Eremurus - sadzenie i pielęgnacja na otwartym polu
Zadowolony:
Bujne kwiatostany Eremurusa przypominają świeczniki. Uważany jest za jeden z najjaśniejszych i najbardziej egzotycznych kwiatów na Środkowym Pasie. Każdy ogród ozdobiony pionami zwieńczonymi puszystymi sułtanami wygląda bardziej uroczyście i uroczyście. Jednocześnie uprawa Eremurusa, chociaż ma niuanse, nie powoduje żadnych szczególnych trudności.
Opis rośliny
Imię Eremurus oznacza po grecku „Pustynne Ogony”. Na zachodzie nazywa się to lilia ogoniasta - lilia ogonowa lisa lub Desert Candles - świece pustynne. Azjatyckie nazwy shiryash i shrysh pochodzą od słowa „klej”. Z korzeni w Azji Środkowej wyekstrahowano substancję, która służyła jako klej techniczny lub klej do produkcji plastrów medycznych. Strefy jego naturalnego siedliska: pustynie, półpustynie, stepy, pogórze.
Kwiat eremurus należy do rodzaju Xanthorrhoeae, podrodziny i rodziny Asphodeloceae. Jego najbardziej znanymi krewnymi są aloes i liliowce.
Jest to wieloletnie zioło. Opis eremurusa:
- łodygi są mocne, mocne, od 100 do 250 cm wysokości;
- kłącze przypomina kształtem ośmiornicę, jest to krążek z mniejszymi korzeniami w kole, wielkości 10-15 cm Kłącze odnawia się corocznie - na górze formuje się młoda część, a dolna obumiera;
- liście mają zróżnicowany kształt, w zależności od odmiany, mogą być wąskie i szerokie. Są liczne i zebrane w efektowną rozetę;
- Kwiaty Eremurus są ułożone spiralnie na łodydze, mają kształt gwiazdy. Kolory są zróżnicowane: biały, kremowy, różowy, żółty, pomarańczowy, czerwony, bordowy. Dekoracyjności dodają długie, puszyste pręciki, często o kontrastowym kolorze. Roślina jest doskonałą rośliną miododajną.
Kwitnienie: koniec maja - połowa lipca. Jeden kwiat utrzymuje się do 24 godzin, ale nowe pąki stopniowo otwierają się na kwiatostanie od dołu do góry. Okres kwitnienia wynosi 1,5-5 tygodni. Następnie dojrzewają okrągłe brązowe pudełka z nasionami.
Rodzaje i odmiany
Kultura jest bogata w różnorodność. Istnieje około 50 odmian i mieszańców Eremurusa.
Wyświetlenia:
- Olga (eremurus olgae). 150 cm, liście wąskie, ciemnozielone, do 65 szt. na krzaku kwiaty są różowe lub białe, zebrane w pędzel o średnicy 70 cm do 15 cm Jeden z najpopularniejszych w kulturze;
- Albert (eremurus albertii). 130 cm, liście rzadkie, proste, gładkie. Kwiaty są białe z czerwonawymi okwiatami i pręcikami, luźno osadzonymi na łodydze. Kwiatostan śr. 12 cm, dł. 60 cm. Jeden z najpiękniejszych eremurusów;
- Bunge (eremurus bungei). Jest wąskolistnym lub zwodniczym eremurusem. 175 cm, liście wąskie, lancetowate, z niebieskawym nalotem, kwiaty złocistożółte, zebrane w kwiatostan o długości 50-60 mm, 400-600 szt. Również jeden z najbardziej spektakularnych;
- Himalajski (eremurus himalaicus). Do 250 cm liście są szerokie, jasnozielone, białe kwiaty. Najbardziej bezpretensjonalny b jeden z najbardziej dekoracyjnych typów;
- Ałtaj (eremurus altāicus). Do 150 cm łodygi są nachylone, kwiaty są jasnożółto-zielonkawe, pylniki są jasno ciemnopomarańczowe.
Istnieje również wiele form hybrydowych. Najbardziej znane to te opisane poniżej.
Hybrydy Fostera (Olga i Bunge) zostały stworzone przez Michaela Fostera pod koniec XIX wieku, a następnie rozmnażane we Francji przez szkółkę Vilmorin w 1902 roku. W Rosji nazywane są również hybrydami Rüitera:
- Isobel - pomarańczowo-różowy;
- Rosalind - gorący róż;
- White Beauty - czysta biel;
- moneymaker - pomarańczowo-żółte kwiaty.
Do tej samej grupy zalicza się Cleopatra eremurus (Cleopatra) - jedna z najsłynniejszych odmian ogrodowych, 125 cm, kwiaty bardzo jasne, płonące pomarańczowe, kwiatostan gęsty, piękny.A także Eremurus Pinocchio - ma te same soczyste kwiaty pomarańczy.
Uprawa eremurusa z nasion
Najpopularniejszą metodą uprawy roślin są nasiona.
Proces jest bardzo podobny do uprawy gloksynii lub begonii bulwiastej z nasion.
