Lawenda - sadzenie i pielęgnacja na zewnątrz
Zadowolony:
Lawenda to ozdobna wieloletnia roślina lecznicza o wyrafinowanym letnim zapachu. Ze względu na wdzięczny kształt i jasne ciemnoniebieskie kwiaty jest często używany do upiększania krawężników i zjeżdżalni alpejskich. Jednocześnie sadzenie lawendy i dbanie o nią wymaga określonej wiedzy i umiejętności, bez których kwiatowi trudno będzie zadowolić właścicieli bujnym kwitnieniem.
Jak wygląda lawenda?
Lawenda należy do rodziny Lamiaceae. Średnia wysokość krzewu zimozielonego waha się w granicach pół metra. Kwiat może być jednoroczny lub wieloletni. Ma prosty filcowy trzon z lekko zakrzywionymi krawędziami. Na jednym z końców wąskie, jasnoszare lub niebieskawo-fioletowe kwiaty, nieco przypominające kłoski.
Popularne odmiany
W sumie czyta się około 20 rodzajów lawendy. Najpopularniejsze z nich to:
- Angielski wąskolistny. Doskonała do uprawy w klimacie rosyjskim. Kwiat jest w stanie wytrzymać znaczne wahania temperatury. Roślina może normalnie wytrzymać mrozy 25 stopni. Wysokość krzewów waha się od 15-60 cm Odnosi się do roślin leczniczych. Odmiany wchodzące w skład tego gatunku: Alba, Sentiva Silver, Munsted, Rosea, delphin, Hidcote, Sentiva Blue.
- Francuskie liście liściaste. Gatunek ten bardzo mocno znosi zimowanie, dlatego nie jest polecany do uprawy w warunkach pasu środkowego. Najbardziej akceptowalną opcją jest uprawianie kwiatu w doniczce. Wraz z nadejściem zimnego okresu doniczkę należy wnieść do domu. Ten rodzaj lawendy uprawia się w temperaturze nie niższej niż -10 ° C. Odmiany wchodzące w skład tego gatunku: Helmsdale, Tiara, Rocky Road, Regal Splendor, Willow Vale.
- Zębaty. Gatunek ten nie jest w stanie wytrzymać niskich temperatur, dlatego należy go uprawiać w ciepłych warunkach klimatycznych lub w pomieszczeniach zamkniętych (na wsi lub w domu). Uważany jest za typ wyłącznie dekoracyjny. Najpopularniejsze odmiany to Royal Crown (fioletowa), Pedundulata (różowa) i Regal Splendor (ciemnofioletowa).
Krótko o historii pojawienia się jako rośliny ogrodowej
Samo słowo „lawenda” ma łacińskie korzenie. Część nazwy „lawa” oznacza „mycie”. W starożytności lawenda była czczoną rośliną, używaną do mycia i mycia oraz jako składnik środka uspokajającego. Dziś kwiat jest aktywnie wykorzystywany w kuchni, produkcji oleju i projektowaniu krajobrazu.
Cechy pielęgnacji lawendy w ogrodzie
Lawenda to wymagający kwiat, ale przy odpowiedniej pielęgnacji może zadowolić swoich właścicieli bujnym kwitnieniem.
Oświetlenie: kochające cień lub kochające światło
Lawenda jest rośliną bardzo kochającą światło. Jednak w warunkach półcienia, na przykład pod drzewami owocowymi w ogrodzie, kwiat będzie mógł również normalnie się rozwijać.
Podlewanie i wilgotność
Podlewanie powinno odbywać się rano lub wieczorem. Najlepszą opcją jest woda w temperaturze pokojowej gotowana lub oddzielana przez kilka dni. Roślina nie lubi podmokłej gleby, więc kwiatu nie należy wylewać. Po 25-30 minutach. po każdym podlewaniu należy pozbyć się pozostałego płynu z patelni, a także poluzować glebę dwa razy w tygodniu po zabiegu. Niepożądane jest używanie drewnianych patyków lub kołków, narzędzie musi być plastikowe.
Opryski i inne środki zapobiegawcze
Lawenda może tolerować suche powietrze w ogrzewanych pomieszczeniach, jednak aby zapobiec inwazji szkodników, należy od czasu do czasu spryskiwać liście. Kiedy pojawia się chwast, jest natychmiast usuwany. W celu zapobiegania zaleca się ściółkowanie (torfem). Lawenda wymaga również hillingowania, które należy przeprowadzać przynajmniej raz na 6 miesięcy (jesienią i wiosną).
