Żywopłoty tui - przycinanie i kształtowanie

W projektowaniu krajobrazu żywopłoty są ważnym elementem architektonicznym. Do jego budowy używa się wielu różnych krzewów. Jednym z najbardziej dekoracyjnych i skromnych w pielęgnacji jest płot z tui. Krzew ten wyróżnia się nie tylko dekoracyjnością, ale także zdolnością do tworzenia gęstej ściany, ochroni miejsce przed wścibskimi oczami, wiatrem i hałasem. Bezpretensjonalna tuja, żywopłot, z którego wyrasta przez kilka lat, nie wymaga wiele uwagi. A jego zdolność do uwalniania fitoncydów będzie miała również korzystny wpływ na zdrowie właścicieli takiego zielonego budynku.

Istnieje ogromna liczba odmian tui, ale niektóre z nich są szczególnie popularne właśnie jako krzewy do tworzenia żywych ogrodzeń. Odmiany tui na żywopłoty - które z nich lepiej wybrać? Najpopularniejsze tui do tworzenia zielonej ściany to Smaragd i Brabant.

Żywopłot tui

Thuya Smaragd

Ta roślina z rodziny Cypress ma kształt piramidy i gęstą iglastą powłokę. W przeciwieństwie do innych gatunków nie zmienia koloru igieł zimą i zawsze pozostaje zielony. Długość życia tego gatunku wynosi średnio 100-130 lat, w tym czasie krzew może osiągnąć rozmiary do 6 m wysokości i do 2 m szerokości.

Ten typ zyskał popularność ze względu na swoją bezpretensjonalność i mrozoodporność. Thuja Smaragd doskonale znosi nawet silne zimowe przymrozki, zachowując przy tym zielony kolor igieł. Nie boi się tego nawet najbiedniejsza gleba i zanieczyszczone powietrze w mieście. Ten typ jest odporny na cień, w przeciwieństwie do innych, ale nie toleruje wysokiej wilgotności gleby i wymaga dobrego drenażu. Do zalet należy fakt, że krzew ten dobrze znosi strzyżenie, ciągłe formowanie się tui Smaragd pozwala na wykorzystanie go jako interesującego elementu dekoracyjnego w projektowaniu krajobrazu.

W pierwszych miesiącach wiosennych spada okres kwitnienia krzewu, pojawiają się małe brązowe szyszki. W tym czasie wzrasta uwalnianie fitoncydów przez roślinę, co pomaga oczyścić powietrze w miejscu i nasycić je użytecznymi substancjami.

Thuja smaragd

Jedyną wadą tui Smaragd jest jej powolny wzrost. W ciągu roku dodaje tylko 15-20 cm wysokości i 5 cm szerokości. Fakt ten pozwala rzadziej ciąć krzew, ale zajmie dość dużo czasu, zanim żywopłot zmieni się z niego w gęstą ścianę.

Thuja Brabant

Ten typ tui wypada korzystnie w porównaniu z innymi dzięki szybkiemu wzrostowi: w ciągu roku wzrost przyrasta do 40 cm w górę i do 15 cm szerokości. To prawda, że ​​fakt ten wpływa na częstotliwość strzyżenia, należy to robić co najmniej dwa razy w roku. Krzew ma żywotność około 150 lat, w tym czasie może osiągnąć wysokość do 15 m.

Brabant jest dość bezpretensjonalny pod względem jakości gleby i bardzo dobrze znosi krótkotrwałe podmokanie i suszę. Dodatkowy drenaż gleby podczas sadzenia nie jest wymagany. Również ten gatunek dobrze czuje się na słońcu, ale wiosną lepiej jest zacieniać rośliny ze względu na duże prawdopodobieństwo poparzenia słonecznego.Jest mrozoodporny, ale nie toleruje silnych mrozów, w przeciwieństwie do tego samego szmaragdu.

Brabant ma stożkową koronę, igły o jasnozielonym odcieniu. W okresie kwitnienia pokrywają go brązowe szyszki, co w tym czasie nadaje krzewowi szczególny efekt dekoracyjny.

Jest łatwy w cięciu, a dzięki szybkiemu wzrostowi kształt krzewu można okresowo modyfikować. Dla tych, którzy chcą szybko cieszyć się gęstym zielonym ogrodzeniem, świetną opcją jest Thuja Brabant.

Pielęgnacja zielonych ścian

Pomimo tego, że tuja jest dość bezpretensjonalna, nadal wymaga opieki. Szczególną uwagę należy zwrócić na młode rośliny, są tu niuanse.

Zielona ściana

Po posadzeniu młode sadzonki wymagają podlewania co najmniej raz w tygodniu i dwa razy w ekstremalnych upałach. Jeden krzew potrzebuje około 10 litrów wody, podczas suszy tempo nawadniania należy podwoić. Po podlaniu poluzowanie jest obowiązkowe, ale nie głębokie. System korzeniowy tui jest bardzo powierzchowny i istnieje duże niebezpieczeństwo uszkodzenia delikatnych korzeni. Glebę należy uprawiać na głębokość nie większą niż 10 cm.

