Spirea japońska i szara - opis, sadzenie i pielęgnacja

Najpopularniejszym gatunkiem jest spirea japońska. Kwitnie obficie przez cały sezon letni, zachowując przyjemny wygląd jesienią, bezpretensjonalny w pielęgnacji. Japońska spirea nie szkodzi swoim „sąsiadom” i jest często wykorzystywana w projektowaniu krajobrazu.

Opis popularnych odmian

Następujące odmiany są bardzo popularne wśród kwiaciarni:

Spirea Japanese Golden Princess

Kompaktowy krzew do pół metra wysokości. Ma wiele małych, jasnożółtych liści. Liście zachowują swój kolor przez cały sezon wegetacyjny: od połowy wiosny do jesieni. Kwitnie w drugiej połowie lata. Spirea Golden Princess rośnie powoli i uwielbia światło słoneczne.

Japońska spirea

Spirea Japanese Little Princess

Mała księżniczka to zaokrąglony krzew o niewielkiej wysokości (około 50 cm). Od maja do sierpnia krzew pokryty jest małymi różowymi kwiatami zebranymi w kwiatostany. Jesienią zielone liście zmieniają kolor na jasno szkarłatny.

Spirea Japanese Goldflame

Jest tłumaczone z angielskiego jako „złoty płomień”. Odmiana została nazwana ze względu na podobieństwo do języków ognia, ponieważ pędy są zabarwione gradientem: od jasnożółtego do czerwonego. Podczas kwitnienia liście mają brązowo-pomarańczowy kolor. Jesienią Spirei Goldflame nabiera jaskrawoczerwonego odcienia. Na młodych pędach tworzą się ciemnoróżowe kwiaty. Wysokość dorosłej rośliny ok. 70 cm, wizualnie podobna do Magic Carpet odmiany Spirea, ma podobny kolor, ale większe liście.

Goldflame

Spirea Japanese Shirobana

Spirea stosunkowo wysoka. Krzew dorasta do 80-90 cm, na jednym krzaku kwitną kwiaty czerwone, liliowe, biało-różowe. Liście są małe, ciemnozielone. Kwitnie w pierwszej połowie lata.

Spirea Japanese Crisp

Ma postrzępione ostre liście i duże kwiatostany w kolorze fuksji. Kwiatostany znajdują się w dużej odległości od siebie. Jesienią liście krzewu zmieniają kolor na fioletowo-czerwony. Wysokość krzewu 60-75 cm, kwitnienie w drugiej połowie lata. Crispa woli zacieniony obszar. Wilgotność gleby powinna być umiarkowana, ponieważ nadmiar wody jest szkodliwy dla wzrostu i kwitnienia.

Dekorowanie osobistej działki za pomocą japońskich nasadzeń spirei

Spireę świetnie uzupełniają inne rośliny, zarówno minimalistyczne iglaki, jak i bujnie kwitnące krzewy. Uwagę zwracają jasne iglice, które mogą ukryć bezlistne i nagie części drzew.

Kompaktowe krzewy, uzupełnione teksturowanymi kamieniami, idealnie pasują do alpejskiej zjeżdżalni. Ponadto wzdłuż krawężnika można sadzić małe okazy. W tym celu odpowiednie są odmiany o gęstym kwitnieniu, między kwiatostanami powinna być niewielka odległość.

Wydłużone krzewy można wykorzystać jako żywopłot lub sadzić samodzielnie np. W pobliżu altany, stawu, strefy dla dzieci.

Obok bzu można posadzić odmianę spirea Goldmound. Jej soczyste zielone liście i delikatne fioletowe kwiaty są podobne do niej. Goldmound kwitnie latem i po opadnięciu pachnących kwiatów bzu zastąpi go w kompozycji krajobrazowej.

Spirea w ogrodzie skalnym

Spirea Grefsheim (Grefsheim)

Główną różnicą w tej odmianie jest obfite wiosenne kwitnienie. Krzew rośnie szybko i jest łatwy w pielęgnacji. Ze względu na delikatne, bujne kwiaty ludzie nazywają go „majowym śniegiem” lub „panną młodą”.

Grafsheim

Pochodzenie i wygląd rośliny

Duży krzew liściasty o długich, falujących gałęziach zakrzywionych w dół. Posiada szeroką kulistą koronę. Małe, wąskie liście mają spiczasty koniec i ząbki na krawędziach. Na początku sezonu letniego liście mają zakurzony zielony odcień. Jesienią przebarwiają się na jasnożółte.

Opis kwiatu

Ma śnieżnobiałe, pełne kwiaty (podobne do kwiatów wiśni), które ściśle otaczają gałęzie. Kwiaty o małej średnicy do 1 cm są zgrupowane w baldaszkowate kwiatostany. Kwitnienie trwa 7-8 tygodni od maja do czerwca. Suche kwiaty łatwo odpadają.

Zastosowanie w projektowaniu krajobrazu

Rozsądne jest sadzenie stosunkowo dużego krzewu pojedynczo, uzupełniając go małymi nasadzeniami tulipanów lub żonkili. Aby po zakończeniu kwitnienia miejsce nie było puste, można tam również posadzić Wangutta spirea, która również ma śnieżnobiałe kwiaty. Grefsheim wygląda najbardziej elegancko w roli żywopłotu.

