Cactus Lophophora Williamsii - sadzenie i pielęgnacja w domu

Gładkie kaktusy z Ameryki Północnej Williams Lophophore, znane również jako pejotl, pochodzą z gór Stanów Zjednoczonych i Meksyku i mogą być uprawiane w domu. Rośliny te są od dawna używane w szamańskich praktykach plemion indiańskich. Wyróżnia je obecność alkaloidów w ich soku, które mają działanie orzeźwiające, lecznicze, aw dużych ilościach halucynogenne. Głównym składnikiem aktywnym jest meskalina, która jest zabroniona w wielu krajach, ale ze względu na jej niewielką ilość w kaktusach uprawianych w warunkach wewnętrznych, a także długi okres wzrostu roślin, ustawodawstwo Federacji Rosyjskiej pozwala na do 2 kopii lophophora.

Jak wygląda lofofor Williamsa, do jakiej rodziny należy?

Wśród zbiorowisk botanicznych nie ma jednorodności co do ilości gatunków z rodziny kaktusów Lophophora, według różnych źródeł ich liczebność waha się od 2 do 5. Najbardziej znanym z nich jest Lophophora Williamsii, który ma najwyższą zawartość meskaliny.

Kaktus Lophophore w domu

Również w rodzaju zidentyfikowano takie gatunki jako:

• Lophophora Diffusa;
• Lophophora Alberto-vojtechii;
• Lophophora Koehresii;
• Lophophora Fricii.

Lofofora Williams na zewnątrz przedstawia podłużną kulistą i aksamitną w dotyku łodygę o niebiesko-zielonym kolorze, osiągającą do 12-15 cm średnicy i do 7 cm wysokości.

Kaktus może być grzebieniowy, zwodniczy, krzaczasty, a także wypukły, pięcioramienny i wielożebrowy. Areole mogą uwalniać wiązki z różną, w zależności od okazu i wieku rośliny, liczbą włosków słomy. Masywny korzeń rzepy ma średnicę identyczną jak łodyga (biorąc pod uwagę wszystkie młode wyrostki powierzchniowe) i rośnie dłużej niż długość łodygi.

Funkcje opieki domowej

Kaktus lophophore można łatwo uprawiać w środowisku domowym, a zapewnienie warunków niezbędnych do zdrowego wzrostu nie będzie wymagało niepotrzebnych kosztów i szczególnej uwagi. Gatunek Williams Lophophore zyskuje od 5 do 10 mm wzrostu rocznie. Biorąc pod uwagę, że tylko kaktusy uprawiane w naturalnym środowisku mogą być przedmiotem zainteresowania organów ścigania, uprawa tej rośliny jest całkiem akceptowalna. Ten kaktus jest wystarczająco interesujący dla kolekcjonerów.

Temperatura

Latem dla tej odmiany kaktusów temperatury w środkowej strefie są o tej porze normalne. Granica dopuszczalnych wartości to 40 ° C.

W okresie wegetacji dotychczasowa strefa Williamsa jest odpowiednia do temperatur panujących na środkowym pasie

Zimą Cactus Lophophora Williamsii rozpoczyna okres spoczynku. W tym momencie za wymaganą temperaturę uważa się odczyt termometru od 10 do 12 ° C.

Oświetlenie

Nie zaleca się wystawiania kaktusa na bezpośrednie działanie promieni słonecznych, z wyjątkiem wiosny, w pozostałej części roku wymaga dobrego rozproszonego oświetlenia.

Wiosną roślina dostosowuje się do wzrastającej aktywności słonecznej, natomiast umieszczenie doniczek bezpośrednio na słońcu jest możliwe dopiero po znacznym wiosennym pęcznieniu powierzchni kaktusa.

Podlewanie

Częstotliwość i ilość podlewania zależy od pory roku, stanu gleby i temperatury.

• Od końca września do wystąpienia turgoru pod koniec marca rośliny nie można podlewać, w przeciwnym razie lofofora zacznie gnić.
• Latem przeprowadza się stosunkowo częste podlewanie, wystarczające, aby zapobiec wysychaniu gleby.
• Przez resztę czasu kaktus należy podlewać nie wcześniej niż znaczące wyschnięcie podłoża, to jest mniej więcej co 2 tygodnie.

Rozpylający

Lofofora Williams spryskuje się ciepłą wodą. Aby zachować osłonkę otoczki, zaleca się powstrzymanie się od opryskiwania, w okresie upalnym można okresowo spryskiwać roślinę wilgocią bez gromadzenia się cieczy w jej części nadziemnej.

Wilgotność

Warunki w środowisku domowym są wystarczające dla kaktusa; dla jego naturalnego i zdrowego wzrostu nie są wymagane specjalne środki zapewniające wilgoć.

Podkładowy

Roślinę sadzi się na luźnym podłożu o dobrej przepuszczalności i kwasowości 6-7 pH. Gleba powinna stanowić 1/3 mieszaniny gleby z organiczną materią odżywczą i 2/3 dodatków drenażowych. Pierwszy składnik jest używany selektywnie:

• gleba darniowa;
• czarna ziemia z kompostem;
• czarna gleba z próchnicą liściastą.

Lofofor Williams w naturalnej glebie

Do poluzowania składników podłoża odpowiednie są:

• marmurowe wióry;
• wióry z cegły;
• piasek gruboziarnisty;
• perłowiec.

