Rose Heritage - cechy odmiany piżma

Prawdziwie wyrafinowane i piękne pąki róż English Heritage słusznie zyskały uznanie wielu ogrodników i od kilkudziesięciu lat cieszą oko na różnych kontynentach.

Rose Heritage - historia powstania

Rose Heritage, znana również pod nazwami „English Heritage”, „AUSblush”, „Roberta”, została wyhodowana przez D. Austina w 1984 roku.

Wyróżnia się obfitym kwitnieniem, odpornością na temperatury i szkodniki oraz niezrównanym delikatnym aromatem z nutami owoców, miodu i mirry.

Kwiaty duże, do 11 cm, gęste, jasnoróżowe, składające się z około 70 płatków, mają kształt miseczki. Same krzewy są dość gęste i zwarte, mogą osiągnąć wysokość 1,5 metra i szerokość ponad metra. Liście są ciemnozielone, dość duże, ale nie powodują, że sylwetka krzewu jest cięższa.

Angielskie róże - dekoracja każdego ogrodu

Młode pędy stale wyrastają z podstawy, zachowując kształt i wielkość krzewu. Klasyczne dla tej odmiany zakręty pędów przejawiają się ciężarem pąków, które mogą kwitnąć nie tylko u góry, ale także u dołu buszu.

Główne korzyści obejmują:

• obfite, wielokrotne kwitnienie w sezonie;
• odporność na odcień, odporność na wilgoć;
• mocny delikatny aromat;
• równomierne rozłożenie kwiatów w buszu;
• wystarczająca bezpretensjonalność.

W projektowaniu krajobrazu róża Heritage może być wykorzystana zarówno jako środek kompozycji, sadząc pojedyncze krzewy, jak i jako dekoracja kwiatowego ogrodu, sadząc w grupach po trzy krzewy. Ze względu na występowanie gatunków pnących odmiana ta może występować również przy ogrodzeniach, altanach i ogrodzeniach.

Uprawa kwiatów na otwartym polu

Do sadzenia optymalnie jest wybrać sadzonki - można je kupić zarówno w szkółkach, jak i od hodowców, a sam możesz je przygotować. W zależności od planowanego miejsca lądowania należy wybrać najbardziej optymalne odmiany - niewymiarowe lub tkackie, klasyczne lub wysokie.

Wybór miejsca lądowania musi spełniać kilka wymagań:

• wymagane jest wystarczające oświetlenie półcieniem;
• miejsce nie powinno być przeciągnięte i mocno przedmuchane;
• Nie sadzić róż Heritage na nizinach i w miejscach stojącej wody.

Sadzenie można przeprowadzić zarówno wiosną od połowy kwietnia do połowy maja, jak i jesienią, od początku września do połowy października, na wcześniej głęboko wykopanym gruncie. Róże tej odmiany preferują gleby obojętne, z niewielkim odchyleniem od strony kwaśnej lub zasadowej.

Gleby gliniaste lub lekko gliniaste są optymalne, ale do sadzenia można przygotować inne rodzaje gleb: do gleb ciężkich dodaje się piasek, kompost lub próchnicę, a do gleby piaszczystej dodaje się glebę sodową i nawozy organiczne.

Niezwykłe piękno kwiatów przyciąga wzrok

Procedura lądowania

Podczas sadzenia jesienią lub przesadzania wszystkie liście są usuwane z sadzonki, a pędy skracane do 8 pąków, nie jest to wymagane wiosną.

1. Talker jest przygotowywany z wody, gliny i obornika w stosunku 10: 3: 3, do którego dodaje się stymulator wzrostu.
2. Otwór do sadzenia powinien mieć wymiary około 40 na 40 cm, z głębokością proporcjonalną do wielkości systemu korzeniowego - od 30 do 50 cm.
3. Konieczne jest dodanie do dołka ziemi ogrodowej, piasku, gliny, torfu i próchnicy w stosunku 2: 1: 1: 1: 1 z dodatkiem superfosfatu, kości i mąki dolomitowej, a następnie rozlanie zagłębienia zawartość wody.
4. Podczas wchłaniania wody korzenie zanurza się w zacierze glinianym.
5. Sadzonka jest umieszczana w dołku z wyprostowanymi korzeniami, granica sadzonki powinna znajdować się co najmniej 7 cm poniżej poziomu gruntu.
6. Korzenie są pokryte ziemią z jej zagęszczeniem, aby uniknąć pojawienia się pustek.
7. Posadzony krzew oblewa się wodą, a następnie po wchłonięciu wypuszcza na wysokość ok. 10 cm.