Młode sadzonki tui nie są tak odporne jak starsze rośliny. W pierwszych dwóch latach wzrostu sadzonki należy chronić przed zimowymi przymrozkami i jasnym wiosennym słońcem. W tym celu możesz użyć białej włókniny, papieru siarczanowego lub gałęzi świerkowych.

Lepiej jest nawozić glebę przed sadzeniem, w tym przypadku w pierwszym roku sadzonki nie będą wymagały dodatkowego karmienia. Ponadto tuja nie toleruje nadmiaru nawozów mineralnych. Dopiero od drugiego roku należy stosować nawozy mineralne lub organiczne.

Jak zrobić ogrodzenie z tui

Realizacja marzenia o zielonym płocie tui zaczyna się od nabycia sadzonek. W tej kwestii lepiej jest preferować specjalne żłobki lub centra ogrodnicze. W takim przypadku ryzyko nabycia chorej rośliny lub pomyłki z widokiem będzie minimalne. Lepiej jest wybierać sadzonki w pojemnikach, które nie mają więcej niż cztery lata, lepiej się zakorzeniają, a system korzeniowy będzie chroniony podczas transportu. Ponadto młode rośliny będą kosztować mniej niż większe okazy.

Młode sadzonki w doniczkach

Lepiej jest sadzić rośliny, aby utworzyć przyszły zielony żywopłot w formie rowu. Proces ten można podzielić na kilka etapów:

1. Kopanie rowu. Rów do sadzenia sadzonek powinien mieć głębokość około 50 cm, szerokość powinna być taka, aby system korzeniowy znajdował się w nim swobodnie.
2. Przygotowanie drenażu i nawozów. Jeśli wybrana odmiana wymaga drenażu, na dno wykopu wylewa się warstwę drenażową. Następną warstwą powinien być kompost. Zamiast tego możesz dodać torf, piasek lub nawozy mineralne. Przede wszystkim w tej kwestii należy wziąć pod uwagę charakterystykę gleby na terenie.
3. Umieszczenie roślin. Odległość między roślinami w wykopie zależy od wybranego rodzaju tui i tempa jej wzrostu. Podczas sadzenia gatunku Brabant szczelina między sadzonkami powinna wynosić co najmniej metr, a szmaragdowi wystarczy 70 cm.Jeśli zadaniem jest stworzenie gęstego zielonego ogrodzenia z dwóch rzędów krzewów, rośliny umieszcza się w wzór szachownicy.
4. Wypełnienie wykopu ziemią. Najpierw należy oczyścić glebę do wypełnienia rowu z korzeni, chwastów i kamieni. Jeśli istnieje szansa na suszę, lepiej jest dodać hydrożel do gleby, pomoże to dłużej zatrzymać wilgoć. Wykop należy wypełnić tak, aby kołnierz korzeniowy sadzonek nie był zakopany i pozostawał na równi z glebą.
5. Obfite podlewanie. Młode rośliny potrzebują dużo wilgoci, szczególnie na początku wzrostu.Po posadzeniu na każdą sadzonkę potrzeba co najmniej 10 litrów wody.
6. Ściółkowanie. Aby zachować wilgoć, która jest początkowo niezbędna dla młodych sadzonek, nasadzenia należy koniecznie ściółkować. W tym celu można wykorzystać torf, zrębki, trociny lub nawet skoszoną trawę.

Alternatywnie do metody sadzenia okopowego można sadzić rośliny w osobnych dołkach. Technologia sadzenia i jej etapy są takie same, jak w przypadku metody kopania rowów.

Jak karmić tuję dla wzrostu

Tuja to bardzo bezpretensjonalna roślina, ale nadal wymaga karmienia. Ilość składników odżywczych, które otrzymała sadzonka podczas sadzenia, powinna wystarczyć na pierwszy rok wzrostu. Od drugiego lub trzeciego roku należy zacząć stosować nawozy mineralne lub organiczne.

Lepiej jest wybierać nawozy mineralne w specjalistycznym sklepie, istnieje wiele opcji dla tui. Zwykle nakłada się je powierzchownie metodą zraszania. Skład takiego nawozu musi koniecznie zawierać potas, fosfor i żelazo.

Żywotnik jest również bardzo wrażliwy na karmienie organiczne. Najczęściej do tego celu stosuje się kompost lub specjalistyczny obornik.

Warto zwrócić uwagę na czas nawożenia. Pierwszą dawkę nawozu aplikujemy wiosną, połowę dawki rocznej. Drugie karmienie odbywa się w czerwcu.