Top dressing

Od kwietnia do września roślina jest nawożona co miesiąc płynną paszą dla kaktusów. W tych miesiącach lofofor przechodzi przez okres wegetacyjny, a poza nim nie zaleca się stosowania nawozów.

Cechy opieki zimą i podczas odpoczynku

Przed i po sezonie wegetacyjnym kaktus ten nie wymaga pielęgnacji oprócz zapewnienia rozproszonego światła w pomieszczeniu o temperaturze 10-12 ° C od początku zimy.

Kiedy i jak kwitnie

U dojrzałych osobników lophophora Williamsa większość włosów rośnie w górnej części łodygi. Na tym samym obszarze powstają nowe segmenty rośliny, a wiosną tworzą się tam pąki kwiatowe.

Okres kwitnienia rozpoczyna się latem i trwa do wczesnej jesieni. Na lofoforze pojawiają się półpełne kwiaty rurkowate z wieloma płatkami. Ich wielkość wynosi około 2 cm, roślina kwitnie w odcieniach od czerwonego do białego.

Jak rozmnaża się Lophophora Williams

Roślina jest hodowana głównie z nasion, stosuje się również rozmnażanie przez pędy boczne.

W miejscu wyblakłych kwiatów powstają różowoczerwone jagody identycznej wielkości, z których każda zawiera średnio od 5 do 10 czarnych nasion, które można wysiewać przez cały rok.

Kupując nasiona można do nich dołączyć specjalne instrukcje, w innych przypadkach moczone są na kilka godzin w wodzie destylowanej, suszone papierową serwetką i równomiernie rozprowadzane na zwilżonym podłożu z udziału wermikulitu, dwóch części próchnicy liściastej i jeden węgiel drzewny w odległości co najmniej 15 mm od granicy przepustowości.

Kiełkowanie zajmie od 3 do 7 dni, a niezbędne warunki zakładają:

• dobre rozproszone oświetlenie;
• przykrywanie plastikową torbą.
• temperatura od 23 do 25 ° С;
• wentylacja każdego dnia;
• stuprocentowa wilgotność.

W ciągu 2-3 tygodni po pojawieniu się kiełków przeprowadza się zbiór z odległości 2-3 mm, przeciągając torbę na pojemnik na noc i podlewając wystarczająco, aby gleba nie wyschła.

Drugi zbiór jest wykonywany już w glebie, aby dorosłe kaktusy zamknęły sadzonki. Podlewanie jest zmniejszane, aż ziemia wyschnie. Kiedy rośliny osiągną średnicę 1,5-2 cm, sadzi się je osobno.

Podczas rozmnażania wegetatywnego jesienią wyrośnięte sadzonki są ostrożnie wycinane z głównej łodygi, kawałek pnia należy suszyć na powietrzu przez jeden dzień. Młode pędy umieszcza się na perlicie bez podlewania i przetrzymuje w warunkach identycznych jak dorosłe lofofory w okresie spoczynku.Do wiosny uwalniają korzenie, po czym siedzą w doniczkach.

Transfer

W przypadku tych kaktusów pojemniki z wysokim biustem są odpowiednie, jeśli oczekuje się masywnych i głęboko rosnących korzeni. Doniczki muszą być dobrze osuszone; do podłoża można również dodać mączkę kostną w proporcji 10 g na 10 l objętości.

Jak rośnie korzeń Lophophora Williamsa

Po posadzeniu rośliny glebę przykrywa się drobnym żwirem cienką warstwą, a także pokrywa część korzeniową lofofory.

W ciągu pierwszych trzech lat roślina doniczkowa jest przeszczepiana każdej wiosny. Następnie częstotliwość należy stopniowo zmniejszać, przesadzając lofoforę co 2-3 lata.

Możliwe narastające problemy i choroby

Kaktusy lofoforowe Williamsa prawie nigdy nie chorują i rzadko są zarażone pasożytami. Odchylenia wzrostu w większości przypadków są spowodowane niewłaściwą pielęgnacją.

Szkodniki

Jeśli na roślinie znajdzie się przędziorek, owad łuskowy lub wełnowca, należy sprawdzić warunki przetrzymywania kaktusa, pasożyty usuwa się standardowymi środkami.

Odchylenia wzrostu

Jeśli roślina wygląda na opadającą, a na łodydze lub u jej korzeni pojawiają się miękkie, gnijące plamy, oznacza to nadmierną wilgoć lub podlewanie podczas spoczynku. W takim przypadku stosuje się szczepienia.

Powolny lub zatrzymany wzrost, a także brak młodych pędów wskazują na zimowe podlewanie lub brak wilgoci uzyskanej latem.

Brak oświetlenia w okresie wegetacji oraz temperatury powyżej zalecanych zimą zniekształcają kształt łodygi lofofory.

Ten egzotyczny mieszkaniec u podnóża Meksyku i południowych Stanów Zjednoczonych jest wyjątkowo mało wymagający. Lofofora Williams jest łatwa w uprawie i rozmnażaniu. Z zastrzeżeniem najprostszych warunków utrzymania, roślina ta będzie mogła przez wiele lat stać się ozdobą każdej kolekcji kaktusów, szklarni domowej i po prostu dobrze wyglądać na parapecie.