Spirea Bumald

Spirea Bumalda (po łacinie „Spiraea Bumalda”) to hybryda spirei japońskiej i białej. Stało się powszechne ze względu na swoją bezpretensjonalność i uderzający wygląd. Charakteryzuje się niewielką wysokością (do 70 cm), kulistym kształtem, kwiatami szkarłatnymi lub jasnoróżowymi (fuksja).

Boomalda jest niższa niż odmiany japońskie. Ma jajowate liście, kwiatostany w postaci wiech.

Kwiaciarnie oferują głównie:

Spirea Bumald Anthony Vaterer

Posiada przyjemne połączenie odcieni. Latem podczas kwitnienia bogate szkarłatne kwiaty łączą się ze szmaragdowozielonymi liśćmi. Jesienią liście przebarwiają się na fioletowo. W warunkach centralnej Rosji dorasta do 50 cm, kwitnie od lipca do wczesnej jesieni.

Spirea Bumald Frobeli

Krzew ok. 50 cm wys. Niektóre okazy dorastają do metra. Średnica jest około dwa razy większa od wysokości. Wiosną i jesienią liście mają czerwono-fioletowy odcień, latem są bogato zielone. Na początku kwitnienia (maj-czerwiec) kwiaty są szkarłatne, pod koniec (wrzesień) - delikatny liliowy.

Spirea Boomald Crisp

Wysokość krzewu ok. 50 cm Pędy owłosione brązowe. Kwitnie w drugiej połowie lata. Na początku sezonu liście są koloru wina, latem zielenieją, a jesienią szkarłatną. Kwiaty są koloru ciemnofioletowego.

Spirea Bumalda Darts Red

Pędy są proste. Kwiatostany corymbose mają soczyście różowy kolor, pod koniec kwitnienia nie zmieniają swojego odcienia. Liście w okresie kwitnienia z różowymi nerwami, latem - ciemnozielone, jesienią - szkarłatne. Kwitną od połowy lipca do października. Spirea Darts Red preferuje światło słoneczne bez cienia. Podlewanie wymaga umiarkowanego. Podczas sadzenia zaleca się wykonanie warstwy drenażowej.

Odmiana podobna do spirei Macrophil's. Jej kwiaty mają również ciemnoróżowy kolor, a liście jesienią nabierają jasnego szkarłatnego odcienia.

Rzutki Czerwone

Spirea Bumald w projektowaniu ogrodów

Spirea Bumald nadaje się do każdego stylu krajobrazu. Kwiatostany są połączone z kwiatami ogrodowymi o żółtych i fioletowych odcieniach.Szczególnie wytwornie wygląda niski żywopłot monochromatycznych różowych krzewów.

Cechy techniki rolniczej

Pielęgnacja krzewów nie wymaga wiele czasu i wysiłku. Spirea jest dość bezpretensjonalna dla gleby i światła, prawie nigdy nie wymaga dodatkowego karmienia. Jeśli krzew został posadzony w miesiącach jesiennych, zaleca się wykonanie dla niego schronienia, dzięki czemu łatwiej przetrwa mrozy.

Krzew posadzony wiosną wymaga obfitego podlewania przez całe lato. Jeśli gleba jest bezpłodna, możesz karmić roślinę od początku do połowy marca.

Roślina nie toleruje dobrze zimowych przeziębień, dlatego wymaga dodatkowej pielęgnacji:

• przycinanie;
• nawożenie;
• schronienie.

Krzew jest corocznie przycinany. Wraz z nadejściem ciepła wpłynie to pozytywnie na jej kwitnienie i wygląd. Jesienią usuwa się wysuszone i chore pędy. Zdrowe skracane są o 1/3. Takie zabiegi należy przeprowadzić na roślinie starszej niż cztery lata.

Jak zorganizować schronisko:

1. Pędy są zbierane i wiązane.
2. Teren wokół stołu pokryty jest 10 cm torfem lub opadłymi liśćmi.
3. Spirea jest zgięta do ziemi, przymocowana metalowymi haczykami i ponownie pokryta warstwą suchych liści.

Metody reprodukcji

Podobnie jak większość roślin rzemieślniczych, spirea może być rozmnażana na kilka sposobów:

• sadzonki;
• warstwowanie;
• posiew;
• dzielenie buszu.

Rozmnażanie nasion

Będziesz potrzebował pojemników o dużej średnicy z niskimi bokami. Wlewa się do nich mieszaninę torfu (torf i gleba liściasta w stosunku 1: 1). Nasiona wlewa się do nich w dowolnej pozycji. Po wysianiu nasiona przykrywa się torfem. Grubość warstwy 1 cm.

Sadzonki pojawiają się pod koniec pierwszego tygodnia. Ponadto, aby uniknąć wystąpienia infekcji grzybiczych, glebę i kiełki traktuje się roztworem nadmanganianu potasu lub podobnym środkiem.

