Rose Elf (Elfe) - opis odmiany i jej cech

Climbing Rose Elf to spektakularna duża roślina, która może nadać ogrodowi romantyczny wygląd. Przy odpowiedniej pielęgnacji będzie kwitnąć przez długi czas i obficie, zwracając na siebie uwagę. Wszechstronność „elfa” pozwala na użycie jej zarówno podczas grupowych, jak i pojedynczych lądowań.

Historia powstania i opis odmiany

Róża pnąca Elf została stworzona przez niemiecką firmę Rosen Tantau w 2000 roku. Elfy należą do serii Nostalgische Rosen („Nostalgiczne róże”) i są opisywane jako nowoczesne rośliny ogrodowe.

Rose Elf

Krótki opis

Pędy pnącej róży Elf osiągają 2,5 - 3 m wysokości i 1,5 m szerokości. Łodygi są wyprostowane, ale jeśli zostaną umieszczone na podporze niżej, tworzą kaskadę. Pąki pachnące, gęsto podwójne, duże - około 12 cm średnicy. Korony są pomalowane na kremowo-biały kolor, bliżej środka przeważają odcienie cytrynowe i zielone. Jeden kwiat może mieć do 57 płatków.

Opis szypułek róży pnącej Elf - bujne kwiatostany pąków do 6 sztuk. Liście są ciemnozielone, błyszczące, zdrowe.

Zalety i wady

Wśród zalet tej odmiany warto zwrócić uwagę:

• obfite kwitnienie;
• długi okres kwitnienia - prawie przez całe lato (mniej w połowie lipca niż przez resztę czasu);
• delikatny owocowy aromat;
• odporność na mączniaka prawdziwego i czarną plamę.

Wady obejmują:

• mrozoodporność - do -29 ° С (w 4-5 strefach wymaga izolacji, ponieważ może zamarznąć);
• niska odporność na ulewny deszcz - wskazane jest sadzenie w miejscu przy ścianie lub ogrodzeniu od strony zawietrznej.

Ogólnie rzecz biorąc, większość ogrodników uważa te wady za cechy technologii rolniczej, a nie za oczywiste wady.

Użyj w projektowaniu krajobrazu

Róże pnące są używane w kształtowaniu krajobrazu pionowego i poziomego. Ozdabiają łuki, altanki, tworzą żywopłoty. Rose Elfe jest bardzo piękna jak tasiemiec. Jeśli odpowiednio zadbasz o różę, rośnie silna, duża, z ogromnymi kwiatostanami. Te cechy krzewu z pewnością przyciągną wzrok.

Jasne kwiaty i gęsta zieleń pomogą odmienić nawet najciemniejszy zakątek ogrodu. Te róże nadają ogrodowi romantyczny akcent.

Róże pnące na podporze

Jak prawidłowo sadzić w otwartym terenie

Jeśli ogrodnik zdecydował się posadzić różę na miejscu, najprostszym i najbardziej praktycznym rozwiązaniem jest zakup sadzonki w specjalistycznym sklepie lub szkółce. Ta roślina zachowuje wszystkie cechy odmiany.

Róże pnące dobrze nadają się również do szczepienia. Młode mocne rośliny są używane do sadzenia materiału po pierwszym kwitnieniu.

Wybór lokalizacji

Rozwój zakładu zależy od prawidłowego wyboru lokalizacji.W przypadku róży ważne jest, aby wybrać otwarte, dobrze oświetlone miejsce, ale bez bezpośredniego słońca w porze lunchu, chronione przed wiatrem i przeciągami. Róże pnące najlepiej umieścić na południowym lub południowo-zachodnim zboczu. Wzdłuż ściany lub ogrodzenia, aby bicze mogły się nad nimi zawijać.

O której godzinie jest wejście na pokład

W regionach południowych róże pnące Elf można sadzić jesienią i wiosną. Roślina będzie miała czas na przystosowanie się i zakorzenienie. W klimacie umiarkowanym z surowymi zimami sadzenie odbywa się wiosną, kiedy gleba się nagrzewa i miną wszystkie mrozy.

Jak przygotować glebę i kwiat do sadzenia

Gleba dla róży powinna być żyzna i lekka. Taka warstwa gleby jest konieczna nie tylko na powierzchni, ale także na całej długości korzeni. Jeśli gleba jest ciężka, z dużą ilością gliny, zaleca się dodanie do niej kompostu, torfu, grubego piasku, próchnicy.

W przypadku gleby piaszczystej wilgoć nie utrzymuje się, a powierzchnia ziemi bardzo się nagrzewa. W takim przypadku możesz dodać mieszankę torfu, darni i trochę obornika lub próchnicy.

Róże rosną na glebach lekko kwaśnych. Dlatego torf jest wprowadzany do gleby obojętnej lub zasadowej. Przy nadmiarze kwasowości stosuje się wapno lub popiół.

