Sadzenie i odejście

Miejsce lądowania jest wybrane w świetle, ale schronienie przed silnymi wiatrami jest zdecydowanie potrzebne w pobliżu. Gleba wymaga pożywnej i bardzo luźnej gleby. Dlatego do wykopanego otworu do sadzenia wlewa się tylko mieszaninę przygotowaną wcześniej specjalnie dla tui.

System korzeniowy Tiny Tim potrzebuje dostępu do powietrza, uwielbia częste podlewanie. W glebie ciężkiej, wilgotnej i nadmiernie zagęszczonej korzenie będą trudne do rozwinięcia. W przypadku podmokłości pojawiają się typowe problemy, takie jak zgnilizna bakteryjna, a także różne choroby grzybowe. Ten sam efekt może dać przesuszona gleba.

Jak sadzić Tuya Tini Tim

Odmiana ta może być stosowana zarówno do sadzenia pojedynczego, jak i do ciągłych, gęstych krawężników. W zależności od tego wykonuje się pojedyncze doły lub okopy do sadzenia. Wielkość zależy od wieku sadzonek, ale zawsze tworzą niewielki margines, aby wypełnić przestrzeń korzeni wysokiej jakości glebą. Torf i piasek (po 1 części) miesza się z glebą (2 części). Pod każdą tuję nakłada się 50 g złożonego nawozu mineralnego przeznaczonego dla drzew iglastych.

Przykład wykorzystania tui Tini Tim w projektowaniu krajobrazu

Jeśli do sadzenia zostanie wybrana nisko położona powierzchnia, na której istnieje duże prawdopodobieństwo gromadzenia się stopionej lub deszczowej wody, wówczas na podłogę wylewa się 10-20 cm warstwę drenażu z drobnych kamyczków, keramzytu, łamanej cegły lub grubego piasku. dno dołów i rowów do sadzenia.

Aby uniknąć przekrzywienia krzewu, przed sadzeniem do dna otworów przykleja się słupek, do którego jest starannie przywiązana tuja blisko ziemi. Po wypełnieniu otworu należy przeprowadzić obfite podlewanie, aby zobaczyć, ile gleby opadnie, i, jeśli to konieczne, dodać więcej.

Tryb nawadniania

Podczas upałów gleba pod efedrą nie powinna całkowicie wyschnąć, może to prowadzić do przegrzania korzeni. Do nawadniania używaj ciepłej, osiadłej wody. Co więcej, wylewa się go nie tylko u nasady, ale także na igły za pomocą głowicy natryskowej na konewce.

Przy braku wilgoci korona zanika. Igły potrzebują regularnej wilgoci. O jej dobrej kondycji świadczy lekki połysk i jędrność. Pod krzak wlewa się około 10 litrów wody tygodniowo, ale przy bardzo upalnej pogodzie może być potrzebne więcej.

Top dressing

Jeśli podczas sadzenia zastosowano wystarczającą ilość nawozu mineralnego, to w ciągu najbliższych 2-3 lat nie będzie wymagane dodatkowe nawożenie tui. W przyszłości każdej wiosny do przestrzeni korzeniowej wprowadzane jest 50-60 g nawozu mineralnego dla drzew iglastych. W przypadku sadzenia grupowego zużycie wyniesie 100 g na 1 m². Jeśli zastosujesz się do tych zaleceń, korona będzie wyglądać wspaniale i bez oznak więdnięcia. Raz w sezonie możesz dodać materię organiczną: kompost lub zgniły obornik.

Cechy letniej pielęgnacji

Najważniejszą rzeczą w letnim upale jest monitorowanie wilgotności gleby. Powinien być regularnie nawilżany, ale nie podmokły. Młode krzewy podlewamy w zależności od pogody do trzech razy w tygodniu. Dorosłe rośliny (powyżej 10 lat) nie potrzebują tak częstego podlewania, wystarczy 2-3 razy w miesiącu. Następnego dnia po podlaniu gleba wokół pnia jest poluzowana, ale nie więcej niż 10 cm głębokości, aby nie uszkodzić korzeni.

Aby nie podlewać zbyt często, posyp ziemię ściółką. Odpowiednie są małe wióry drzewne, a także torf. W rezultacie warstwa powinna być wystarczająco gruba, co najmniej 5 cm.

