Rose Ali Baba (Alibaba)

Uroczy alpinista Ali Baba zasłużenie przyciąga pełne podziwu spojrzenia. Silny wzrost, doskonałe zdrowie i prawie ciągłe kwitnienie sprawiają, że róża jest mile widzianą pozycją w skarbonce odmian róż. Delikatną grę płatków o miedziano-łososiowo-różowych zapiekankach uzupełnia jasny owocowo-różowy zapach.

Charakterystyka odmiany

Oficjalnie odmiana Alibaba została zarejestrowana w 2007 roku pod marką róży Alibaba (CHEwalibaba, Schloss Bad Homburg ®, Sunset Glow, Ali Baba). Praca hodowlana została wysoko oceniona przez profesjonalistów:

• 2007 (Gold Standard Rose Trials) odmiana otrzymała złoty standard w testach odmian w Anglii.
• Zwycięzca 2008 na wystawie w Lyonie (Francja) za aromat.
• Mistrzostwa 2011 w kategorii Róż pnących na konkursie wystawienniczym we Włoszech.
• Brązowy certyfikat przyznany w 2014 roku na konkursie w Hadze (Holandia); brązowy medal Japan Rose Competition.

Alibaba pnącze różane

Róże brytyjskiego hodowcy Christophera Warnera, twórcy tej odmiany, charakteryzują się odpornością na kaprysy pogodowe, oryginalnością kolorów oraz dużą naprawialnością.

Kwiaty Alibaba rosną duże w optymalnych warunkach (10 - 12 cm), nie gorsze od herbaty hybrydowej. Kwiat jest półpełny, przewiewny ze względu na falistą krawędź płatków. Kolor jest złożony, zmienny w czasie życia kwiatu, jaśnieje. Złudzenie blasku jest tworzone przez jasne zabarwienie podstawy płatków.

Roślina o dużej wigorze, w pierwszym roku po posadzeniu buduje zieloną masę, jednocześnie produkując skupiska pąków. Kwitnie głównie na końcach pędów. W celu obfitego kwitnienia na całej długości pędu dorosłą różę należy ułożyć na podłożu (poziomo).

Poziome prowadzenie pędów róży

Zalety tej odmiany to:

• ciągłe kwitnienie;
• mocny przyjemny aromat;
• pędy dobrze ulistnione, nie nagie u dołu;
• odporność na deszcz: płatki nie są niszczone przez wilgoć, nie gniją;
• samoczyszczące: zwiędłe kwiaty kruszą się i nie wymagają przycinania, nie mumifikują, zmniejszając efekt dekoracyjny krzewu;
• wysoka odporność roślin na najpowszechniejsze choroby w naszych szerokościach geograficznych (mączniak prawdziwy i czarna plamistość).

Nie spodziewaj się kaskad pachnących pęczków w pierwszym roku życia rośliny w ogrodzie. W ciągu pierwszych 2-3 lat po posadzeniu róża dostosowuje się do nowego miejsca, zyskując na sile. Kwitnienie może się szybko skończyć, a oczekiwany aromat może nie być słyszalny.

Uprawa i pielęgnacja

W opisie odmiany wskazuje się, że pędy róży dorastają do 200 - 250 cm. Deklarowana szerokość krzewu do 120 cm. Należy zaznaczyć, że w rejonach południowych róża jest zdolna skręcony powyżej 3 m długości i wymaga cieniowania w południe. W przeciwnym razie kwiaty blakną na słońcu i szybko latają.

Zasady lądowania

Różę sadzi się z uwzględnieniem wymiarów dorosłej rośliny, w dobrze oświetlonym miejscu, chronionym przed wiatrem i przeciągami. Należy unikać niskich obszarów, aby miejsce lądowania było chronione przed nadmierną wilgocią podczas deszczu lub topnienia śniegu. Wody gruntowe blisko powierzchni również uniemożliwiają pełny rozwój róży. Zablokowanie systemu korzeniowego może doprowadzić do śmierci rośliny.

Głębokość dołu do sadzenia wynosi około 70 - 80 cm, przy średnicy do pół metra. Należy doprawić mieszanką składników odżywczych, aby zapewnić młodej roślinie komfortowy rozwój i szybkie ukorzenienie. Na obszarach z gliniastą glebą wymieszaj w równych częściach:

• torf;
• piasek;
• ziemia sodowa;
• kompost warzywny.

Schemat lądowania

Dodatkowo zaleca się wypełnienie jamki po 200 g:

• popiół;
• nawóz fosforowy;
• mączka kostna lub dolomitowa.

W przypadku, gdy gleba na miejscu jest uboga, piaszczysta, otwór należy wykonać głębiej, a zamiast piasku użyć gliny. Wówczas wilgoć i składniki odżywcze potrzebne różom zostaną dłużej zatrzymane u korzeni.

