Aster alpejski (Aster alpinus) - wyrasta z nasion

Aster alpejski - jest również często nazywany aster Korzhinsky'ego lub fałszywy, a czasami są zdezorientowane i nazywane rumiankiem alpejskim. Ta wieloletnia roślina zielna okrywowa zapuściła korzenie w rosyjskich ogrodach, ponieważ wyróżnia się rzadką witalnością i bogatą paletą odcieni.

Jak wygląda aster alpejski

Kwiaty naprawdę przypominają zwykły rocznik, ale na tym kończy się podobieństwo do klasycznego asteru. W przeciwnym razie roślina ma wiele interesujących funkcji.

Opis rośliny mówi, że wieloletni aster zielny dorasta do 35 cm wysokości, ale istnieją odmiany karłowate o wysokości zaledwie 10 cm, łodygi i odwrotnie jajowate liście o ciemnozielonym kolorze mogą być owłosione.

Aster alpinus

Kwiatostany to pojedyncze koszyczki na końcach wyprostowanych łodyg o średnicy do 5,5 cm. Kwitnie białymi, różowymi, liliowymi, fioletowymi kwiatami od czerwca do sierpnia. Wczesne odmiany kwitną w maju i kwitną do lipca, a późne dopiero w lipcu, ale nadal cieszą oko aż do samego mrozu. Nasiona o białej kępce powstają ze zwiędłych kwiatów, dojrzewających do września.

W kulturze wyhodowano różne odmiany, które mają jednego poprzednika, opisanego przez Karla Linneusza w 1753 r. W sumie znane są trzy dzikie odmiany astry alpejskiego:

• Serpentimontanus (wąż) - wieloletnia roślina zielna o wysokości 8-10 cm, kwiaty o średnicy 3,5-4 cm różowo-fioletowe z żółtym rdzeniem, preferuje żwirowe i kamieniste zbocza w pobliżu rzek;
• Tolmatschevii (Tolmacheva) - różni się od Zmeinogorskaya jeszcze większym kwiatem całkowicie pomalowanym na żółty odcień;
• Vierhapperi to najwyższa odmiana o wysokości do 35 cm, kwitnąca różowymi kwiatami od czerwca do lipca, występująca we wschodniej Syberii, na Alasce, w zachodniej Kanadzie, w Kolorado.

W swoim naturalnym środowisku aster alpejski jest szeroko rozpowszechniony w Rosji (wymieniony w regionalnych Czerwonych Księgach) oraz w Europie, a także w Azji, Chinach i Ameryce Północnej. Uprawę rozpoczęto w XVI wieku. Pokrycie gruntu dobrze komponuje się z wieloma rocznikami, ale w większości znalazło zastosowanie przy tworzeniu ogrodów skalnych.

Popularne odmiany gatunków białych, niebieskich, różowych

Wymagany odcień można znaleźć zarówno wśród odmian wczesnych, jak i późnych. Wybór jest wystarczająco szeroki, a każda odmiana kwitnie średnio przez 35-40 dni.

Albus to biały półpełne aster z żółtym kędzierzawym rdzeniem, kwitnący od czerwca do lipca. Wysokość - od 15 do 20 cm, kwiaty do 4 cm średnicy. Preferuje półcień i umiarkowane podlewanie.

Albus

Happy End to dość wysoka odmiana i bardzo popularna, do 30 cm wysokości, kwitnąca od maja do czerwca o jasnoróżowych lub fioletowo-niebieskich kwiatach z żółtym środkiem (do 4 cm średnicy). Zieloni nie tracą swojego wyglądu nawet po nadejściu mrozów.

Szczęśliwe zakończenie

Goliath - odmiana zawdzięcza swoją nazwę bardzo dużym (do 6 cm średnicy) kwiatom, których odcień może wahać się od jasnoróżowego po wyrafinowany liliowo-niebieski (chabrowy). Krzewy do 20 cm wys. Kwitnienie trwa przez cały czerwiec.

Goliat

Ruber - odmiana ma standardowe ulistnienie dla tego typu, kwiaty (do 4 cm średnicy) mają jasny szkarłatny kolor. Wczesne kwitnienie - obejmuje maj i czerwiec.Krzewy osiągają do 30 cm wysokości i 50 cm szerokości.

Ruber

Violetta to nowa odmiana hybrydowa, należąca do niebieskiej odmiany astry alpejskiej (niebieska). Kwitnie od maja do czerwca, bujnymi kwiatami chabrowymi (do 5 cm średnicy). Wysokość krzewów do 40 cm Nadaje się do cięcia.

