Zawilec wieloletni

Zawilec wieloletni obejmuje ponad półtora stu odmian. Mogą bardzo się od siebie różnić, zarówno pod względem wyglądu, jak i zasad opieki. Wśród takiej różnorodności każdy ogrodnik z pewnością znajdzie kwiat, który mu odpowiada.

Zawilec wieloletni

Nazwa tej rośliny pochodzi od greckiego słowa „anemon”, co tłumaczy się jako „córka wiatrów”. Kiedy wiatr przeszkadza kwiatom, zaczynają trzepotać nawet przy najmniejszym wietrze. Kwiaty są bardzo różnorodne i piękne.

W dzikiej przyrodzie

Pochodzenie i wygląd

W naturze rosną prawie na całym świecie, z wyjątkiem pasa tropikalnego. Dziewięć odmian rośnie w Rosji za kołem podbiegunowym.

Opis ukwiałów

Ten rodzaj należy do rodziny Buttercup. Zawilec jest byliną zielną. W naturze rośnie w klimacie umiarkowanym na obu półkulach. Rodzaj ukwiałów obejmuje około 160 gatunków, które czasami znacznie się od siebie różnią. Występują tu również rośliny jednoroczne.

Ważny! W niektórych przypadkach wymagana jest staranna opieka nad gatunkiem, ale są też takie, które są bezpretensjonalne.

Wysokość różnych roślin może wynosić od 10 centymetrów do półtora metra. Liście można naciąć palcem lub podzielić. Ich kolor jest zielony lub szarawy, u niektórych gatunków może być srebrzysty.

Kwiaty mogą rosnąć pojedynczo lub są zbierane w parasolach, które mają lekko luźny wygląd. Ich kolor to biały, niebieski, niebieski, różowy lub czerwony. Symetryczne kwiaty są proste. Każdy z nich składa się z 5-12 płatków. Wśród form kulturowych występują kwiaty podwójne i półpełne.

Roślina ta jest rzadko rozmnażana przez nasiona, zwykle wykorzystuje się do tego odrosty, bulwy lub kłącza.

Kiedy kwiat anemonowy kwitnie na zewnątrz

Czas kwitnienia zależy od gatunku, do którego należy roślina. Najwcześniejsze kwitnienie przypada na kwiecień. Istnieją odmiany charakteryzujące się późnym kwitnieniem, kończącym się jesienią.

Rodzaje i odmiany zawilców wieloletnich

Wieloletnia pelargonia ogrodowa - sadzenie i pielęgnacja w otwartym polu

Poniżej znajduje się omówienie najczęstszych rodzajów ukwiałów.

Zawilec leśny

Ten gatunek ma duże kwiaty, których średnica wynosi 6 centymetrów. Krzewy mogą mieć od 20 do 50 centymetrów wysokości. Anemone Sylvestris jest uprawiany od XIV wieku. Gatunek ten ma formy ogrodowe, których średnica kwiatów może osiągnąć 8 centymetrów. Kwiaty tej odmiany są tylko białe.

Zawilec leśny charakteryzuje się wysoką mrozoodpornością - bez zadaszenia wytrzymuje ostrą zimę. Odmiana Madonny jest znana.

Hybrydowy

Zawilec Dubravnaya

Wysokość krzewu wynosi 20-30 centymetrów. Zawilce, kwiaty wielkości 20-40 milimetrów. Najczęściej płatki są białe, ale są odmiany, w których są niebieskie, liliowe lub różowe. Istnieją podwójne odmiany anemonów Dubravnaya. Główną zaletą tego gatunku jest jego prostota przy wyjeździe.

Anemone Dubravnaya rośnie w Rosji nie tylko wśród hodowców kwiatów, ale także na wolności - w lasach liściastych. Okres kwitnienia trwa od początku kwietnia do końca maja.

Okres spoczynku rozpoczyna się w środku lata. W tym czasie część nadziemna wysycha całkowicie. Ta roślina jest trująca, ludzie nadali jej drugie imię: „nocna ślepota”.

Ważny! Z tej różnorodności ukwiałów wytwarza się leki o działaniu antyseptycznym i przeciwzapalnym.

