Iris bagno, brodaty, odmiana japońska, holenderska

Irysy to nie tylko wspaniałe rośliny, które świetnie sprawdzają się przy dekorowaniu ogrodów i parków. Te kwiaty są rozpowszechniane prawie na całym świecie, prawie każdy z ich gatunków obejmuje setki różnych odmian. To właśnie i stosunkowo prosta pielęgnacja roślin uwodzi wielu hodowców kwiatów.

Irys bagno

Opis mówi, że roślina ta charakteryzuje się bezpretensjonalną pielęgnacją i dużą odpornością na niekorzystne warunki klimatyczne.

Kwiat ma kilka nazw: bagno, pseudo-aira (po łacinie „Iris Pseudacorus”) lub żółta tęczówka. Uprawa tej rośliny nie wymaga kompleksowej pielęgnacji. Roślina ta występuje nie tylko w ogrodach i parkach, ale także na wolności.

Bagno irysowe przy zbiorniku wodnym

Irys błotny zwykle rośnie na brzegach zbiorników wodnych. Można go również znaleźć w pachach rzek. Dorosłe rośliny osiągają wysokość od 60 cm do 2 m.

Pąki tęczówki pseudo-aira to żółte korony. Na dolnych płatkach widać mocne zagięcie. Na jednym krzaku kwitnie do 15 kwiatów.

Blaszka liściowa jest wydłużona i żółta w dotyku.

Irys bagno

Irys bagno w projektowaniu krajobrazu

Iris Pseudacorus ożywi każdy zbiornik wodny. Taką roślinę można wykorzystać do projektowania nie tylko w pobliżu stawu, ale także w kompozycjach z udziałem drzew i krzewów.

Ten kwiat można wykorzystać do stworzenia żywopłotu. W klombach dobrze komponuje się z różnymi bylinami. Roślina wygląda również imponująco, gdy jest posadzona w osobnej grupie.

Odmiany irysa bagiennego

Na bazie tego typu w drugiej połowie XX wieku. zaczął aktywnie rozwijać nowe odmiany błotnej żółtej tęczówki. Oto najbardziej znane:

• czarna tęczówka nosi nazwę koloru kwiatu. Jest znany z bezpretensjonalnej opieki;
• pagoda Dyble ma niewielkie podwojenie kwiatostanów;
• w Umkirkh kwiaty są bladożółte z lekko różowym odcieniem;
• Kurlen to naturalna hybryda dwóch naturalnych gatunków. Jego kwiaty są półtora raza większe niż u dziko rosnącego analogu;
• Holden Knough charakteryzuje się oryginalnym kolorem: na żółtych płatkach widoczna jest fioletowa siateczka. W tym przypadku dwie górne części są całkowicie pomalowane na fioletowo;
• Iris Mccheta została stworzona przez gruzińskich hodowców. Pąki są lekko żółte. Ta odmiana ma słabą zimotrwalosc.

Sadzenie irysa błotnego

Ten kwiat dobrze rośnie tam, gdzie jest dużo słońca. Jednak obecność półcienia jest również w porządku.

Taka roślina nie ma żadnych specjalnych wymagań dotyczących składu gleby. Najlepszą opcją jest ciężka gleba, bogata w szczątki organiczne. Graniczna wartość kwasowości gleby dla niej wynosi 7. Obecność dużej ilości wilgoci nie jest przeszkodą dla wzrostu kwiatów.

Podczas rozmnażania można użyć metody nasion lub wegetatywnej.

Skrzynia nasienna

W pierwszym przypadku weź jego nasiona i umieść je w wilgotnej glebie. Można to zrobić jesienią. Nie ma potrzeby wykonywania żadnych specjalnych kroków podczas lądowania. Wiosną pojawią się sprężyny. Podczas korzystania z tej metody kwiat zacznie kwitnąć nie wcześniej niż 3-4 lata później.

Aby użyć metody rozmnażania wegetatywnego, musisz odciąć pęd od korzenia i posadzić go w nowym miejscu. Można to zrobić w dowolnym momencie w okresie wiosenno-jesiennym. Jednak maksymalne kiełkowanie można osiągnąć, sadząc roślinę w ten sposób wczesną wiosną.

Podczas wykonywania tej procedury należy przestrzegać następujących zasad:

• niemożliwe jest oddzielenie korzenia w okresie kwitnienia;
• oddzielona część korzenia powinna mieć łodygi, liście i pąki.

Przed sadzeniem w nowym miejscu odetnij wszystko oprócz 20-centymetrowego odcinka łodygi.

Opieka

Ta roślina praktycznie nie wymaga konserwacji. Jest bardzo wytrzymały i toleruje suszę i wysoką wilgotność bez żadnych strat. Woda może rozprzestrzeniać swoje nasiona wszędzie.