Przed sadzeniem pędy i gałęzie skraca się do 30 - 35 cm, dzięki czemu róża zużywa energię na ukorzenienie i nie karmi wielu pąków. Korzenie również należy odświeżyć. W tym celu każdy korzeń skraca się o 2-3 cm za pomocą ostrych sekatorów. Cięcie ujawnia białą tkankę, u suchych korzeni tkanki w kolorze drzewa, są one cięte na żywe, białe. Sadzonki zakupione z otwartym systemem korzeniowym wstępnie pozostawia się w pojemniku z wodą do poziomu szyjki korzeniowej na okres od 1 godziny do 1 dnia. Dobrym znakiem jest obecność małych, białych korzeni wysysających wodę na korzeniach rośliny.

Podlewanie

W pierwszych tygodniach konieczne jest monitorowanie wilgotności gleby u korzeni młodego krzewu. Po podlaniu wysychająca gleba jest poluzowana, aby uniknąć pęknięć podczas wysychania. Dorosła roślina wymaga regularnego podlewania w okresach suszy. Glebę wokół róży wystarczy raz na 7 do 10 dni dobrze zwilżyć. Wymaga to 10-12 litrów wody, a żeby płyn nie rozlał się po powierzchni, można zrobić mały rowek wokół buszu i stopniowo go podlewać. Możesz zapobiec parowaniu wilgoci, ściółkując obszar korzeni. W tym celu odpowiednia jest skoszona, wysuszona na słońcu trawa.

Nawóz

W pierwszym roku po posadzeniu w odpowiednio wypełnionym dołku róża nie wymaga dodatkowego karmienia. Roślina, która w pełni kwitnie przez całe lato, wymaga lepszego odżywiania. System nawożenia róż opiera się na trzech zasadniczych elementach:

• azot: zapotrzebowanie rośliny na początku sezonu wegetacyjnego, kiedy roślina wyrosnie na zieloną masę (pędy, liście);
• fosfor: roślina, która otrzymała wymaganą ilość minerału, aktywnie rozwija system korzeniowy, wytwarza pąki;
• potas: stymuluje wzrost i kwitnienie, działa immunostymulująco na róże.

Zaleca się karmić różę nawozami organicznymi (azotowymi) do połowy lata. Złożone nawozy zawierające oprócz potasu i fosforu żelazo, magnez, siarkę i inne niezbędne pierwiastki można stosować do jesieni.

Najlepszym opatrunkiem może być:

• korzeń: gdy nawóz wlewa się do obszaru korzenia lub podlewa się różę ich roztworem;
• dolistnie (z liści): w tym przypadku roztwór nawozu jest słabszy, aby nie spowodować oparzeń liści i spryskać zmieloną część róży, zwilżając liść tak bardzo, jak to możliwe.

Różę nawozić wczesnym rankiem lub wieczorem po zachodzie słońca. Wskazane jest dokarmianie dolistne w pochmurną, spokojną pogodę.

Górny opatrunek z krzewu

Przycinanie

Istnieją dwa główne rodzaje przycinania: sanitarne i formujące. Przycinanie sanitarne odbywa się wiosną przed rozpoczęciem sezonu wegetacyjnego. Z róży usuwane są wszystkie suche liście z oznakami wypierania lub zakaźnego oparzenia. Pędy skracane są do zdrowego drewna.

Przycinanie formujące służy zwiększeniu dekoracyjności, a także stymulowaniu rozgałęziania pędów. Słabe gałęzie boczne i gałęzie rosnące wewnątrz buszu są usuwane. U dorosłego, powyżej 5-letniego, rosnącego krzewu należy wyciąć stare zdrewniałe pędy, słabiej kwitną i trudno je zmieścić pod schronieniem.

Przycinanie sanitarne

Zapobieganie chorobom

Rose Ali Baba ma dobrą odporność na choroby grzybowe. Aby nie dać szansy na infekcje, ważne jest, aby regularnie karmić i nie pozwolić, aby krzew zgęstniał. Podwyższony poziom wilgotności może również powodować rozprzestrzenianie się grzyba.

Zwalczanie szkodników

Młode pąki i liście róż przyciągają szkodniki:

• mszyce żywią się sokiem u podstawy pąka;
• różyczka, mała zielona gąsienica, skubie liście;
• Muchówka różyczka wnika w górną część pędu, gdzie żeruje na soczystych tkankach; szkodnika można rozpoznać po pochyłych wierzchołkach pędów.

Możesz pozbyć się żarłocznych owadów, spryskując różę środkiem owadobójczym, niektóre preparaty wymagają ponownego leczenia.

Rose Ali Baba w kwietniku

Róża pnąca Ali Baba nadaje się do uprawy na łukach, podporach i pergolach, może być używana do zasłonięcia nieprzedstawionego narożnika lub ściany. Niebiesko-biała szałwia, wysokie dzwony wyglądają uroczo w jej towarzyszach.