Zawilec koronny

Ten gatunek jest uważany za najbardziej kapryśny ze wszystkich ukwiałów. Anemone Crown jest bardzo ciepłolubna i nie toleruje przeciągów. Bardzo wrażliwa na mróz. Jest uprawiany do cięcia. Jego odmiana znana jest jako Admiral. Wielu uważa, że ten gatunek jest najpiękniejszym ze wszystkich ukwiałów. Roślina osiąga wysokość 45 centymetrów. Kwiaty przypominają wyglądem maki, średnica może sięgać 8 centymetrów. Mogą być gładkie lub frotte. Kolor kwiatów może być inny i mieć jasny lub pastelowy odcień. Czasami można znaleźć dwukolorowe pąki. Należą do odmiany Bicolor.

Gatunek ten pochodzi z basenu Morza Śródziemnego.

Anemon Terry

Mówimy tutaj o grupie bylin, które mają wspólną właściwość, którą jest zdolność posiadania dużej liczby warstw płatków w pąku. W okresie kwitnienia ta cecha sprawia, że kwiaty są bujne. Ciekawe, że frotte są nie tylko wiosenne kwiaty, ale także te, które kwitną jesienią.

Do grupy ukwiałów Machrowa należą w szczególności zawilce: „Kenigin Charlotte”, „Margaret”, „Velvind”.

Biały anemon

Zawilec Dubravchatova ma inną nazwę - anemon Belaya.

Hybryda anemonowa

Ten kwiat anemonowy jest uważany za jeden z najpiękniejszych. Anemone Hybrid został sztucznie wyhodowany. Gatunek ten charakteryzuje się obecnością dużych kwiatów o jasnym kolorze. Mogą być gładkie lub półpełne. Anemone Hybrid to najwyższy przedstawiciel zawilca. Kwiaty mogą mieć różne odcienie różu - od szarego do głębokiego szkarłatu. Mrozoodporność ukwiałów hybrydowych jest słaba.

Czułem anemon

Gatunek ten jest uważany za najbardziej odporny na zimę spośród wszystkich członków rodzaju. Anemone Filted to gatunek wysoki - może osiągnąć wysokość 120 centymetrów. Kwiaty mają delikatny różowy kolor.

Anemon kanadyjski

Kwitnienie tego gatunku trwa przez cały okres letni. Anemone canadensis ma wąskie, długie liście. Kwiaty osiągają wysokość od 30 do 60 centymetrów, wyglądają jak gwiazdy. Wielkość pąków wynosi 2,5-3 centymetry. Okres kwitnienia to maj-czerwiec. Ta odmiana, z schronieniem na zimę, może wytrzymać -34 stopnie mrozu.

Anemone Blanda

Ten gatunek ma również inną nazwę - delikatny anemon. Jest bardzo drobna - wysokość kwiatu nie przekracza dziesięciu centymetrów. Najbardziej znane odmiany anemonów Blanda to White Splendor (zwane także białymi), Charmer (różowe) i Blue Shades (zwane „niebieskimi”). Roślina jest bardzo odporna na zimno czy suszę.

Dubravnaya

Zawilec jesienny

Takie ukwiały są podzielone na osobną grupę. Mają wspólne cechy:

kwiaty kwitną późnym latem;
rośliny te mają rozwinięty system korzeniowy;
są to wysokie odmiany anemonów.

Z reguły jesienne kwiaty ukwiałów zbierane są w luźnych kwiatostanach racemose. Takie rośliny są bezpretensjonalne w pielęgnacji.

Ta grupa obejmuje odmiany japońskie, hubei i kilka innych.

Lądowanie

Jeśli kwiaciarnia chce uzyskać żywotną i piękną roślinę, musi ściśle przestrzegać zasad sadzenia rośliny. Sadzenie i pielęgnacja anemonu na otwartym polu powinno odpowiadać charakterystyce rośliny.