Przygotowanie do zimy

Dorosłe krzewy z łatwością tolerują nawet najsilniejsze mrozy, ale dla młodych sadzonek warto zorganizować schronienie na zimę. Pozwoli to uchronić młode gałązki przed złamaniem, zachowując jednocześnie cały dekoracyjny efekt korony. Pokrowiec z płótna lub innego oddychającego materiału. Zdejmują schronienie dopiero po całkowitym stopieniu śniegu, aby zapobiec oparzeniom słonecznym igieł. Najlepiej robić to w pochmurny i spokojny dzień.

Reprodukcja

Tuja jest rozmnażana prostą metodą nasion, aby w pełni zachować jej właściwości. Nasiona są pozyskiwane z suszonych pąków, które powinny same się otworzyć. Powinny być sadzone na otwartym terenie w miejscu przyszłego wzrostu w momencie, gdy nadejdzie mroźna pogoda i spadnie śnieg.

Tiny Tim Bumps

Wiosną na sadzonki nakłada się nawozy mineralne, w razie potrzeby podlewane. Jeśli wiosna jest bardzo późna, po stopieniu się śniegu łóżko przykrywa się folią. W takich warunkach sadzonki pojawią się wcześniej. Gdy tylko wyklują się sadzonki, schronienie jest usuwane, aby na czas usunąć chwasty i wodę.

Nie musisz nurkować. Nadmiar roślin możesz usunąć nie wcześniej niż po 3 latach. Faktem jest, że ta odmiana zachodniej tui rośnie bardzo powoli we wczesnych latach. Młodym roślinom zagraża susza, silny wiatr, szkodniki i inne niekorzystne czynniki. Aby zwiększyć szanse na uzyskanie pięknych i silnych krzewów, pozostaw wszystkie sadzonki.

Rozmnażanie przez sadzonki

Aby uzyskać materiał do sadzenia, wybiera się zdrową, piękną roślinę z symetryczną koroną. Odcina się od niej boczną gałąź ostrym narzędziem, próbując odciąć ją kawałkiem drewna.Optymalny czas na szczepienie to marzec, kiedy krzew przygotowuje się do wypływu soków.

Sadzonki umieszcza się w szklance czystej wody. Dodawany jest tam również lek stymulujący tworzenie korzeni. Po 10 godzinach przygotowany materiał do sadzenia umieszcza się w pojemnikach z glebą.

Sadzonki tui

Aby zapewnić sadzonkom niezbędną wilgoć, przykrywa się je szklaną lub foliową nasadką. Usuwają go dopiero po pojawieniu się młodych pędów na sadzonkach.

Dlaczego Thuja Tini Tim zmienia kolor na żółty

Żywotnik zyskuje wyjątkowo brzydki wygląd, gdy jej igły tracą zdrowy zielony kolor z lekkim woskowym nalotem. Żółknięcie jest objawem poważnych problemów. Biorąc pod uwagę, jak powoli rośnie korona, żółknięcie, nawet przy wszystkich podjętych środkach, będzie się utrzymywać przez długi czas.

Deformacja szyszek, pojawienie się żółtych igieł na koronie jest oznaką wysychania korzeni. Ważne jest, aby zwiększyć wilgotność, zawsze towarzysząc jej poprzez spulchnienie gleby.

Zbyt dużo nawozów mineralnych w glebie może powodować oparzenia korzeni. Jeśli tak się stanie, korona zmienia kolor na żółty, a następnie szybko wysycha. Czasami te same objawy pojawiają się, gdy mszyce z tui wpływają na efedrę. Owady najpierw uszkadzają najniższe pędy. Musisz szybko uporać się z problemem, traktując gałęzie karbofosem.

Tuja zachodnia to wolno rosnąca efedra, która przez wiele lat nadaje eleganckiego wyglądu ogrodowi czy klombowi. W projektowaniu krajobrazu jest używany prawie wszędzie, z wyjątkiem regionów Dalekiej Północy. Odmiana jest bezpretensjonalna w pielęgnacji, więc nawet początkujący ogrodnik może wyhodować krzak.