Thuja oriental - odmiany, opis, rozmiary
Zadowolony:
Tuja jest szczególnie popularna w ogrodach i projektowaniu krajobrazu. A powodem tego jest nie tylko ich wiecznie zielony wygląd, ale także długa żywotność, a także bezpretensjonalna pielęgnacja. Jedną z odmian tej kultury jest wschodnia tuja. Jak wygląda i jakich warunków potrzebuje, opiszemy poniżej.
Opis botaniczny
Thuja orientalis (po łacinie „Thuja Orientalis”) to wiecznie zielone drzewo należące do rodziny cyprysów. W warunkach naturalnych jest szeroko rozpowszechniony w lasach Korei, Chin i Japonii. Można go również znaleźć w lasach mieszanych Rosji i Ukrainy.
Również ten gatunek nazywany jest biotą tui lub drzewem życia. Ta ostatnia nazwa pochodzi od leczniczych liści i nasion. Samo drzewo w procesie wzrostu uwalnia fitoncydy, które oczyszczają środowisko z wirusów i drobnoustrojów.
Korona młodej tui ma jajowaty kształt, który z wiekiem staje się kanoniczny lub piramidalny. W ciągu roku drzewo osiąga zaledwie 15-17 cm wysokości i do 15 cm szerokości. Wysokość dorosłej tui sięga 15-17 mi średnicy 4-5 m. Główne gałęzie rosną pionowo do pnia, gałęzie są lekko uniesione, a małe gałęzie są mocno dociśnięte.
Igły zimozielone są mocno dociśnięte do gałęzi. Zimą boczne liście nabierają brązowawego odcienia, a wiosną znów stają się zielone. Igły żyją nie dłużej niż 3 lata, po czym odpadają wraz z gałęziami. Kwiaty są reprezentowane przez zakurzone pąki i nie mają wartości dekoracyjnej.
Cechy gatunkowe
Istnieją trzy główne formy rośliny płaskogłowej: wysokie, karłowate i niewymiarowe. Pierwszy służy do tworzenia żywopłotów, alejek parkowych i grup ogrodowych. Druga forma jest szeroko rozpowszechniona w skalniakach i małych działkach ogrodowych. Podczas tworzenia żywych granic często można znaleźć odmiany słabo rosnące.
Powszechne stosowanie tui w projektowaniu krajobrazu wynika z wielu powodów:
- większość odmian jest bezpretensjonalna. Mogą rosnąć na każdej glebie, łatwo tolerują suszę i nie wymagają regularnego karmienia;
- zwarty system korzeniowy typu włóknistego zapewnia roślinie dobrą przeżywalność nawet po przeszczepieniu w wieku dorosłym;
- duża liczba odmian pozwala wybrać najlepszą opcję uprawy.
Grupy odmian według szybkości wzrostu, kształtu i koloru korony
Tuja płastuga (aka wschodnia) jest szeroko stosowana do tworzenia żywych granic i żywopłotów. W sumie istnieje ponad 50 odmian, ale nie wszystkie z nich nadają się do cech klimatycznych Rosji. Najbardziej poszukiwane są tylko dwa rodzaje.
Thuja Eastern Pyramidalis (Pyramidalis Aurea)
Tuja wschodnia Aurea ma złote, gęste igły. Za jego pomocą możesz chronić miejsce przed silnymi wiatrami. Latem jest odporny na suszę, a zimą wytrzymuje mrozy do -25 ° C.
Tuja wschodnia Aurea Nana (obszar Nana)
Tuya Aurea Nana, której opis i wymiary odpowiadają formie karła, osiąga wysokość poniżej 2 m. Gęste igły latem przybierają złocisty kolor, a zimą stają się turkusowe.
Rozwój
Uprawa tej rośliny jest możliwa na glebach lekko kwaśnych i obojętnych. Jako glebę można również użyć gotowego podłoża i gleby skalistej. Jest odporny na suszę, ale może również rosnąć, gdy wody gruntowe są blisko gruntu.