Sadzenie sadzonki

Przed sadzeniem sadzonkę moczy się w wodzie przez jeden dzień. W tym czasie roślina jest nasycona wilgocią. Korzenie i pędy są przycinane z krzewu, pozostawiając mocne i zdrowe części. Bezpośrednio przed sadzeniem różę można trzymać w słabym roztworze nadmanganianu potasu przez około pół godziny.

Procedura lądowania

Krzew róży pnącej elfa jest duży, więc między okazami powinno być co najmniej 0,5 m.

Lądowanie odbywa się sekwencyjnie:

1. W przypadku sadzonki wykopuje się dołek o głębokości nieco ponad 0,5 m. Jeśli woda gruntowa znajduje się blisko powierzchni ziemi, wówczas na dno otworu wylewa się 10 cm drenażu z dużych kamieni lub gruzu. Następnie kompost lub zeszłoroczny obornik jest umieszczany w tej samej objętości. Na nawóz nanosi się 10 cm gleby.
2. Sadzonka jest umieszczana w dołku tak, aby główne korzenie były rozproszone.
3. Delikatnie trzymając roślinę, dziura pokryta jest ziemią. Gleba wokół buszu jest zagęszczona.
4. Po posadzeniu ziemia wokół sadzonki jest ostrożnie zrzucana. Możesz użyć stymulantów tworzenia korzeni - na przykład Heteroauxin, Kornevin. Jeśli gleba opadnie, zostanie wylewana.

Pielęgnacja roślin

Przy utrzymywaniu róży pnącej ważne jest nie tylko sadzenie, ale także pielęgnacja: podlewanie, utrzymywanie wilgoci, karmienie, przycinanie i przesadzanie.

Zasady podlewania i wilgotność

Róże mogą przez jakiś czas przetrwać suszę, ale prawie zawsze ma to negatywny wpływ na ich wygląd i kwitnienie. Przy suchej pogodzie wystarczy podlewać dwa razy w tygodniu ciepłą wodą. Wraz z nadejściem chłodnych dni zmniejsza się objętość wody. Na początku jesieni rośliny te nie wymagają już podlewania.

Aby uzyskać lepsze samopoczucie, róże można rozpieszczać opryskami. Aby to zrobić, użyj ciepłej wody i wykonaj zabieg rano lub wieczorem.

Górny opatrunek gleby

Wiosną, gdy roślina zaczyna rosnąć, wymaga nawożenia azotem. Podczas kwitnienia karmione są fosforem i potasem.

Nawożenie

Od początku sezonu wegetacyjnego do drugiej połowy lata nawozy stosuje się dwa razy w miesiącu. Istnieją specjalne złożone karmienia, które zawierają substancje organiczne i mineralne.

Róże dobrze reagują na próchnicę. Przydaje się również mulczowanie. Nie tylko odżywia roślinę, ale także dłużej zatrzymuje wilgoć. Ponadto na powierzchni gleby nie tworzy się twarda skorupa.

Przycinanie

Istnieją pewne zasady:

• Wiosną obcinane są bicze uszkodzone przez mróz, a także wierzchołki pędów.
• Do pobudzenia kwitnienia i ukształtowania krzewu wymagane jest przycinanie latem.
• Jesienią usuwa się uszkodzone lub zbyt wydłużone łodygi. Takie przycinanie nazywa się sanitarnymi.

Transfer

Jeśli chcesz przeszczepić krzew w nowe miejsce, lepiej to zrobić wczesną wiosną (po wszystkich mrozach) lub wczesną jesienią (aby roślina miała czas na zakorzenienie się przed nadejściem chłodów).

Zaleca się przycinanie pędów przed przesadzeniem. Jeśli jest to mały krzew, młode pędy są lekko skrócone. U dorosłej róży pnącej łodygi są cięte o około 0,5 m, a stare pędy są całkowicie usuwane.

• Najpierw przygotuj dziurę z ziemią. Średnica otworu powinna odpowiadać wielkości korony przeszczepionej róży.
• Krzew jest starannie wykopany grudą ziemi. Odcinane są zbyt długie korzenie. Jeśli gleba się nie kruszy, bryłę można owinąć szmatką.
• Po przeniesieniu rośliny w nowe miejsce gleba wokół buszu jest zagęszczana i dokładnie zrzucana.

Przygotowanie róż pnących na zimę

W klimatach z łagodnymi zimami krzewy porośnięte są bezpośrednio na podporach. Stosuje się gałęzie świerkowe, które są owinięte folią. Jeśli to możliwe, przykryj kilka róż. Wtedy ciepłe powietrze jest lepiej zachowane.

W zimnym klimacie rzęsy są wcześniej zdejmowane ze wsporników, w przeciwnym razie mogą pękać podczas mrozów. Zabieg przeprowadza się w ciągu kilku dni, dając różom możliwość stopniowego zginania. Kiedy rzęsy można przyłożyć do powierzchni gleby, są one bezpiecznie zamocowane. Do tego możesz użyć sznurka. Między pędami a ziemią układana jest warstwa pianki lub desek.

