Sadzenie i pielęgnacja Chionodoxa na otwartym polu

Chionodoxa to krótki wieloletni kwiat z rodziny Liliaceae. Kultura zyskała popularność dzięki temu, że wyróżnia się wczesnym obfitym kwitnieniem. Roślina pojawia się, gdy tylko śnieg topnieje i bujnie kwitnie wiosną.

ogólna charakterystyka

Chionodoxa to roślina należąca do rodzaju Scilla z rodziny szparagów. W sumie gatunek ma 6-8 przedstawicieli. Pierwsza wzmianka o kwiatku pojawiła się w 1877 roku. Nazwa rośliny pochodzi od żony przyrodnika ze Szwajcarii Pierre'a Emonda Boissiera Lucille.

Wysokość krzewów wynosi od 10 do 20 cm, każdy kwiat ma 2 listki liściowe w kształcie lancy. Długość liścia do 12 cm, odcień ciemnozielony, nasycony.

Chionodox

Każda żarówka tworzy szypułkę, na końcu której zbiera się skupisko 3-5 pąków. Średnia średnica kwiatu wynosi 4 cm, kolor pąków zależy od odmiany. Podstawowe odcienie: niebieski, granatowy, biały, liliowy, liliowy i różowy.

Po kwitnieniu roślina wydaje owoce - skrzynki z nasionami. Kwiaty rozmnażają się w sposób bulwiasty.

Różnorodność gatunkowa

Eksperci liczą od 6 do 8 odmian roślin. Kwiaty Chionodox mają wspólne cechy gatunkowe, ale jednocześnie mają charakterystyczne właściwości, które pozwalają na wyodrębnienie ich w osobnej kategorii.

Chionodoxa Forbes (nazwa łacińska - Chionodoxa forbesii)

Drugie imię kwiatu to Chionodox Tmoluza. Kultura jest duża. Jego krzewy osiągają 25 cm, roślina tworzy silne szypułki, z których każda tworzy do 15 pąków. Kolorystyka: od białego do różowego.

Popularne odmiany:

• Chionodoxa Giant Alba (Chionodoxa Alba);
• Pink Giant (duża odmiana z różowym odcieniem z liliowym odcieniem);
• Chionodoxa Blue Giant.

Chionodoxa Pink Giant

Chionodoxa Lucilia (nazwa łacińska - Chionodoxa luciliae)

W przeciwnym razie ta odmiana nazywa się gigantem Chionodoxa. Naturalnym siedliskiem kwiatu są góry Azji Mniejszej. Roślina osiąga 20 cm, kwiatostany tworzą nie więcej niż 10 pąków o małych kwiatach. Płatki kwiatów są niebieskie z białym środkiem. W okresie kwitnienia następuje stopniowe kwitnienie pąków.

Eksperci wyróżniają kilka głównych odmian:

• Chionodox Lucilia Alba. Różni się białym i małym rozmiarem. Szypułki nie przekraczają 10 cm Kwiaty Chionodoxa Lucilia Alba są duże. Po rozłożeniu osiągają średnicę 4 cm.
• Chionodoxa Rosea. Odmiana została nazwana ze względu na delikatne różowe odcienie pąków. Chionodox Rosea ma wiele odmian. Kwiaty Rosie Queen i Pink Queen są bardziej popularne niż inne.
• Chionodoxa Violet Beauty. Ta odmiana pojawiła się w 2009 roku. Jego wysokość nie przekracza 8 cm, kwiaty są pomalowane na fioletowo i granatowo, mają biały rdzeń.

Chionodoxa sardinian (Chionodoxa sardensis)

Ten typ rośliny został odkryty w Azji Mniejszej. Należy do wysokich (do 12 cm wysokości), tworzy 10 pąków, bogaty niebieski odcień. Kwiaty nie są duże, rzadko przekraczają 2 cm średnicy.Chionodox sardensis rozpowszechnił się po 1885 r. Obejmuje dużą liczbę mieszańców o różowych i białych kwiatach.

Chionodoxa Sardinian

Hybrydy

Rośliny te uzyskano ze skrzyżowania czystych gatunków. Mają cechy pośrednie. Popularne hybrydy Chionodox:

• Akwarela. Różni się kwiatami o bladym liliowym odcieniu z białym rdzeniem. Ma szerokie płatki.
• Absolutny. To hybryda o wyższym poziomie adaptacji do niesprzyjających warunków. Kwiaty mają delikatny liliowy kolor z niebieskim odcieniem.
• Artemida. Krzewy rośliny są niskie, osiągają 10 cm, kwiaty tej chionodoxa są szerokopłatkowe, mają bogatą niebieską barwę.
• Afrodyta. Hybryda wyróżnia się dużymi kwiatami z długimi płatkami, odcień śnieżnobiały.
• Arktyczny. Krótka hybryda o śnieżnobiałych kwiatach.
• Andromeda. Hybryda ma jasne niebieskie kolory z kontrastującymi białymi środkami.

Charakterystyczną cechą mieszańców jest zwiększona odporność na choroby i najlepsze wskaźniki zimotrwałości.

Cechy hodowlane

Chionodox to bulwiaste rośliny. Rozmnażają się wegetatywnie. Do rozmnażania roślinę mateczną wykopuje się z ziemi w ostatnich dniach lipca. Żarówka jest strząsana z ziemi i dzielona na mniejsze żarówki. Przechowywane są w chłodnym, ciemnym miejscu do jesieni. Cebule wysiewa się we wrześniu lub na początku października.