Podkładowy
Lawenda nie jest bardzo wymagająca pod względem składu mineralnego podłoża, ale wilgotna i ciężka gleba zdecydowanie się do niej nie nadaje. Najlepszą opcją jest jasny piaskowiec lub piaskowiec. Jeśli gleba okaże się ciężka, należy ją zmieszać w równych proporcjach z piaskiem (rzeką). Należy również zadbać o warstwę drenażową, w skład której wchodzą keramzyt, łamana cegła i piasek.
Nawożenie i karmienie
Jakość i ilość opatrunków znacząco wpływa na wzrost i rozwój lawendy, dlatego nie należy lekceważyć procedury nawożenia kwiatu. Na wiosnę zalecany jest opatrunek wierzchni. Najlepszą opcją jest karmienie rośliny nawozami azotowymi. Do przygotowania nawozu należy rozcieńczyć mocznik (1 łyżka stołowa) lub humus sodu (2 łyżki) w wodzie (10 l). Na jeden krzak wystarczy około 5 litrów roztworu.
Jak i kiedy przycinać
Roślinę wystarczy jedno przycinanie rocznie, co pozwoli krzewowi rosnąć, a pędy zdrewniałe. Wieloletnie doświadczenie sugeruje, że zabieg ten należy przeprowadzić bezpośrednio po zakończeniu kwitnienia - w drugiej połowie lipca. Zaletą przycinania latem jest to, że lawenda może w krótkim czasie wyhodować wystarczającą ilość świeżej, zwartej i pięknej zielonej masy.
Ponieważ roślina kwitnie tylko latem, wolno ścinać krzewy wiosną, gdy kończy się mróz. Zalecana prędkość skrawania to 2 razy w roku. Pierwsza procedura pobudzi kwitnienie, a druga uszlachetni krzew.
W przypadku kręconego przycinania wiosennego wystarczy skrócić końce pędów o jedną trzecią, aby nadać roślinie półkolisty kształt. Latem konieczne będzie usunięcie szypułek i 2-3 górnych par liści.
Kiedy i jak kwitnie
Ze względu na długi okres kwitnienia i jasne pachnące kwiaty lawenda jest często używana do tworzenia kompozycji krajobrazowych. Wielu ogrodników wybiera tę uprawę właśnie ze względu na bujne i długie kwitnienie.
Rodzaje kwiatów
Kwiaty francuskiej lawendy mogą być fioletowe, liliowe, różowe, bordowe, zielone lub białe. Angielski ma niebieskie, fioletowe, zielone, różowawe lub białe kwiaty na cienkich, prostych szypułkach. Dla gatunków postrzępionych bardziej charakterystyczne są fioletowe lub fioletowo-różowe kwiaty.
Kształty kwiatów
Kwiaty lawendy są zwykle małe, biseksualne, zebrane w przerywane kwiatostany w kształcie kolców. Można znaleźć również dość duże podłużne kwiaty, wszystko zależy od odmiany i warunków uprawy.
Okres kwitnienia
Lawenda kwitnie średnio przez około dwa miesiące. Gatunek francuski kwitnie od kwietnia (maja) do lipca. W tym samym czasie pod koniec sierpnia roślina zakwita po raz drugi. Okres kwitnienia angielskiej lawendy to lipiec-sierpień.
Zmiany w pielęgnacji podczas kwitnienia
Wielu hodowców zastanawia się, jak pielęgnować lawendę w okresie kwitnienia. W rzeczywistości w tym czasie należy zachować ostrożność w standardowy sposób. Jednocześnie nie zaleca się przycinania, ponieważ w większości przypadków odbywa się to po kwitnieniu.
Jak rozmnażać lawendę na zewnątrz
Rozmnażanie przez sadzonki jest uważane za najtańszy i najprostszy sposób. Jednak ta opcja nie zawsze jest odpowiednia, więc niektórzy hodowcy uciekają się do kiełkującej lawendy z nasion.
Kiełkujące nasiona
Sadzenie, uprawa i pielęgnacja lawendy na zewnątrz nie jest łatwa, zwłaszcza jeśli rozmnażasz kwiat przez nasiona. Aby prawidłowo rozmnażać nasiona lawendy, musisz:
- Na początku marca nasiona umieść w lodówce (w dolnej szufladzie).