Po 2 miesiącach małe krzewy można przenieść na miejsce. W tym okresie roślina powinna znajdować się w cieniu, później można ją przenieść w słoneczne miejsce. Młodą sadzonkę należy obficie podlewać.

W pierwszych latach życia krzewu należy regularnie spulchniać glebę znajdującą się pod nim. W trzecim roku uprawy roślina zaczyna kwitnąć.

Powielanie przez nakładanie warstw

Jedna z najłatwiejszych metod hodowli. Zabieg należy przeprowadzić wiosną. Od strony użytych pędów wstępnie wykonuje się bruzdy. Pędy znajdujące się na samym dnie są dociskane do ziemi w strefie bruzdy i mocowane widłami. Druga strona jest odcinana ostrym nożem. Odcięty pęd jest całkowicie pokryty ziemią.

Zimą warstwy pokryte są opadłymi liśćmi. W następnym sezonie, wraz z nadejściem ciepła, pęd się zakorzenia. Należy go odciąć i przesadzić do miejsca, w którym będzie rosnąć spirea.

Sadzonki roślin

Pozyskane sadzonki są przetwarzane: niezdrowe i bardzo długie korzenie są cięte sekatorem lub nożem. Cięcie powinno być proste, aby korzenie nie rozdzieliły się na włókna. Wierzchołek sadzonki jest skrócony o ¼.

Jeśli roślina ma zamknięty system korzeniowy, należy ją dobrze podlać wodą, a dopiero potem posadzić.

Dla każdej sadzonki konieczne jest wykonanie osobnego otworu, którego wielkość zależy od systemu korzeniowego. Z reguły wystarcza powierzchnia 50 × 50 cm, najlepiej dołów należy wykonać z wyprzedzeniem, dwa dni przed sadzeniem, tak aby gleba miała czas na przewietrzenie.

Na dno wsypuje się mieszaninę piasku, ziemi zbożowej i torfu w stosunku 1: 2: 1. Sadzonkę umieszcza się w dołku, korzenie należy wyprostować i przykryć ziemią. Z góry podlewa się ziemię 3-4 litrami wody.

Zastosowanie w projektowaniu krajobrazu

Spire są często używane w projektowaniu krajobrazu. Gęsta okrywa kwiatowa zdobi krzew przez kilka miesięcy. Już po kwitnieniu zwraca uwagę kontrastem szkarłatnych, żółtych i zielonych liści. Kilka wskazówek dotyczących dekorowania ogrodu japońskimi spireami:

• Do sadzenia solo warto wybrać odmiany z kulistą koroną lub z opadającymi długimi pędami, na przykład Vangutta. Krzewy o jasnej kolorystyce są umieszczane jako akcent kolorystyczny w kompozycji.
• Pięknie prezentują się kontrastowe nasadzenia grupowe, w których łączą się krzewy o różnych kształtach, szerokościach i wysokościach.
• Konieczne jest łączenie odmian roślin w grupę, aby w dowolnym momencie letniego domku przynajmniej kilka z nich kwitło.
• Wysokie odmiany japońskiej spirei nadają się do kształtowania krajobrazu w stylu azjatyckim.
• Odmiany japońskiej spirei doskonale nadają się do tworzenia kontrastu tekstur, na przykład naprzemiennie małe krzewy z kamieniami i tują.
• Krzewy łączy się z dowolnymi konstrukcjami drewnianymi: płotami, mostami, huśtawkami, klombami.
• Współcześni projektanci krajobrazu często używają mixborders, które łączą rośliny o różnych kształtach i kolorach. Najlepsi sąsiedzi kwiat ogrodowy: tulipany, żonkile, irysy, róże, liliowce.
• Drzewa uzupełniające: sosna, świerk, jałowiec, miotła, wielokwiatowy łoś.

Choroby i szkodniki

Roślina rzadko cierpi na szkodniki i choroby. Najczęściej spirea jest szkodliwa dla mszyc, przędziorków i tataraku.

Przędziorka rozmnaża się przez 7-10 pokoleń w ciągu jednego sezonu letniego. Łatwo to rozpoznać: najpierw na liściach pojawiają się białe plamy, następnie liście tracą kolor, wysychają i odpadają. Szczyt ataków przędziorków przypada na początek sierpnia. W walce z nim możesz użyć fosalonu, fosfamidu, metafosu.

Mszyce pozbawiają krzew składników odżywczych, wysysając z niego sok. Szkodniki są szczególnie aktywne w środku lata. Pozbycie się mszyc jest dość proste: pomogą takie środki ludowe, jak sok z cebuli i czosnku, roztwór mydła, nalewka pieprzowa.

Spirea jest najczęściej zwalczana przez infekcje grzybicze. Przeciwko nim stosuje się preparaty grzybobójcze: siarka koloidalna, fundamentol itp.

Spirea japońska to najlepszy wybór dla ogrodnika-amatora. Możesz łatwo zdobyć nowe kopie rośliny, wyhodować i zachować je przez wiele lat. Jasna bujna spirea wpasuje się w każdy ogród i zachwyci swoim wyglądem wiosną, latem i jesienią.