Fioletowy

Dunkle Schone jest idealny dla fanów fioletowych farb. Na krzewach o wysokości do 30 cm wiele kwiatów (do 5 cm średnicy) kwitnie w bogatym fioletowym odcieniu. Liście podczas kiełkowania nasion są początkowo szarawe, a następnie stają się matowo zielone.

Dunkle schone

Wieloletni aster alpejski: wyrastający z nasion

Uprawa w ten sposób jest prosta, ale długa: czas oczekiwania na sadzonki wynosi od 3 do 4 tygodni, co należy wziąć pod uwagę przy planowaniu nasadzeń.

Zdolność sadzenia i gleba

Głębokość systemu korzeniowego wynosi do 30 cm, więc pojemniki do uprawy w pojemnikach mają wysokość 35 cm (z marginesem na drenaż). W przypadku sadzonek odpowiednie są kubki o wysokości 10-15 cm.

Biorą żyzną glebę, dodając do niej próchnicę, torf i piasek w równych częściach. Dodatkowo wprowadzana jest mąka dolomitowa (można ją zastąpić pokruszoną skorupką).

Przygotowanie nasion i siew

Siew przeprowadza się z pogłębieniem każdego nasionka o 1 cm, a glebę obficie podlewa się i przykrywa szkłem lub folią, aby uzyskać efekt cieplarniany.

Sadzonki pojawiają się w temperaturze + 15-18 ° C. Między nasionami wskazane jest natychmiastowe zachowanie odległości 20 cm na otwartym polu oraz w pojemnikach, aby łatwo było nurkować.

wyczucie czasu

Jeśli wybrano metodę sadzenia, siew przeprowadza się w lutym.

Wysiewa się go na otwartym terenie na początku maja lub nieco wcześniej w bardziej południowych regionach (terytoria Krasnodar i Stawropol). Jeśli opóźnisz siew, kwitnienie nastąpi dopiero w przyszłym roku.

Jak dbać o sadzonki

Sadzonki nurkują na etapie 2-4 prawdziwych liści. Jeśli sadzonki pojawiły się w pierwszej połowie marca lub nawet wcześniej, konieczne jest dodatkowe oświetlenie (godziny dzienne - 10 godzin).

Podlewaj oszczędnie, gdy gleba dobrze wyschnie. 7-10 dni przed przesadzeniem na otwarty teren utwardzanie rozpoczyna się od pół godziny dziennie, stopniowo zwiększając się do 2-3 godzin.

Lądowanie w otwartym terenie

Sadzonki sadzi się w ogrodzie kwiatowym, gdy zagrożenie mrozem, niezwykle destrukcyjnym dla młodych astry, minęło w 100%. Jeśli wiosna jest późna, możesz ją posadzić pod folią, która jest usuwana po tygodniu.

Sadzenie bez pestek

W sprzedaży można łatwo znaleźć krzewy asteru alpejskiego w różnych kolorach, prezentowane w pojemnikach.

Jest to doskonały materiał do sadzenia, który można kupić w dowolnym momencie od maja do września i natychmiast posadzić w stałym miejscu. Jest częściej wybierany, ponieważ uprawianie sadzonek jest dość kłopotliwe.

Siew w otwartym terenie przeprowadza się na początku maja, zachowując 20 cm odstępu między poszczególnymi roślinami, a po wzejściu sadzonek podlewa się je tylko w razie potrzeby, ponieważ podlewanie jest dla nich destrukcyjne.

Jak rozmnaża się alpejski wieloletni aster

Aster alpejski łatwo rozmnaża się w sposób wegetatywny. Latem to sadzonki, a we wrześniu podzielone są 3-4-letnie krzewy.

• Dzielenie buszu

Gdy tylko krzew osiągnie wiek 3-4 lat, można go wykopać we wrześniu lub maju, ostrożnie dzieląc go na 2-3 części, aby natychmiast sadzić w nowych miejscach. Procedura jest ściśle zalecana, ponieważ zarośnięty krzew zaczyna się starzeć, traci efekt dekoracyjny, kwiaty stają się mniejsze.

• Sadzonki

Technika ta służy do hodowli elitarnych odmian.

Weź gałąź o długości 6-8 cm z 2 punktami wzrostu. Glebę miesza się z popiołem, piaskiem i torfem, a następnie wypełnia się pojemniki, w których sadzonki są ukorzenione (zakopane 4 cm). Termin formowania się korzeni wynosi 4 tygodnie, po czym natychmiast sadzi się je na stałe.