Nasiona irysa błotnego

Konieczne jest tylko sporadyczne stosowanie nawozów potasowych i fosforowych.

Roślina jest podatna na chorobę wciornastków mieczyk. W takim przypadku dotyczy to liści. Znane są przypadki ataku gąsienicy tartacznej. W przypadku chorób lub szkodników owadów konieczne jest usunięcie zepsutych części tęczówki i spryskanie specjalistycznymi preparatami.

Brodata tęczówka

Jego wygląd jest podobny do większości innych odmian tej rośliny. Kwiat zawdzięcza swoją nazwę niewielkiej liczbie włosków w górnej części zewnętrznych płatków.

Brodate irysy

Ta roślina jest hybrydą. Na jego podstawie wyhodowano dużą liczbę odmian, a prace selekcyjne trwają do dziś. Gatunek ten wyróżnia się szeroką gamą kolorystyczną, podobną do holenderskiej tęczówki.

Płatki są podzielone na wewnętrzne i zewnętrzne. Te pierwsze skierowane są w górę, drugie pięknie opadają w dół. Na wierzchu zewnętrznych płatków znajduje się mała, szczeciniasta broda. Na słupku widać trzy płaty i grzbiet sutków. Pręciki są ukryte pod słupkiem i wewnętrznymi płatkami.

Odmiany brodatej tęczówki

W odmianach wysokich wysokość przekracza 70 cm, wielkość kwiatu może dochodzić do 15-20 cm. Odmiany średniej wielkości mają wysokość od 41 do 70 cm. Najbardziej znane odmiany tego gatunku to:

• Jadalnie mają rozgałęzioną cienką szypułkę z kwiatami o średnicy 8 cm. Często są używane do tworzenia bukietów w wazonach, co wpłynęło na pochodzenie nazwy;
• krawężniki wyglądem przypominają wysokie, ale mają proporcjonalnie mniejsze pąki. Może mieć dowolny kolor, w tym bordowy;
• Iris Kopatonic ma pomarańczowe kwiaty;
• Intermedia mają kwiaty 10-12 cm, zawsze charakteryzują się obfitym kwitnieniem rozpoczynającym się na początku czerwca;
• Iris Si Si ma fioletowe lub żółte kwiaty;
• Nordica to jedna z odmian białych irysów. Mają białe płatki z małą pomarańczową brodą.

Gatunki karłowate standardowo brodate osiągają wysokość 21-40 cm, najmniejsze odmiany to miniaturowe karły brodate. Ich wysokość waha się od 5 do 20 cm.

Lądowanie

Roślina preferuje glebę od neutralnej do lekko zasadowej. Musi być przepuszczalny dla wilgoci. Gliniasta i kwaśna gleba nie będzie działać na tęczówkę brodatą. Jeśli trzeba je sadzić na ciężkiej glebie, zaleca się dodanie do niej piasku.

Najlepszy czas na rozmnażanie i sadzenie tych roślin to okres po zakończeniu kwitnienia. W tym okresie następuje aktywny wzrost korzeni. Na powierzchni gleby można je zobaczyć jako jasnozielone małe guzki. W miarę wzrostu stają się kruche i łatwo się łamią. Dopóki to się nie stanie, możesz rozmnażać się, dzieląc korzenie. Można to również zrobić później, jesienią, kiedy system korzeniowy staje się włóknisty i twardy.

Podczas sadzenia wykonuje się otwór, w którym korzeń rośliny powinien swobodnie pasować. Na jego środku wylewa się niewielki kopiec. Roślinę umieszcza się na nim, a korzeń jest ostrożnie rozrzucany. Następnie wylewa się wymaganą ilość ziemi.

Podczas sadzenia należy uważać, aby korzenie znajdowały się pod ziemią i nie wystawały. Jest to ważne, aby zapewnić ich ogrzanie przez promienie słoneczne.

Pielęgnacja brodatej tęczówki

Sadzenie i pielęgnacja na otwartym polu dla tęczówki brodatej przeprowadza się w następujący sposób. Podlewanie na ogół nie jest potrzebne dla tej rośliny. Potrzeba tego może powstać tylko podczas silnej suszy. Jednak krzewy wymagają okresowego odchwaszczania i przycinania chwastów.

Stopniowo z biegiem lat zewnętrzna część rośliny rośnie, podczas gdy wewnętrzna część stopniowo starzeje się i obumiera. Przez 3-4 lata w centrum tworzy się skupisko martwych kłączy. Aby temu zapobiec, roślina jest dzielona i przeszczepiana.

W sierpniu konieczne jest odcięcie wyschniętych liści.