- W maju wyjmij je z lodówki i siej na otwartym terenie.
- Przykryj lutrasilem i monitoruj poziom wilgotności gleby. Konieczne jest regularne nawilżanie gleby, upewnianie się, że nie jest sucha.
- Schronienie można usunąć, gdy sadzonki będą wystarczająco mocne.
Jeśli miejsce wysiewu nasion znajduje się w regionie o ciepłym klimacie, wysiew należy wykonać w październiku na głębokości 0,5 cm. Silne mrozy są niebezpieczne dla lawendy, dlatego zaleca się, aby temperatura w miejscu sadzenia nie jest bardzo niska. Kiedy pada śnieg, uprawy muszą być dobrze przykryte. Pierwsze pędy można spodziewać się późną wiosną - wczesnym latem.
Ukorzenianie sadzonek
To najszybszy i najłatwiejszy sposób reprodukcji. Aby ukorzenić sadzonki, musisz:
- Pędy roczne pociąć na kawałki o długości 8-10 cm.
- Przeszczep powstałe sadzonki na luźne, wilgotne podłoże. Odetnij dolną część i pogłęb ją 2-3 cm w ziemię.
- Umieść odwrócone szklane słoiki na wierzchu.
- Gdy korzenie odrosną, brzegi są usuwane.
Ponadto istnieją inne zdolne do hodowli lawendy:
- dzielenie buszu;
- reprodukcja przez warstwowanie.
Lawenda: sadzenie i pielęgnacja na zewnątrz
Jak sadzić lawendę na zewnątrz? Przesadzanie lawendy na otwarty teren jest odpowiedzialnym procesem. W wieku dorosłym duża liczba ruchów nie ma najlepszego wpływu na roślinę. Dlatego zabieg należy wykonywać ze szczególną ostrożnością i tylko wtedy, gdy gliniasta grudka jest wystarczająco duża.
Przesadzanie młodych kwiatów jest trochę łatwiejsze. Podczas przesadzania krzewów wyhodowanych z sadzonek, nasion lub sadzonek należy wcześniej zadbać o miejsce sadzenia. Sąsiednie okazy należy posadzić w odległości mniej więcej równej ich wysokości. Dzięki temu krzewy będą tak bujne, jak to tylko możliwe.
Potencjalne problemy w uprawie lawendy
Czasami z powodu niewłaściwej pielęgnacji lawenda może być narażona na choroby lub stać się ofiarą szkodników.
Co mówią problemy z liśćmi?
Lawenda jest rośliną dość odporną na suszę, więc może cierpieć z powodu przepełnienia. Głównym objawem jest zażółcenie liści, pędów i zgnilizny korzeni. Ponadto liście mogą zmieniać kolor i wysychać z powodu choroby.
Częste choroby
Najczęściej kwiat wpływa na zarazę późną, której objawy przejawiają się w postaci brązowienia, śmierci części pędów i pojawienia się zgnilizny u podstawy. W takim przypadku roślinę należy opryskać Bioseptem 33 SL (0,1%) lub Aliette 80 WP (0,2%) lub podlać kwiat Previcur 607 SL (0,2%) lub Previcur Energy 840 SL (0,2%).
Szkodniki
Najczęściej lawenda cierpi na atak:
- mszyce;
- gąsienice;
- śliniące się grosze. Szkodnik nie jest w stanie spowodować poważnych uszkodzeń, ale w wyniku działania owada łodygi i liście mogą zmienić swój zwykły kształt;
- nicień chryzantemy. Efektem działania nicienia są drobne ciemne plamki na liściach, które prowadzą do ich częściowego wysychania.
Ponadto warto upewnić się, że w pobliżu kwiatu nie ma chwastów. Szczególnie aktywnie rozwijają się w luźnej glebie, uciskając uprawianą roślinę.
Lawenda ma żywy wygląd, bujny kwiat i niesamowicie wyrafinowany zapach - pełny zestaw cech, które sprawiają, że miłośnicy kwiatów szanują i szanują tę kulturę. A kompozycje kolorystyczne z udziałem lawendy w ogrodzie i ogrodzie warzywnym sprawiają, że ten kwiat jest niezastąpionym elementem obrazów tworzonych przez projektantów krajobrazu.