Tuja na Syberii - sadzenie i pielęgnacja, odmiany na Syberię

Jest uprawiany w ogrodzie, pięknie wygląda, zajmując honorowe miejsce w biurze, domu rządowym lub mieszkaniu. Wiecznie zielone drzewo tuja wydziela świeży i przyjemny aromat, wypełniając dom wakacjami i atmosferą wolności. I z pewnością tej rośliny nie można nazwać kapryśną, ponieważ wiele jej gatunków jest w stanie przetrwać w każdych warunkach, czy to w miejscu z wiecznymi upałami, czy surowymi zimami.

Czy tuja rośnie na Syberii

Biolodzy zalecają uprawę odpornych na mróz odmian wiecznie zielonych krzewów w północnych regionach kraju, które importowano z Ameryki Północnej i Kanady. W warunkach syberyjskich ważne jest, aby znaleźć miejsce, w którym można ją posadzić, wzbogacić rzadką glebę, zadbać o wilgotność gleby, aby roślina miała piękny i zdrowy wygląd.

Aleja obsadzona wiecznie zielonymi krzewami tui - piękny wystrój i miejsce do wypoczynku

Odmiany tui do uprawy na Syberii

Rodzina Cypress ma tylko pięć rodzajów tui. Najlepszym z nich w kształtowaniu krajobrazu jest zachodnia tuja. To jeden z niewielu odpornych na zimę zielonych krzewów, które mogą się zakorzenić nawet na Syberii.

Na Syberii uprawia się następujące odmiany zachodniej tui:

• Smaragd (Smaragd) to odmiana odporna, osiągająca wysokość do 5 m. Dorasta do 10 cm rocznie;
• Hoseri to szybko rosnąca odmiana. W ciągu roku jego wzrost wzrasta do 2 m. Wykorzystywany jest przy tworzeniu żywopłotu;
• Brabant (Brabant) - niskogatunkowy, okrągły kształt. Jego wysokość nie przekracza 50 cm;
• Danica (Danica) to znana i ceniona odmiana kulista o wysokości 60 cm.

Odporne na mróz odmiany tui na Syberię

W północnych regionach Rosji, na przykład w Barnauł lub Ałtaju, stosuje się niektóre odmiany tui, które z łatwością tolerują niskie temperatury.

Cyprys:

• Columna. Wysokość krzewu do 6 m, średnica 1,5 m. Korona to gęste, zwarte, poziome pędy. Drzewo jest ciemnozielone. Przyrasta rocznie 20 cm, wymaga wilgotnej i żyznej gleby. Daje doskonałe rezultaty przy uprawie w półcieniu. W okresie suszy ten wiecznie zielony krzew ginie, jeśli nie jest odpowiednio pielęgnowany i pielęgnowany;
• Holmstrup (Holmstrur) to okrągłe drzewo. Wysokość pnia ok. 3 m, średnica korony 1 m. Gęsta krągłość i trwałość wybarwienia wyróżniają roślinę na tle innych odmian. Od roku rośnie ok. 12 cm Uwielbia miejsca zacienione i jasne;
• Fastigiata. Pędy tego drzewa są dociskane do jego środka, kolor igieł jest jasnozielony. Ma kształt cyprysu. W wieku dorosłym osiąga wysokość 6 m. Brązowe szyszki są prawie niewidoczne na drzewie;
• Sunkist. Tę iglastą roślinę można rozpoznać po wysokości, która osiąga 5 m. Korona ma średnicę 2 m. Krzew zielonkawożółty. Od 10 lat dorasta do 2 m. Odmiana światłolubna i odporna na ekstremalnie niskie temperatury;
• Wagneri to krzew w kształcie jajka. Dorasta do 3 m wysokości i 1,5 m szerokości. Potrzebuje stale wilgotnej gleby. Roślina nie wymaga cięcia;
• Tkanina ze złota. Ta roślina ma kształt stożka. Jego wysokość wynosi 2 m. Igły są igłowe. Nie toleruje obfitej wilgoci. Uwielbia zarówno bezpośrednie światło słoneczne, jak i półcień.

Problemy podczas pielęgnacji tui na zewnątrz

Uprawa tui jest trudna. Podobnie jak w przypadku innych działań ogrodniczych, mogą wystąpić tutaj pewne trudności.

Tuja syberyjska jest wymagająca na glebie, w której jest sadzona, a mianowicie:

• piaszczysta ziemia dla tui nie jest odpowiednia. Wilgoć w takiej glebie nie utrzymuje się długo, a system korzeniowy nie ma się czym żywić;
• wysoka gęstość jest widoczna w glebie gliniastej. Na takiej ziemi brakuje tlenu;
• terytorium nizin z glebą torfową w żaden sposób nie nadaje się do uprawy tuji na otwartym polu.