Siew
Nasiona na sadzonki wysiewa się wczesną jesienią w pojemnikach o wysokości 20 cm.
Każde nasiono pogłębia się o 1-2 cm, ale nie więcej! Pojemniki przechowuje się do wiosny w temperaturze 15 ° C, regularnie sprawdzając wilgotność gleby. Nasiona nie tolerują wysychania.
Kiełki pojawią się w marcu. Nasiona są silnie rosnące, niektóre z nich mogą wykiełkować w przyszłym roku. Okres kiełkowania nasion eremurus, podobnie jak w przypadku wielu bylin z okresem spoczynku, nie jest szybki: 30-360 dni.
Pielęgnacja sadzonek
Młode, nowo wschodzące rośliny umieszcza się w ciepłym, obficie oświetlonym rozproszonym światłem, często podlewanym, upewniając się, że gleba nie wysycha, a jednocześnie nie zatrzymuje wilgoci. W ciepłym sezonie szukają odpowiedniego miejsca na ulicy: lekkiego, ale bez palących promieni, regularnie nawilżają.
Jesienią część nadziemna ginie, skrzynki należy przenieść w ciemne miejsce. Nie podlewaj. Wiosną kiełki pojawią się ponownie. Nadal są pod opieką, tak jak w poprzednim roku.
W październiku trzeciego roku wyhodowane guzki w pojemnikach są wyhodowane na otwartym terenie, dodawane kroplami, pokryte świerkowymi gałęziami i suchymi liśćmi. Wyjedź na zimę. Mają już dno, możesz je przeszczepić na stałe miejsce.
Kwiat Eremurus: sadzenie i pielęgnacja na otwartym polu
Gleba na miejscu musi być dobrze osuszona. Idealne miejsca do sadzenia to gleby skaliste i piaszczyste. Kultura nie wymaga składu gleby, ale pożądane są gleby o odczynie zasadowym lub obojętnym.
Działka wybrana słonecznie, otwarta. Roślina pomimo długich łodyg nie boi się przeciągów ani wiatru.
Kiedy sadzić eremurusa
Sadzonki sadzi się w otwartym terenie wczesną jesienią. Optymalny czas lądowania to wrzesień-początek października. Można go sadzić zarówno rok po siewie, jak iw trzecim roku - zależy to od klimatu. Na środkowym pasie zwykle trzylatki sadzi się uformowanymi dnami lub częściami dorosłego kłącza.
Jak sadzić
Instrukcje sadzenia:
- Wybrany obszar, jeśli gleba nie ma wystarczającej przepuszczalności wilgoci, jest dobrze osuszony. Ułóż poduszkę z gruzu, kamyków, żwiru. Warstwa żyzna - 50 cm Dodać kompost lub humus.
- Wykonaj otwory 30 cm.
- Rośliny ostrożnie umieszcza się w dołkach, najlepiej z ziemistą grudką - Eremurus ma wrażliwy system korzeniowy.
- Odległość między okazami wynosi 50 cm, pomiędzy odmianami bardziej zwartymi dopuszczalna jest 40 cm, a bardzo duże - 60 m.
- W dołku korzenie są starannie prostowane, posypywane ziemią, zagęszczane i podlewane wysokiej jakości.
- Posadzone rośliny kwitną przez 4-5 lat.
Dbanie o eremurus w ogrodzie
Sadzenie eremurusa na otwartym terenie ma niuanse, ale pielęgnacja jest bardzo prosta - prawie nie wykracza poza zwykłe procedury ogrodowe. Ważne punkty:
- regularne podlewanie;
- cztery opatrunki. Superfosfat jesienią - 40 g na 1 mkw. m., w marcu złożony nawóz mineralny 60 g lub 6 kg kompostu na 1 mkw. m. W okresie wegetacji jeszcze dwa opatrunki - w maju i przed kwitnieniem można wziąć standardowy złożony nawóz mineralny;
- pielenie i poluzowanie - schludne, aby nie skrzywdzić bulw;
- usuwanie żółtych i zwiędłych liści.
Jak podlewać roślinę
Podlewanie wymaga starannego i elastycznego podlewania.
Roślina nie lubi nadmiaru wilgoci, ale potrzebuje jej dużej ilości, aby zbudować masę kwiatów, liści i części podziemnej. W suchym lecie, w pierwszej połowie, 1-2 razy w tygodniu obficie podlewamy wodę, aby gleba była namoczona do 20 cm. W deszczowe lato podlewanie zostaje zatrzymane. Jeśli co najmniej raz na siedem dni pada deszcz, podlewanie jest również wykluczone. Po kwitnieniu przestań podlewać.
Powielanie eremurusa
Najlepszym sposobem rozmnażania eremurusa są nasiona. Rośliny zostaną przystosowane do konkretnego miejsca. Ale metoda ma wady - czekanie na dorosłe osobniki trwa zbyt długo, więc często uciekają się do dzielenia korzenia.