Wymagania dotyczące warunków klimatycznych
Ponieważ fauna i flora należy do roślin południowych, zaleca się stworzenie optymalnych warunków do jej uprawy. Warto również poznać indywidualne cechy i cechy tej odmiany:
- odporność na suszę;
- zdolność do wzrostu w zacienionych warunkach;
- słabe postrzeganie nasiąkania wodą;
- wiosną możliwe są oparzenia słoneczne;
- słaba mrozoodporność;
- tuja nie wymaga gleby;
- możliwość uprawy na terenach otwartych.
Jeśli roślina rośnie w trudniejszych warunkach klimatycznych, zaleca się ogrzanie przed nadejściem zimy. Jeśli tak się nie stanie, nastąpi odmrożenie gałęzi, a następnie śmierć całego drzewa. W przypadku uprawy w regionach południowych izolacja nie jest wymagana. W ciepłym klimacie tuja rośnie szybciej i staje się bardziej luksusowa.
Cechy rosnącej tui na Syberii
Płastugi nie są w stanie wytrzymać silnych mrozów Syberii. Nawet w temperaturach poniżej -25 ° C istnieje duże prawdopodobieństwo śmierci rośliny. Niektórzy ogrodnicy wolą przykryć wiosnę świerkowymi gałęziami i dużą ilością śniegu na zimę. Jednak takie schronienie nie zawsze uchroni Cię przed surowymi zimami.
Jedną z najskuteczniejszych opcji uprawy tui na Syberii jest sadzenie jej w pojemnikach. W tym celu wybiera się odmiany kompaktowe, które w ciepłym sezonie są wystawione na świeże powietrze, a wraz z nadejściem mrozu są przenoszone do ogrzewanego pomieszczenia.
Prawidłowe siedzenie i wybór miejsca
Wyładunek płastug planujemy na początek maja. Wiosenna procedura pozwoli roślinie lepiej przystosować się do zimy. W regionach południowych sadzenie jest możliwe do drugiej połowy września. Jeśli chodzi o lokalizację, najlepszą opcją byłby obszar oświetlony, ale bez bezpośredniego światła słonecznego.
Procedura sadzenia wschodniej tui krok po kroku:
- Otwór wykopuje się na głębokość odpowiadającą rozmiarowi systemu korzeniowego rośliny. Średnio wartość ta waha się od 55 do 80 cm Przy bliskim występowaniu wód gruntowych układa się 20-30 cm warstwy drenażowej.
- Sadzonka jest starannie umieszczona w dołku bez pogłębiania szyjki korzeniowej. Powinien być równy z ziemią.
- Otwór jest wypełniony mieszaniną 2 części ziemi darniowej (można wziąć ziemię liściastą) i po 1 części piasku i torfu.
- Podczas sadzenia kilku tuje Pyramidalis, Aurea Nana i innych odmian należy zachować odległość od 1 do 4 m między nimi.
Metody reprodukcji
Platyclad, alias platycladus east, rozmnaża się na trzy sposoby.
- Posiew. Są usuwane jesienią i przechowywane pod śniegiem lub w lodówce do wiosny. Ta procedura przyspiesza kiełkowanie nasion. Sadzenie odbywa się od kwietnia do maja we wcześniej wykonanych rowkach.
- Sadzonki. Materiał do sadzenia pełnią dwuletnie gałęzie, które są przycinane na początku lata. Sekcje są leczone lekami stymulującymi wzrost, a także zapobiegającymi rozwojowi chorób. Następnie sadzi się go w pojemnikach na głębokość nie większą niż 3 cm.
- Dzieląc krzew. Jeśli tuja rośnie z dwoma pniami, możesz ją ostrożnie oddzielić. Podział należy przeprowadzić w taki sposób, aby każdy z pni miał korzenie.
Przygotowanie do okresu zimowego
Wszystkie młode tuje, a także rośliny na pniu, zaleca się ostrożnie skulić i pokryć torfem w okolicy pnia. Aby zapobiec uszkodzeniu gałęzi, należy je również związać przed zimą. Dowolny materiał nietkany jest używany jako osłona.
Platycephalus biota jest szeroko stosowany do dekoracji prywatnych ogrodów i kompozycji krajobrazowych.Jej bezpretensjonalność i atrakcyjny wygląd sprawiły, że ten typ tui stał się popularny wśród ogrodników.