Wilczomlecz - rodzaje i popularne odmiany

Wilczomlecz to roślina należąca do upraw ozdobnych. Jego zalety to niestandardowy wygląd i bezpretensjonalność. W medycynie alternatywnej roślina jest stosowana w leczeniu wielu chorób. Wilczomlecz jest często nazywany wilczomleczem.

Opis biologiczny

Jak wygląda kwiat Euphorbia: kultura odnosi się do jednorocznych lub wieloletnich krzewów zielnych, jest przedstawicielem rodziny Euphorbia. Soczysty ma soczyste liście i pędy, które mają zdolność gromadzenia wilgoci. W przypadku przypadkowego uszkodzenia liści platyny z ran uwalnia się mleczny sok, który chroni roślinę przed atakiem owadów pasożytniczych.

Kwitnąca wilczomlecz

Sok zawiera:

• aminokwasy;
• sterol;
• gumowy;
• olejek eteryczny;
• żywica;
• cukier.

Wieloletnia wilczomlecz rozwija się jako drzewo lub krzew, na zewnątrz przypomina kaktusa. Soczyste rośliny preferują klimat tropikalny lub subtropikalny. Talerze liściaste mają różne kształty:

• zębaty;
• owalny;
• wąska;
• all-edge;
• jajowaty.

Euphorbia z białymi żyłkami

W kaktusie mlecznym liście znajdują się naprzeciwko, w kwiatostanie znajduje się jeden kwiat słupkowy i pręciki podgatunku męskiego. Pąki są podzielone na grupy za pomocą przylistków, pomalowanych na różne odcienie. Kultura kwitnie w czerwcu - lipcu.

Powszechne gatunki i odmiany

Roślina ma wiele odmian. Gatunki trojeści różnią się kolorem płatków, kształtem łodyg i liści, wielkością.

Wilczomlecz wielokwiatowy

Uważany jest za bezpretensjonalny krzew dorastający do 70 cm, znany ze swojej mrozoodporności i niezwykłej urody. Kwiatostany na końcach pędów mają żółto-złoty odcień. Odcień może zmieniać się przez cały sezon, zmieniając się w jasnozielony kolor.

Pączkowanie następuje od maja do lipca, krzewy zachowują swój dekoracyjny efekt aż do październikowych dni. Liściaste talerze kultury o niezwykłym kolorze cytryny.

Wilczomlecz wielokwiatowy

Wilczomlecz jest najpiękniejszy

Drugie imię najpiękniejszej mleczarni to poinsecja. Tworzenie pąków rozpoczyna się w 2-3 tygodniach grudnia, kwiatostany mają jaskrawoczerwone, różowe i białe odcienie, ale wyglądają niepozornie w porównaniu z jasnozielonymi liśćmi.

Krzew preferuje miejsca dobrze oświetlone. W gorącym sezonie należy go osłonić przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych. W przeciwnym razie powinieneś spodziewać się oparzeń.

Wilczomlecz migdałowy

W przeciwnym razie ten rodzaj mleczu nazywany jest plamicą. Kultura odnosi się do roślin dwuliściennych rosnących na wszystkich terytoriach europejskich. Występuje na polanach w lasach liściastych, w gęstych zaroślach i przy ogrodzeniach. Wysokość krzewu nie przekracza 0,7 m. Ma wyprostowane pędy i rozgałęzione korzenie, a kora na pędach szybko sztywnieje.Liście zielone, gęste, nie większe niż 1 cm, podłużne, owalne, bez nacięć na krawędziach.

Kwiatostany rośliny nie mają płatków, mają kształt podobny do dzwonków. Wewnątrz pąków znajdują się małe nektarniki z długimi nogami. Podgatunek ma niezwykłe jasnozielone płatki, zebrane w 5 kawałków w kwiatostany. Szypułki dorastają do 0,5 m, gęsto pokryte liśćmi. Pączkowanie rozpoczyna się w kwietniu i kończy za 3 miesiące.

Euphorbia brzegi

Jest to zioło jednoroczne, dorastające do 80 cm, drugie imię to panna młoda, która powstała z powodu niestandardowego kwitnienia. Sadząc kilka krzewów w pobliżu, wydaje się, że cały kwietnik jest pokryty śniegiem.