Okres zabiegu to koniec sierpnia, kiedy część nadziemna całkowicie wygasła, ale roślina nie przeszła jeszcze na emeryturę. Kłącze otwiera się, usuwając wierzchnią warstwę gleby nad nim, kroi zgodnie z liczbą żywych pąków, zwykle 4 części, obficie posypuje rany pokruszonym węglem aktywnym, a następnie ponownie przykrywa glebą. Wiosną każda część da ucieczkę. Trzeba pozwolić im rosnąć, a pod koniec lata, kiedy zaczną obumierać, można posadzić pojedyncze uzyskane guzki.
Choroby i szkodniki
Cudzoziemcy z innych regionów, zwłaszcza o klimacie kontrastowym w porównaniu z pasem środkowym, często cierpią na choroby. Eremurus, sadzenie i pielęgnacja, które inaczej nie są trudne, nie jest wyjątkiem. Na roślinę mogą wpływać: rdza, chloroza, choroby wirusowe. Eremurus lubi ślimaki i ślimaki, a myszy i krety chętnie zjadają podziemną część.
Większości z tych problemów można uniknąć, ostrożnie dozując pojenie / karmiąc i wykonując wysokiej jakości drenaż. Choroba atakuje uprawy w wilgotne, mroźne lata.
Kwitnąca pielęgnacja
Przed kwitnieniem są podlewane nawozem azotowym - 20 g siarczanu amonu na 1 m2. m.lub złożony, zawierający potas, fosfor i azot w równych proporcjach. W okresie kwitnienia podlewanie jest ograniczone, suszone liście są regularnie usuwane, a same szypułki, jeśli w planach nie ma zbioru nasion.
Eremurus po kwitnieniu
Po kwitnieniu roślina stopniowo obumiera. Okres ten trwa od połowy lipca do końca sierpnia. W tym samym czasie dojrzewają nasiona, dość duże kuliste kapsułki. Jeśli nie ma potrzeby ich zbierania, szypułki są odcinane natychmiast po więdnięciu.
Jak i kiedy zbierać nasiona
Nasiona dojrzewają do końca sierpnia. Pudełka na kulki z nasionami pękają, gdy są dojrzałe. Lepiej jest przyciąć łodygi kwiatowe trochę wcześniej i wysuszyć je w dowolnym odpowiednim miejscu. Dojrzałe torebki nasienne są cięte i przechowywane do czasu siewu w chłodnym i suchym miejscu.
Przygotowanie do zimy
Gdy tylko część nadziemna uschnie (początek września), dno z korzeniami jest ostrożnie wykopywane, suszone w ciepłym miejscu, a pod koniec września ponownie sadzone w ziemi, uprzednio wykopując je nawozami.
Możesz obejść się bez tej procedury, jeśli gwarantowana jest sucha, ciepła pogoda. Konieczny jest okres bez wilgoci - powstają pąki kwiatowe, od nich zależy przyszłe kwitnienie.
Jeśli nie można wykopać bulwy i dobrze jej wysuszyć, przykryj bulwy folią przed możliwymi deszczami.
Przed nadejściem mrozu miejsca sadzenia w regionach o niskiej pokrywie śnieżnej izoluje się 15 cm warstwą kompostu lub suchymi liśćmi z gałęziami świerkowymi. Wiosną schronisko czyści się grabiami.
W ciepłych, suchych regionach nie mają schronienia.
Schronienie nie jest wymagane na Syberii, gdzie zimy są śnieżne i jednocześnie suche. Z pokrywą śnieżną przekraczającą 1 metr, Eremurus toleruje nawet silne przymrozki syberyjskie.Jedyne, co jest ważne w tym przypadku, to sadzenie plonu na dużej wysokości, z doskonałym drenażem, aby uniknąć wysychania korzeni na wiosnę.
Użyj w projektowaniu krajobrazu
Wysokość kwiatostanów może dochodzić do 2 metrów, nawet niskie odmiany mają wysokość ponad 1 metra. Roślina świetnie prezentuje się w tle, na środku stanowisk widokowych, przy ogrodzeniach, u nasady alpejskich zjeżdżalni, w kępach wśród trawników.
Towarzysze dla najlepszych kombinacji z Eremurusem:
- malwa;
- brodate irysy;
- naparstnice;
- delphiniums;
- liliowce;
- lilie.
Każdy inny nieagresywny wieloletni kwiat nadaje się również jako sąsiad.
Eremurus kwitnie na przełomie maja i czerwca i ozdabia ogród do połowy lata, po czym roślina traci swój dekoracyjny efekt. W tym okresie powinieneś zbierać rośliny, które ozdobią pustą przestrzeń.
Eremurus stopniowo zyskuje nowych fanów. Potężna, szybka roślina - wnosi urok dzikiej, ale okazałej przyrody do każdego ogrodu. Jego kwiatostany dobrze trzymają się kroju, jest to popularny materiał do tworzenia uroczystych kompozycji wnętrz, brutalnych bukietów.