Tuja uprawiana na Syberii wymaga odpowiednio zorganizowanego systemu nawadniania:

• przy słonecznej pogodzie podlewanie powinno odbywać się raz w tygodniu. Wlej jedno wiadro wody pod jedno drzewo;
• w letnim upale tuja wylewa się dwoma wiadrami wody.

Podczas przesadzania krzewu nie należy przykrywać kołnierza korzeni rośliny. Przy niewłaściwym sadzeniu tui pojawiają się następujące objawy:

• mocno przyciemniona kora traci swój pierwotny wygląd;
• gałęzie dolnych płaskich liści obumierają.

Wszystkie drzewa iglaste wymagają nawozów organicznych i azotowych. Wymagane jest ich dodanie:

• bezpośrednio podczas sadzenia drzewa;
• każdej wiosny, gdyż krzewy iglaste potrzebują nawozów mineralnych (żelazo i potas).

Opieka nad wiecznie zielonym drzewem wymaga cierpliwości i miłości

Podstawowe zasady pielęgnacji tui

Istnieje kilka ustalonych zasad opieki nad wiecznie zielonym drzewem:

• przed sadzeniem należy wziąć pod uwagę, jakie warunki oświetleniowe są odpowiednie dla danej odmiany. Przy niewystarczającym nasłonecznieniu i suchym lądzie krzewy tui mogą się przerzedzać;
• w porze suchej należy je podlewać, wlewając pod krzak 15-20 litrów wody dwa razy w tygodniu. Zraszanie odbywa się z tą samą częstotliwością;
• wiosną wskazane jest nałożenie opatrunku górnego ze specjalnym preparatem nitroammofosku;
• ostrożnie i ostrożnie poluzuj glebę w pobliżu korzeni, ponieważ możesz uszkodzić system korzeniowy;
• do ściółkowania przydatna będzie tuja, trociny, kompost, a nawet zgniła kora.

Wybór miejsca i przygotowanie gleby

Według ogrodników rodzina Cypress jest najwygodniejsza w uprawie na wsi lub w pobliżu prywatnego domu. W przypadku tej kochającej światło rośliny lepiej wybrać lekko zacienione miejsca. Wysycha na słońcu i źle znosi zimę. Drzewo posadzone w cieniu lub w przeciągu może nie być tak bujne, a kolor płaskich liści wyraźnie wyblaknie. Bardziej odpowiednim nasadzeniem jest działka z czarną ziemią.

Jak prawidłowo sadzić tuję

Krzew iglasty dobrze zakorzenia się na glebach lekko kwaśnych i obojętnych, uwielbia gleby wilgotne i osuszone. Drzewo nabiera wspaniałej dekoracyjnej formy, gdy mieszanka zawiera darń, piasek, próchnicę i torf.

Odległość między krzakami zależy od odmiany wybranej rośliny. Jeśli to zaniedbamy, igły zaczną żółknąć, liście będą stopniowo wysychać i odpadać.

Pomiędzy tujami powinno być co najmniej 1-1,5 m.Aby sadzić krzewy igieł do dekoracji ogrodu przed domem lub kwietnika, zachowaj odległość 0,5-2 m.

Wielokrotne przeszczepy rośliny nie wpływają na jej dalszy rozwój. Wiosną wskazane jest sadzenie młodych drzewek w półcieniu. W tym czasie gleba wystarczająco się nagrzewa, ale częste wiatry zachodnie mogą uszkodzić liście krzewów, dlatego zaleca się sadzenie tui w miejscu bezpiecznie osłoniętym bez przeciągów. Wykop powinien mieć 0,7 m głębokości i około 1 m średnicy.

Prawidłowe sadzenie jest kluczem do zdrowia nie tylko rośliny, ale także środowiska

Schronienie na zimę

Młode sadzonki, które mogą ulec uszkodzeniu podczas silnych mrozów, wymagają szczególnej uwagi w przygotowaniu do zimy. Wraz z nadejściem mrozu krzew pokryty jest igłami sosnowymi lub specjalnym materiałem, na przykład czarnym agroteksem. Chroni drzewo przed mrozem i wiosennym słońcem, które może uszkodzić koronę.

Przycinanie tui wiosną

Aby drzewo iglaste miało piękny kształt i wygląd, konieczne jest przycinanie go wiosną. Cięcie na wiosnę służy jako zabieg odnowy biologicznej dla rośliny. Odbywa się to za pomocą sekatorów lub nożyc ogrodowych, odcinając nie więcej niż 1/3 długości łodygi. Suche i chore gałęzie, połamane pędy należy ostrożnie usunąć.

Tuja na Syberii (sadzenie i pielęgnacja) wymaga szczególnej uwagi ze względu na warunki klimatyczne w regionie. Pomimo pewnych problemów, które mogą pojawić się przy uprawie efedryny, jej wybredność zapewni przyjemne minuty miłośnikom zieleni. Jeśli zastosujesz się do wszystkich zasad sadzenia i weźmiesz pod uwagę życzenia ogrodników, tuja na Syberii zachwyci Cię przez ponad rok.