Płytki liściowe kultury są ozdobione białawą obwódką; małe pąki znajdują się na szczycie pędów. W ciągu jednego sezonu kolor liści może się zmienić. Krzewy wymagają ochrony przed przeciągami i porywistymi wiatrami. Śnieg Milkweed Mountain pączkuje od czerwca do października.

Spurge mirtle

W przeciwnym razie wilczomlecz nazywany jest otyłym. Pędy tego egzotycznego podgatunku rozprzestrzeniają się po ziemi. Liście są znane z niebieskawego odcienia, gęsto rozsianego na łodygach. Wysokość rośliny, podobnie jak wilczomlecz trójścienna, dorasta do 25 cm, liście mają kształt figur geometrycznych. W okresie wegetacji pąki zmieniają kolor, mają przyjemny zapach. Projektanci zalecają sadzenie tego gatunku w miejscach o wystarczającym oświetleniu i glebie wapiennej.

Spurge mirtle

Wilczomlecz cyprysowy

Egzotyczna bylina pospolita na terenach Europy Zachodniej. Liście igiełkowate, przycięte odpowiednio, krzewy wyglądają jak puszyste kulki. Od pierwszych tygodni czerwca tworzą się na nich małe pąki o żółtawym lub jasnoróżowym kolorze. Przy standardowej pielęgnacji krzewów można uzyskać dodatkowe kwitnienie wczesną jesienią.

Wilczomlecz cyprysowy nie boi się suszy i mrozu; w okresie wegetacji liście zmieniają główny odcień na niebieskawy. Cechy zewnętrzne pozwalają na wykorzystanie kultury w projektowaniu krajobrazu do tworzenia mixborderów, zjeżdżalni alpejskich i skalniaków. Ogrodnicy uwielbiają łączyć go z irysami.

Wilczomlecz cyprysowy

Inne odmiany i typy

Istnieje wiele innych opcji kulturowych:

• Euphorbia akalifa lub wyczyść to zimozielony, silnie rozgałęziony krzew o wielkości do 0,6 m. Jajowate blaszki liściowe mają małe ząbki na krawędziach, jasnoczerwone kwiaty zebrane w kwiatostany kolczaste. Pąki tworzą się od marca do października. Krzewy wymagają sadzenia w miejscach o dostatecznym oświetleniu, można je rozmnażać, jak wilczomlecz czubaty, przez sadzonki.
• Bupleurumolistny - to rzadki podgatunek, charakteryzujący się słabym rozgałęzieniem i wzrostem do 18-22 cm Na całej długości pędów znajdują się spiralne guzki. Pąki umieszcza się na wysokich szypułkach. Rozmnażanie rośliny odbywa się wyłącznie metodą nasienną.
• Kanarek to drzewo dorastające do 12 m wysokości. Gałęzie osiągają 5 cm średnicy, w okolicy żeber zlokalizowane są guzki i podwójne kolce o brązowawym odcieniu. Typ kanaryjski jest często uprawiany w domach lub mieszkaniach. Palmę Wilczomlecz należy obficie podlewać tylko przy upalnej i parnej pogodzie, resztę czasu robi się to tylko po wyschnięciu podłoża. Możesz rozmnażać drzewo za pomocą sadzonek lub nasion.
• Euphorbia Sinadenium to egzotyczny krzew uprawiany w warunkach mieszkalnych. Jest to wysoka roślina, z której hodowcy wyhodowali około 20 podgatunków. Niektóre z nich mogą dorastać do 3 m wysokości.
• Wilczomlecz zębaty - odnosi się do chwastów znajdujących się na liście obiektów kwarantanny EAEU. Rocznik o wzroście 20-50 cm, ulistniony, wzdłuż krawędzi ozdobiony ząbkami. Kwiatostany o żółtawym lub kremowym kolorze.