Wybór miejsca i gleby

Zawilec Zawilec dobrze będzie rosnąć w przestronnym obszarze. Lubi dobre, obfite oświetlenie, ale bezpośrednie światło słoneczne może jej zaszkodzić.Zawilec będzie dobrze rosnąć z lekkim półcieniem. Można sadzić w cieniu drzewa lub krzewu.

Ważny! Bardzo kwaśna gleba nie nadaje się do uprawy tej rośliny. W przypadku większości gatunków najlepiej nadaje się ziemia o neutralnej kwasowości. Jeśli uprawiasz Apeniny, Koronczaty lub Kaukaz, to w tym przypadku zaleca się użycie ziemi alkalicznej.

Zwykle konieczne jest użycie żyznej, spulchnionej gleby. Jednak nawet ziemia uboga w składniki odżywcze jest odpowiednia dla ukwiałów Lesnoy.

Top dressing, podlewanie i ściółkowanie

Do nawożenia gleby można użyć kompostu, próchnicy i popiołu drzewnego. Do karmienia należy wykorzystać czas kwitnienia. Nie zaleca się stosowania w tym celu obornika.

Jesienią konieczne jest stosowanie nawozów mineralnych, które będą wspierać roślinę przez cały okres zimowy.

Uważa się, że ściółkowanie tej rośliny jest obowiązkowe. Można to zrobić przy użyciu następujących materiałów:

torf;
humus;
opadłe suche liście;
dekoracyjna ściółka.

Głębokość takiej warstwy nie może być mniejsza niż pięć centymetrów.

Zastosowanie takiej warstwy pozwoli dłużej utrzymać wilgotność gleby po podlaniu. Dodatkowo zapobiega kiełkowaniu chwastów w bezpośrednim sąsiedztwie kwiatu.

Zawilec nie potrzebuje obfitego podlewania. Nawet jeśli w ogóle nie dostarczają im wilgoci. Nie spowoduje to problemów dla anemonu. Dzięki temu można sadzić kwiaty tam, gdzie trudno o nie dbać.

Aby utrzymać swoje istnienie, rośliny te mogą pobierać wilgoć kłącza z gleby i wykorzystywać do tego celu wodę, która do nich dociera w postaci opadów atmosferycznych.

Ważny! Jednak przy bardzo upalnej i suchej pogodzie kwiaty zaczynają potrzebować pomocy człowieka. W takim przypadku podlewanie odbywa się dwa razy w ciągu dnia: rano i wieczorem. Nie zaleca się nawilżania rośliny w ciągu dnia ze względu na zbyt szybkie parowanie.

Wyjątkiem jest odmiana rdzeniowa. Ona, w przeciwieństwie do innych, wymaga regularnego i obfitego podlewania.

Korzeń

Transfer

Jeśli z jakiegoś powodu konieczne będzie przeszczepienie rośliny, zaleca się to zrobić w czasie, gdy ukwiał ma okres uśpienia - wczesną wiosną.

W przypadku gatunków efemeroidalnych okres uśpienia rozpoczyna się w połowie lata.

Ważny! Należy pamiętać, że takie rośliny z wielkim trudem tolerują przeszczep. Jednocześnie istnieje duża szansa na śmierć ukwiałów. Przeszczep ma sens tylko w ostateczności.

Przygotowanie do zimy

Większość gatunków anemonów nie toleruje dobrze mrozu. Dlatego rośliny należy przykryć na zimę. Najbardziej wrażliwy na zimno jest ukwiał koronowy. Jesienią rośliny pokryte są świerkowymi gałęziami, suchymi liśćmi.

Reprodukcja

Do rozmnażania można zastosować kilka metod. Bardziej szczegółowo opisano je poniżej.

Stosowanie bulw

Ta opcja jest jedną z najczęściej używanych. Jednak czasami niedoświadczeni ogrodnicy mają problemy z kiełkowaniem bulw.