Kwiaty karłowate i średniej wielkości nie potrzebują schronienia na zimę. Jednak zaleca się przykrywanie wysokich odmian ogrodowych gałęziami świerkowymi, trocinami, torfem lub podobnym materiałem.

Nie zaleca się przekarmiania rośliny nawozami azotowymi. Po zakończeniu kwitnienia zwykle wykonuje się opatrunek górny. Jesion nadaje się do rośliny.

Schronienie na zimę

Nawozy stosuje się również na początku okresu wzrostu wiosną (20-30 g siarczanu amonu i chlorku potasu) oraz gdy zaczynają tworzyć się pąki (taki sam skład jak w poprzedniej wersji).

Irys japoński

Przez długi czas niewiele wiadomo o japońskiej tęczówce. Obecnie gatunek ma ponad tysiąc odmian.

Ten typ tęczówki jest powszechny w Azji Południowo-Wschodniej. Irys japoński można zobaczyć na wolności w Birmie, Chinach i Japonii. Zwykle sadzi się go w taki sposób, aby można było podziwiać jego kwitnienie z wysokiego miejsca.

Odmiana charakteryzuje się dużymi kwiatami. Ich średnica sięga 15-24 cm.Kwiat składa się z okwiatu, trzech zewnętrznych płatków i wewnętrznych płatków. Kolor może być czerwony, niebieski, żółty.

Liście są długie i wąskie. Ich długość może dochodzić do 60 cm, są zielone, w gamie kolorystycznej od jasnych do ciemnych.

Odmiany

Oto kilka popularnych odmian tęczówki japońskiej:

• Wysokość Vine Raffles sięga 80-120 cm, jego kwiaty są liliowo-fioletowe. Roślina jest bardzo odporna na choroby;
• Cayune Capers woli rosnąć w nasłonecznionych obszarach ogrodów lub parków. Kwiaty tej odmiany mogą mieć różnorodne kolory;
• Odmiana Variegata wymaga do wzrostu dobrze przepuszczalnej gleby.

Odmiany te rosną w łagodnym klimacie i mają niską mrozoodporność.

Lądowanie

Roślina może rosnąć w jasnym świetle lub w półcieniu. Gleba może być lekko kwaśna lub obojętna.

Pielęgnacja tęczówki japońskiej

Kwiat jest karmiony nie więcej niż 2-3 razy w roku. W tym celu zaleca się stosowanie złożonych nawozów. Roślina jest dobra do wprowadzenia 10% roztworu dziewanny. Ten kwiat nie rośnie poziomo, ale rozwija się pionowo.Dlatego zaleca mu mulczowanie.

W przypadku zimowania łodygi są odcinane, pozostawiając 10-15 cm, a następnie wylewa się pożywną glebę i chroni przed zimnem.

Bulwiasta tęczówka

Gatunek ten uważany jest za jeden z najbardziej romantycznych i najpiękniejszych gatunków. Wygląda jak tropikalny motyl, który zaraz odleci. Wrażenie to potęgują kolory czerwieni, błękitu i innych kolorów.

Bulwiasta tęczówka

Irys bulwiasty jest aktywnie wykorzystywany w ogrodnictwie oraz przy układaniu klombów i klombów. Kwitnie od końca maja do początku czerwca. Jej kwiaty mogą być pomarańczowe, fioletowe, niebieskie lub białe. Na zewnętrznych płatkach można zaobserwować niewielką żółtą lub pomarańczową plamkę pośrodku.

Po zakończeniu kwitnienia liście wysychają. Pod koniec sierpnia roślina całkowicie wysycha.

Krzewy dorastają do 60 cm.

Bulwiasta tęczówka w ogrodzie

Odmiany

Oto najbardziej znane odmiany:

• Irys Portal ma niebieskie kwiatostany. Sadzenie odbywa się od września do listopada;
• Katharine Hodkin. U odmiany górne kwiaty są liliowe, dolne mają fioletowe kreski na liliowym tle, aw środkowej części znajduje się żółta plamka. Wysokość rośliny nie przekracza 15 cm;
• Iris Dunford to odmiana turecka. Pąki są jasnożółte. W pobliżu okwiatu znajdują się małe zielone plamy.

W sumie istnieje około 800 odmian bulwiastych irysów. Ich listę można znaleźć na portalach informacyjnych poświęconych uprawie kwiatów.

Sadzenie bulwiastej tęczówki

Aby wyhodować tę roślinę, musisz zasadzić jej cebulę. Przed sadzeniem są traktowane fungicydami, ponieważ te irysy są podatne na choroby grzybowe.

Podczas sadzenia należy pamiętać, że kwiaty uwielbiają dobre oświetlenie i żyzną glebę. Przed posadzeniem cebuli zaleca się dodanie do dołka nawozów organicznych.