Kaktusy Euphorbia

• Wilczomlecz prążkowany - jego łodygi o ciemnozielonym odcieniu typu pięciościennego bez bocznych gałęzi ozdobione są dużymi, wydłużonymi owalnymi liśćmi. Liście znajdują się na czerwonawych ogonkach, ich ciemnobrązowa strona jest jaśniejsza i służy jako reflektor dla dodatkowego oświetlenia zielonej części krzewu. Pąki różowawe lub białawe z dwoma płatkami.
• Wilczomlecz żywiczny to metrowej długości, soczysty krzew o średnicy do 2 m. Ma pionową łodygę o czterech bokach, przypominającą strukturę kaktusa, na żebrach pokrytą parami cierni, z drobnymi brązowawymi liśćmi. Stosowany w medycynie do produkcji plastrów i maści.
• Euphorbia Tirucalli rośnie na zubożonych glebach, nieodpowiednich dla rolnictwa. W uprawie indoor dorasta do 6 m. Młode rośliny mają jasnozielone łodygi, stare - ciemnoszare. Liście są ciemnozielone, do 12 cm długości, opadają poza sezonem (nie występuje w uprawach dorosłych).

Funkcje pielęgnacji roślin

Jeśli kultura jest odpowiednio pielęgnowana, u większości podgatunków można uzyskać obfite pąki. Lista obowiązkowych procedur obejmuje:

• Top dressing. Podczas obfitego tworzenia pąków do zapłodnienia kaktusów i sukulentów stosuje się specjalne roztwory. Mieszankę nakłada się co dwa tygodnie. Nawożenie azotem jest zabronione dla gatunków o kulistych i grubych łodygach - mogą powodować pękanie powierzchni pędów.
• Oświetlenie. Krzewy potrzebują stałego rozproszonego światła zarówno latem, jak i zimą (co najmniej 10 godzin). W czasie upałów i palącego słońca są osłonięte specjalnymi siatkami ogrodowymi, które chronią je przed poparzeniami. W zimnych porach roku w domu używa się fitolampa. Podgatunki przypominające kaktusy potrzebują bezpośredniego światła słonecznego.
• Przycinanie. Zaczyna się to robić natychmiast po więdnięciu ostatniego pąka. Silnie wyrośnięte pędy są odcinane - ich górna część. Takie podejście pomaga ukształtować pożądany kształt korony. Suche łodygi są wycinane, a pędy regeneracyjne są redukowane. Po zabiegu pąki pojawią się po jednym sezonie, ale krzew zacznie kwitnąć obficie.
• Zejście na ląd i transfer. Krzewy wymagają corocznego przesadzania. Przeprowadzane są wiosną, na samym początku sezonu wegetacyjnego. Używają specjalnej mieszanki gleby dla sukulentów i kaktusów. Każda nowa doniczka powinna być o 2 cm większa niż poprzednia (wysokość).
• Wilgotność. Kultura spokojnie toleruje suszę, konieczne jest opryskiwanie ze względów higienicznych.
• Temperatura. Optymalny reżim temperaturowy dla podgatunków domowych wynosi + 20 ... + 25 stopni. Zimą roślina przechodzi na emeryturę. Aby położyć pąki kwiatowe, jest wysyłany do chłodnego pomieszczenia (+14 stopni). Soczysty jest tolerancyjny na zmiany, ale nie znosi dobrze przeciągów.
• Podlewanie. Po wyschnięciu do jednej czwartej całej zawartości doniczki wymagane jest obfite nawilżenie podłoża. Woda nie powinna stagnować, gleba nie powinna zakwaszać się (aby podgatunki o grubych łodygach szybko gniły).

Wilczomlecz trójkątny

Choroby trojeści

Wilczomlecz jest wysoce odporny na choroby i owady pasożytnicze. Choroby kultury ozdobnej wiążą się z nieprzestrzeganiem zasad uprawy. Główne objawy chorób:

• Większość liści żółknie latem.Wynika to z podmoknięcia podłoża lub ciągłego narażenia na przeciąg.
• Żółknięcie niektórych blaszek liściowych z dolnego rzędu. To naturalny proces.
• Liście żółte jesienią. W ten sposób roślina przygotowuje się do zimowego odpoczynku.
• Brązowawe plamy na liściach i pniu krzewów. To oznaka poparzenia spowodowanego bezpośrednim działaniem promieni słonecznych.
• Wiele brązowawych plamek. Tak rozwija się gnicie, związane ze stagnacją wilgoci w podłożu.

Wilczomlecz jest najpiękniejszy

Wilczomlecz to jedna z najbardziej rozpowszechnionych roślin na świecie. Należą do nich około dwóch tysięcy podgatunków. Wiele odmian jest używanych do kształtowania krajobrazu podczas dekorowania osobistych działek.