Przeszczep przeprowadza się w pojedyncze otwory do sadzenia, które wykopuje się w odległości 20 cm od siebie lub więcej.Korzenie są pokryte żyzną glebą, a następnie dobrze mulczują, aby nie musiały spulchniać gleby i często ją chwastować.

Cechy opieki nad Aster alpinus w domu

Jeśli wybierzesz uprawę w pojemniku na parapecie, należy przestrzegać kilku ważnych zasad. W przypadku tak zwanego rumianku alpejskiego uprawa, pielęgnacja i przeszczepianie w domu są dość proste.

Do kiełkowania nasion wystarczająca jest temperatura + 15-18 ° C (3-4 tygodnie). Jeśli temperatura jest wyższa, sadzonki pojawią się wcześniej. W temperaturze + 20-22 ° C roślina dobrze się czuje przez większą część roku. Zimą, w okresie spoczynku, konieczne jest obniżenie w zakresie od 0 do + 10 ° C.

Podlewaj doniczki tylko wtedy, gdy gleba wyschnie od góry do głębokości 5-10 cm Zatoka jest szkodliwa dla systemu korzeniowego.

Zraszanie nie jest wymagane, ale generalnie krzewy pozytywnie na nie reagują, jeśli roślina znajduje się w pobliżu źródła świeżego powietrza (na balkonie lub przy otwartym oknie).

Dla astry optymalny jest normalny poziom wilgotności w pomieszczeniu (50-60%).

Gleba jest żyzna i luźna. Koniecznie wprowadza się do niego elementy rozluźniające: piasek, małe kamyczki, a także torf. Astry potrzebują wapnia, aby je karmić, dlatego do gleby dodaje się mąkę dolomitową lub pokruszone skorupki jaj.

Złożony nawóz mineralny podaje się 1-2 razy w sezonie, ponieważ roślina jest rośliną wolno rosnącą i może uschnąć z nadmiaru nawozu.

Kiedy i jak kwitnie

Średnio każda odmiana kwitnie przez 30-45 dni.

Kwiatostan to kosz, w którym centralne kwiaty rurkowe mają krótkie żółte korony, a zewnętrzną warstwę tworzą długie kwiaty w kolorze różowym, białym, niebieskim, fioletowym. Niektóre hybrydy mogą mieć całkowicie jeden odcień kosza.

Kształtem kwiatostan jest zwykle podobny do rumianku, w którym długie płatki mogą mieć prosty kształt, spiczasty, z falistą krawędzią.

Większość odmian dostępnych do darmowej sprzedaży kwitnie w maju-czerwcu, ale w szkółkach można spotkać inne, kwitnące pod koniec lata.

Kiedy krzewy kwitną, znacznie wzrasta ich zużycie wody. Jeśli przez resztę czasu, przy wystarczającej ilości opadów, sadzenia nie można w ogóle podlewać, to podczas kwitnienia konieczne jest podlewanie co tydzień. Suche kwiaty, jeśli nasiona nie są potrzebne, są usuwane, aby krzewy wyglądały piękniej.

Możliwe narastające problemy

Ogólnie rzecz biorąc, przy odpowiedniej technologii rolniczej aster alpejski nie sprawia kłopotów. Przyczyny potencjalnych problemów są dobrze poznane.

Jeśli zielona część astry górskiej zacznie żółknąć, oznacza to, że roślina zaatakowała chorobę lub wysycha. Przeprowadza się profilaktyczne leczenie odpowiednim preparatem, zwiększa się podlewanie.

Na krzakach często można dostrzec ślady mączniaka prawdziwego. Jego źródłem jest nadmiar azotu w glebie i wilgotna pogoda. Zmniejszenie podlewania i traktowanie Topazem pomaga, a jesienią krzewy spryskuje się roztworem siarczanu miedzi.

Niewiele kwiatów i blady wygląd wskazują na zagęszczone sadzenie. Przy nadmiarze wilgoci astry więdną i szybko umierają. Jeśli miejsce sadzenia zostanie wybrane zbyt ciemne, pąki mogą w ogóle się nie tworzyć.

Aster alpejski to uwielbiany przez ogrodników wieloletni, zróżnicowany pod względem odcieni i wielkości krzewów. Do każdego ogrodu możesz dobrać ciekawą odmianę!