Inną metodą hodowli jest siew gleby z nasionami. Taka hodowla roślin jest rzadko stosowana, ponieważ kultura kwitnie tylko przez 3-4 lata. Innym powodem nieskuteczności metody jest to, że mięsista część nasion jest przysmakiem dla mrówek, więc owady szybko je odrywają. Często występuje samosiew, a następnie roślina rośnie dziko.

Rozmnażanie żarówki

Lądowanie na miejscu

Podczas uprawy pierwiosnków Chionodox sadzenie i pielęgnacja na otwartym polu odgrywa ważną rolę w bujnym kwitnieniu. Cebule sadzi się w pierwszych tygodniach września.

Procedura:

1. Miejsce wybrane jako żyzne o obojętnej kwasowości. Gleba jest wcześniej wykopana. Soda, trociny, próchnica są osadzone w glebie.
2. W przygotowanym kwietniku wykopuje się wgłębienia w odstępach co 10 cm, w zależności od wielkości cebul głębokość otworów waha się od 5 do 10 cm.
3. Żarówki umieszcza się na środku otworu i przykrywa ziemią.
4. Sadzonki są rozlewane wodą i karmione nawozami zawierającymi azot.

Cechy techniki rolniczej

Chiondohox są odporne na niekorzystne zjawiska naturalne, łatwo zakorzeniają się podczas przeszczepów.

Lądowanie w otwartym terenie

Podstawowe procedury opieki nad Chionodox:

• Oświetlenie. Rośliny wymagają światła. Kwiaty preferują obszary oświetlone lub lekko zacienione.
• Podlewanie. Kwiaty wymagają umiarkowanego podlewania rano. Woda jest używana jako osiadła, ciepła.
• Ściółkowanie. Kwiaty pozytywnie reagują na tę procedurę. Igły świerkowe i mech są używane jako ściółka.
• Rozwolnienie. Proces poprawia napowietrzenie gleby. Poluzowanie łączy się z pieleniem i przeprowadza się następnego dnia po podlaniu lub ulewnym deszczu.
• Top dressing. Złożone nawozy stosuje się 2-3 razy w sezonie. Suche mieszanki są równomiernie rozprowadzane na obszarze, mieszając się z glebą podczas spulchniania.
• Transfer. Zaleca się przesadzanie roślin pod koniec lipca. Są wykopywane wraz z cebulkami i przechowywane w chłodnym, ciemnym miejscu. Rośliny sadzi się jesienią w stałym miejscu.
• Zimowanie. W regionach, w których występują silne mrozy i wiatry, gdy temperatura spada do 5 stopni poniżej zera, klomby są przykryte. Krzewy pozostawione bez zadaszenia mulczuje się igłami lub przykrywa świerkowymi gałęziami.

Funkcje kwitnienia

Chionodoksy to pierwiosnki. Ich łodygi kwiatowe powstają w środku wiosny. Bujne kwitnienie. Podczas sadzenia roślin w zacienionych miejscach łodygi kwiatowe utrzymują się dłużej. Chionodox Blue Giant kwitnie przez 20 dni. Olbrzym Chionodox Alba również kwitnie przez długi czas.

Średnio mija nie więcej niż 14 dni od momentu kwitnienia do momentu więdnięcia szypułki. Pąki niektórych mieszańców kwitną stopniowo. Przykładem takiej rośliny jest Chionodoxa odmiana Luc Rosea. Dzięki tej funkcji ogrodnicy cieszą się kwitnieniem przez miesiąc.

Choroby i szkodniki

Często choroby grzybicze występują w chionodox. Większość szkód wyrządza septoria i fusarium. Często na kulturę wpływa szara zgnilizna. Oznaki uszkodzenia cebul: żółta pigmentacja, zrzucanie blaszek liściowych, wysuszenie łodyg. W celu zapobiegania chorobom przeprowadza się wstępne sadzenie cebulek.

Ze szkodników dla kwiatu roztocza łąkowe i gryzonie są niebezpieczne. Do zwalczania larw stosuje się preparaty Fitoverm i Akarin. Pułapki są umieszczane w klombach przeciwko małym gryzoniom.

Użyj w projektowaniu ogrodów

Roślina Chionodox służy do ozdabiania ogrodów i parków. Można go zobaczyć przed krzewami lub na alpejskich wzgórzach, często kwiat łączy się z innymi roślinami bulwiastymi. Chionodoxa Blue Gigant wygląda dobrze ze śnieżnobiałą Pushkinią. Chionodoxa Alba pięknie komponuje się z irysami. Lekkie hybrydy Chionodox Forbes są w harmonii ze Sparaxis i Ixia.

Chionodoxa służy jako dekoracja kompozycji krajobrazowych

Te niezwykłe i atrakcyjne kwiaty wiosną staną się ozdobą każdego ogrodu. Chionodoksy wyróżniają się bezpretensjonalnością, łatwo dostosowują się do każdych warunków. Ze względu na odporność na mróz roślina nadaje się do uprawy w regionach centralnych i północnych. Z zastrzeżeniem zasad techniki rolniczej, chionodoksy przez długi czas zachwycają ogrodników bujnym kolorem.