Irys bulwiasty biały

Opieka

Roślina jest mrozoodporna, ale wskazane jest przykrycie jej na zimę.

Konieczne jest ręczne usuwanie chwastów. Jest to ważne, aby nie uszkodzić korzeni.

Wiosną dodaj opatrunek mineralny i rozluźnienie. Jesienią konieczne jest usunięcie wysuszonych liści.

Irys syberyjski

Ten gatunek ma mniejsze kwiaty, ale na krzaku jest ich więcej niż u innych gatunków.

W tęczówce syberyjskiej wysokość może wynosić od 40 do 160 cm, w zależności od odmiany. Kwitną w czerwcu i przez dwa tygodnie zachwycają oko swoim luksusowym wyglądem.

Irysy syberyjskie jako element projektowania krajobrazu

Sadzenie irysa syberyjskiego

Nadaje się do obszarów o dużym nasłonecznieniu. Nie ma potrzeby zapewniania dobrego drenażu. Rośliny łatwo tolerują warunki, kiedy wilgotność jest wysoka.

Przed sadzeniem zaleca się wykopanie ziemi i dodanie rozłożonego kompostu lub próchnicy.

Irysy syberyjskie

Podczas sadzenia głębokość dołka kłącza nie powinna przekraczać 5-7 cm Odległość między dołkami powinna wynosić 30-50 cm Po posadzeniu należy dobrze podlać tęczówkę i ściółkować ziemię.

Irys syberyjski

Pielęgnacja tęczówki syberyjskiej

Zaleca się rozmnażanie tego gatunku poprzez podzielenie korzeni w połowie sierpnia.

Do karmienia wiosennego zaleca się stosowanie złożonego nawozu.

Kwiat irysa syberyjskiego

Zaleca się rzadkie podlewanie, ale powinno być obfite. Ważne jest, aby wilgoć wnikała na całą głębokość korzeni.

Tęczówka karłowata

Odmiany tego typu irysów wyróżniają się miniaturowym rozmiarem.

Główną cechą takich odmian irysów jest ich niewielki rozmiar. Umożliwia to jednak ich dodatkowe wykorzystanie: nadają się nie tylko do projektowania krajobrazu (w klombach lub jako projekt rabatowy), ale także do uprawy w doniczkach.

Na jednej szypułce zwykle tworzy się 2-3 kwiaty. Z wyglądu rośliny karłowate są zredukowaną kopią odmian wysokich i średnich. Jednak te rośliny są bardziej bezpretensjonalne w pielęgnacji i odporne w trudnych warunkach.

Krasnoludzka Iris Cry Baby

Odmiany

Kilka z najczęstszych odmian irysów karłowatych to:

• Wink ma białe kwiaty. Wewnętrzna część pąka jest śnieżnobiała, zewnętrzne płatki są niebieskawe. Wysokość dorosłej rośliny wynosi 23 cm;
• Cry Baby to rodzaj niebieskiej tęczówki. Ma bladoniebieskie kwiaty. Podczas kwitnienia płatki są prawie całkowicie białe. Wysokość tej tęczówki mieczykowatej wynosi 28 cm;
• tęczówka zbożowa ma piękne czerwono-fioletowe pąki;
• Marionetka. Płatki lawendy. Na jednej szypułce rosną trzy pąki o wymiarach 5 × 9 cm;
• siatkowa tęczówka. Płatki mają złożony, wielokolorowy kolor.

Sadzenie tęczówki karłowatej

Do sadzenia konieczne jest, aby gleba była luźna, przepuszczalna dla powietrza i wody. Jeśli gleba jest zbyt gęsta, musisz ją wymieszać z piaskiem. Kwaśna gleba jest niepożądana. W takim przypadku konieczne jest dodanie substancji alkalicznych. Do tego można na przykład użyć wapna lub popiołu.

Roślina potrzebuje dobrego drenażu, który może zapobiec podmoknięciu gleby.

W otwartym terenie można sadzić te rośliny od początku kwietnia do ostatnich dni sierpnia. Przed sadzeniem ziemia jest wykopywana i karmiona potasem, fosforem, nawozami azotowymi.

Opieka

Uprawa takich irysów nie różni się znacząco między odmianami karłowatymi i pospolitymi. Na początku wiosny stosuje się nawożenie azotowo-potasowe. Po trzech tygodniach do gleby dodaje się nawozy fosforowe i potasowe. Podczas kwitnienia stosuje się złożony nawóz mineralny.

W sezonie konieczne jest przycinanie zwiędłych pąków i suszonych liści.

Różnorodność gatunków i odmian pozwala hodowcom wybrać kwiat, który najlepiej odpowiada ich gustom i potrzebom projektowym. Każda tęczówka jest w stanie ozdobić lokalny obszar, mimo że kwitnienie nie trwa długo.