Roczna dawka nawozu na 10 m² wynosi 1 kg. Opatrunek wierzchni powinien być umiarkowany, tuja reaguje negatywnie na nadmiar nawozów mineralnych w glebie.

Przy odpowiedniej pielęgnacji okaże się wiecznie zielone ogrodzenie tui, które zachwyci właścicieli przez wiele lat.

Jak i kiedy przycinać tuję

Aby nadać koronie tui pożądany kształt i zachować zdrowie krzewu, konieczne jest regularne przycinanie. Jak prawidłowo wyciąć tuję i nie zaszkodzić roślinie?

Przycinanie tui

Ta procedura jest wykonywana nie tylko w celach estetycznych, ale także leczniczych. Można go podzielić na dwa typy:

• Przycinanie sanitarne. Odbywa się wiosną i jesienią. Celem tego zabiegu jest usunięcie uszkodzonych gałęzi i rozrzedzenie korony dla lepszej przepuszczalności powietrza. Warto też usuwać gałęzie dotknięte chorobami czy pasożytami.
• Przycinanie formujące. Odbywa się w okresie od późnej wiosny do wczesnej jesieni, najlepiej w połowie lata. Efektem takiego cięcia powinna być odpowiednio uformowana korona krzewu, która spełni estetyczne wymagania jego właściciela.

Sposób przycinania tui zależy od tempa wzrostu rośliny, jej funkcji estetycznej i stanu zdrowia rośliny. Na przykład przycinanie tui Smaragd może mieć tylko funkcję sanitarną ze względu na naturalnie udany kształt korony.

Podczas wykonywania tej procedury istnieje ryzyko popełnienia błędów, które mogą następnie zaszkodzić roślinie.

• przycinanie wczesną wiosną. W tym okresie przypada czas intensywnej wegetacji, a uszkodzenie rośliny w tej fazie może zatrzymać ten proces;
• za dużo przycinania. Nie należy odciąć więcej niż 30% masy wegetatywnej, w przeciwnym razie roślina może nie wyzdrowieć po takich manipulacjach;
• plastry blisko nerki. Podczas przycinania tui obowiązują ścisłe zasady, których należy przestrzegać. Gałęzie rosnące w górę są odcinane powyżej zewnętrznego pąka, a skierowane w dół są odcinane powyżej wewnętrznego;
• odsłaniając gałęzie. Należy tego również unikać.Gałęzie, które są zbyt odsłonięte w wyniku przycinania, w końcu wyschną.

Do przycinania lepiej jest wybrać pochmurny dzień. Po zabiegu roślinę należy obficie podlać; nawożenie nawozami mineralnymi lub organicznymi nie będzie przeszkadzać.

W przypadku roślin takich jak tuja przycinanie i kształtowanie są integralnymi częściami pielęgnacji. Należy uważać, kiedy ścinać tuję i jak to zrobić poprawnie.

Jak wyciąć tuję: narzędzia

Nie wystarczy wiedzieć, jak przycinać tuję, warto również zwrócić uwagę na wybór odpowiedniego narzędzia.

Przybory

Narzędzie do przycinania należy dobierać w zależności od grubości gałęzi rośliny. Może to być sekator, nożyce ogrodowe lub wykaszarka do krzaków. Nożyce do przycinania i sekatory są zwykle wystarczające do przycięcia tui.

Głównym punktem przygotowania narzędzia do przycinania jest jego ostrzenie. Powinien być ostry, aby uniknąć załamań na gałęziach. Zaleca się również przetarcie ostrza narzędzia żywicą i obcinanie gałęzi podczas cięcia w celu usunięcia z nich brudu.

Jak przyciąć kulistą tuję

W projektowaniu krajobrazu tuja służy nie tylko do budowy zielonych ścian, ale pełni również wiele różnych funkcji dekoracyjnych. Kulista tuja wygląda szczególnie efektownie w pojedynczych nasadzeniach.

Doskonale wpisują się w krajobraz alpejskich wzgórz oraz w krajobraz klombów wykonanych w stylu angielskim. Nie mniej interesujące jest połączenie takiej tui z innymi krzewami ozdobnymi, na przykład z pęcherzykiem.

Kulista tuja

Ten typ tui z natury ma kulisty kształt krzewu, dlatego wymaga minimalnego przycinania. Podobnie jak inne rodzaje tui, wymaga przycinania sanitarnego i modelującego. Sanitację przeprowadza się w taki sam sposób, jak w przypadku innych gatunków. Przycinanie formacyjne dla kulistej tui jest delikatniejsze, wystarczy usunąć gałęzie wystające poza zaokrąglony kształt.

Każdy może wyhodować żywe ogrodzenie tui, wystarczy trochę wysiłku. Musisz uzbroić się w cierpliwość i mieć odpowiednie informacje. Przede wszystkim warto nauczyć się sadzić, nawozić krzewy i przycinać tuję. Przy odrobinie wysiłku spełni się marzenie o zielonej ścianie.