Pielęgnacja roślin

W zależności od rodzaju róż Heritaj zapewniona jest inna ilość podlewania: dla zwykłych odmian wystarcza 5 litrów, a dla odmian zwykłych 15. Roślina nie lubi nadmiernej wilgoci, ale destrukcyjna jest dla niej również susza, dlatego podlewanie odbywa się jako gleba wysycha średnio co 5-7 dni, wieczorami w strefie korzeniowej. Konieczne jest zaprzestanie podlewania do końca sierpnia, ale jeśli lato było pełne deszczy, to pod koniec lipca.

Konieczne jest karmienie róż kilka razy w sezonie: wiosną, przed rozpoczęciem aktywnego kwitnienia, konieczne jest stosowanie nawozów azotowych. W okresie kwitnienia optymalne są nawozy organiczne i złożone, a przed zimą do gleby dodaje się nawozy potasowe i fosforowe.

Dobre wyniki uzyskuje się karmiąc odchodami ptaków lub dziewanny w postaci naparów z wodą w proporcji odpowiednio 1:20 i 1:10.

Jedną z korzystnych zasad pielęgnacji jest ściółkowanie gleby torfem warstwą około 8 cm.

Prawidłowe okrycie krzewów pozwoli im kwitnąć przez wiele lat.

Przycinanie i zimowanie

Rose Heritage wymaga ciągłego przycinania. Tak więc młode krzewy, gdy staną się silniejsze, przerzedzą się, pozostawiając tylko 3-4 najpotężniejsze pędy. Aby zwiększyć rozmiar przyszłych kwiatów, pędy są skracane dokładnie o połowę, a aby zwiększyć liczbę kwiatów - o jedną trzecią.

Nie dotyczy to jednak gatunków pnących - skracają się one nie więcej niż o jedną piątą.

Na zimę krzewy zaczynają być przygotowywane pod koniec października - są ostrożnie obsypywane piaskiem. Przy pierwszych przymrozkach z róż usuwane są liście i pąki, łodygi są zginane do ziemi, a następnie tworzą nadziemny dach, który nie styka się z roślinami: na podłodze układana jest folia szklarniowa lub włóknina rama.

Kwitnąca róża

Angielskie piękno kwitnie od czerwca do października w kilku głównych falach, ale wizualnie może wyglądać jak ciągłe kwitnienie na całej powierzchni buszu.

W tym okresie nie jest wymagana szczególna ostrożność - ważne jest tylko terminowe usuwanie wyblakłych pąków i nałożenie górnego opatrunku na glebę.

Ten krzew może nie kwitnąć z kilku głównych powodów: jest to albo nadmiar wilgoci, albo jej brak, który można rozwiązać poprzez zmianę podlewania lub niewłaściwie wybrane miejsce do sadzenia, o czym decyduje odpowiednio przesadzenie buszu.

Rozmnażanie kwiatów

Róże charakteryzują się rozmnażaniem przez sadzonki, co następuje po wyblaknięciu pąków podczas całego okresu kwitnienia. Ważnym kryterium są dojrzałe nerki: gęste, nie suche i nie małe formacje pasują do tego opisu.

Prawie wszystkie liście są usuwane, dolna część jest traktowana stymulatorem wzrostu korzeni, a ścinka umieszczana jest w pojemniku z wilgotnym podłożem.Struktura ta jest pokryta folią lub szkłem, unikając kontaktu z pędem, po czym należy spodziewać się ukorzenienia, które następuje około miesiąc później w temperaturze od 18 do 22 stopni.

Delikatne angielskie róże nie są odporne na wiele chorób

Choroby i szkodniki

Róże standardowe, do których należy Heritage, pomimo wystarczającej odporności, bardzo szybko wychwytują różne choroby.

Główne zagrożenia to mączniak prawdziwy, czarna plama, szara pleśń, rdza i wirusowa mozaika. Usunięcie zakażonych obszarów, a następnie zniszczenie i traktowanie roślin specjalnymi roztworami pomoże poradzić sobie z takimi chorobami.

Możliwe jest zapobieganie pojawianiu się chorób, jeśli krzewy są wystarczająco rzadkie, a także nie przekraczają dopuszczalnej wilgotności gleby i powietrza.

Pomimo pozornych trudności w pielęgnacji, róże Heritage są prawdziwą perełką każdego ogrodu, uderzając swoim pięknem i pozaziemskim zapachem. Jeśli uważnie zastosujesz się do instrukcji uprawy, trudności nie pojawią się nawet dla początkujących ogrodników.