Aby pomyślnie kiełkować bulwy, należy postępować zgodnie z następującymi zasadami:

przygotuj płytki talerz i wlej do niego czystą wodę. Zaleca się dodanie środka, który będzie stymulował kiełkowanie. Możesz użyć na przykład Epin lub Zircon;
gazę zanurza się w wodzie, następnie podnosi i lekko ściska;
owinięta jest w nią bulwa, a następnie umieszczona w plastikowej torbie;
konieczne jest pozostawienie bulwy w tej formie na 6 godzin;

Piękno i wdzięk

teraz musisz wziąć drewniane pudełko i wypełnić je mieszaniną piasku i ziemi, a następnie wodą. Połóż cebulę na wierzchu;
od góry pudełko należy zamknąć folią i przestawić w ciemnym miejscu;
bulwy można sadzić w doniczkach dopiero po pojawieniu się kiełków;
do późniejszej uprawy należy zapewnić temperaturę 12 stopni.Jeśli kiełki wyrosną w wyższej temperaturze, będą słabe.

Kiedy na zewnątrz nie będzie chłodniej niż w domu, sadzonki można przesadzić z doniczki na otwarty teren.

Ważny! Zabrania się zanurzania bulw w wodzie. Wynika to z faktu, że są w stanie szybko go wchłonąć. Następnie może nastąpić gnicie i śmierć bulwy.

Uprawa z nasion

Rozmnażany przez nasiona anemon ma niską zdolność kiełkowania. Jednocześnie nie więcej niż 25% nasion kiełkuje. Jednak taki wynik jest możliwy tylko pod warunkiem świeżo zebranego materiału sadzeniowego.

Aby poprawić kiełkowanie, zaleca się rozwarstwienie. Aby to zrobić, musisz wykonać następujące czynności:

nasiona są wymieszane z torfem i piaskiem i dobrze nawilżone. Następnie są przechowywane w lodówce przez cztery do ośmiu tygodni;
rozpylać mieszaninę codziennie;
gdy nasiona są spuchnięte, dodatkowo dodaje się substrat. Następnie mieszaninę wyjmuje się z lodówki;
teraz nasiona należy przenieść w miejsce, w którym będą dobrze wentylowane i w temperaturze nie przekraczającej 5 stopni Celsjusza;
kiedy pojawiają się pierwsze pędy, sadzi się je w ziemi i przykrywa od góry śniegiem, suchymi liśćmi lub słomą.

Ważny! Kiedy pojawiają się pędy, sadzi się je w stałym miejscu.

Tak więc rozwarstwienie nasion następuje w okresie zimowym. Po posadzeniu kwitnienie następuje zwykle po trzech latach.

Rozmnażanie przez korzenie

Niektóre ukwiały mają system korzeniowy, który może wydajnie rosnąć. W tym przypadku najskuteczniejszą metodą rozmnażania jest oddzielenie procesu korzeniowego.

Ta procedura jest wykonywana w następujący sposób:

kiedy roślina kończy kwitnienie, przechodzi w okres spoczynku. W tym czasie jego system korzeniowy jest wykopywany z ziemi;
cały taki system składa się z części, z których każda ma punkt odnowienia. Zwykle w następnym roku zaczyna z nich wyrastać krzew. Konieczne jest podzielenie korzenia na takie części;
powstałe odcinki systemu korzeniowego sadzi się na stałe i przykrywa na zimę, aby rośliny nie umarły z powodu mrozu.

Ta metoda będzie skuteczna w hodowli odmian Ałtaj, Gladkaya, Dubravnaya, Lyutichnaya i Amur.

Rośliny uwielbiają rosnąć w półcieniu.

Rozmnażanie przez potomstwo

W przypadku tej procedury musisz wykopać korzeń w okresie uśpienia. Aby uzyskać odrosty korzeni, musisz wykonać następujące czynności:

korzeń należy delikatnie spłukać;
potomstwo odcina się od szyjki korzenia;
główna część systemu korzeniowego zostaje zwrócona na ziemię;
przygotowane kawałki kroi się na kawałki o długości 5 centymetrów;
każdy z nich sadzi się w doniczce w mieszaninie torfu i piasku. Szczyt powinien znajdować się nad poziomem gruntu;
dodaj warstwę piasku. Następnie zrób trochę podlewania i przykryj folią.

Kiedy pojawią się zielone pędy, film będzie musiał zostać usunięty. W przyszłym roku sadzonkę można sadzić na otwartym terenie.