Gdy pogoda zapada ze stałą temperaturą ujemną, rośliny przykrywa się świerkowymi gałęziami, a następnie materiałem okrywowym. Sznurek służy do mocowania tulei.

Na początku odwilży schronienie podnosi się, aby umożliwić niewielką cyrkulację powietrza. W przeciwnym razie roślina może się oprzeć.

Kwitnąca róża

Okres aktywności roślin to okres wegetacji, kwitnienia i owocowania. W zależności od klimatu zaczyna się na początku lub końcu wiosny i trwa do początku lub końca jesieni. Reszta roku to okres uśpienia. Jest to potrzebne, aby roślina zyskała siłę na nowy sezon. Ocieplenie służy jako sygnał do przebudzenia kwiatu.

Młode róże, pierwsze 1-2 lata, nie są pożądane do kwitnienia. To odbiera im siłę, a rośliny muszą budować zieloną masę, stać się silniejsze i dobrze zimować. W przyszłym roku zakwitną obficie.

W bardziej dojrzałym wieku róże pnące wymagają również podlewania, karmienia i przycinania. W miarę wzrostu będą potrzebować wsparcia, aby chronić je przed silnymi wiatrami.

Jeśli róża nie kwitnie, być może przyczyny leżą w niewłaściwej pielęgnacji:

• Stosowanie zbyt dużej ilości nawozu azotowego w okresie kwitnienia. Należy stosować paszę zawierającą fosfor.
• Nieprawidłowe przycinanie pędów. Słabe pędy i te, które nie mają punktu wzrostu, są usuwane. Powinieneś także pozbyć się zanikających pąków. Ścina się je 0,5 - 0,8 mm powyżej pąka, które należy skierować do wnętrza krzewu.
• Na intensywność kwitnienia wpływa położenie krzewu. Jeśli miejsce jest ciemne, wilgotne lub zbyt suche, z przeciągami, nie można spodziewać się obfitego kwitnienia.
• Choroby i szkodniki mogą być przyczyną braku kwiatów. Roślinę należy okresowo sprawdzać pod kątem ich obecności oraz zapobiegawczo stosować środki owadobójcze lub grzybobójcze.

Rozmnażanie kwiatów

Róża pnąca rozmnaża się wiosną i latem. Okazy odmianowe dają potomstwo za pomocą przeszczepów, warstw i sadzonek.

Sadzonki róży

Warstwy

Okres lęgowy to wiosna. W tym celu pobiera się łodygi o długości 100-150 cm.Pędy te należy ściąć powyżej pąków i umieścić w podłużnych rowkach w glebie (głębokość 10 cm). Rowek należy wstępnie podlać i posypać humusem. Gałąź jest bezpiecznie zamocowana. Nad ziemią pozostaje tylko wierzchołek pędu.

W następnym roku sadzonki są wycinane z rośliny matecznej i hodowane jak normalna sadzonka.

Sadzonki

Jest ich więcej z róży pnącej niż z warstw. Okres lęgowy przypada na połowę czerwca, a łodygi są nadal wystarczająco elastyczne.

Najpierw przygotowuje się mieszankę żyznej gleby i grubego piasku. Zaopatrz się w plastikowe kubki lub inne małe pojemniki.

Każde cięcie powinno składać się z pędu z dwoma międzywęźlami. Liście są usuwane, na koronie pozostawia się kilka kawałków, ale są one przepołowione. Na początku jesieni sadzonki wyrastają z korzeni. Nowe rośliny można przesadzać do stałej lokalizacji.

Szczepionka

Odbywa się późną wiosną - wczesnym latem. Istnieje wiele kopii tej metody reprodukcji. Jednak sam proces wymaga dużo pracy i umiejętności. Pączek jest wycinany z uprawianej rośliny i szczepiony na sadzonce dzikiej róży. Szczepionka powinna znajdować się 5-6 cm nad ziemią.

Na owocu dzikiej róży wykonuje się nacięcie w kształcie litery T i umieszcza się tam pączek róży. Następnie to miejsce jest naprawiane folią do pączkowania. Jest sprzedawany w sklepach ogrodniczych. Po miesiącu film jest osłabiony, tak że nerka rośnie. Następnej wiosny ochrona jest usuwana z pąka. Po tygodniu usuwa się pęd dzikiej róży.

Choroby, szkodniki i sposoby ich zwalczania

Elf jest odporny na mączniaka prawdziwego i czarną plamę. Jeśli jednak roślina jest zainfekowana, należy ją potraktować płynem Bordeaux. Jest silnym środkiem w walce z chorobami bakteryjnymi i grzybiczymi.

Pająk na różach

Róże są podatne na ataki przędziorków, mączlików, owadów łuskowych i wciornastków. Jeśli rośliny są już zainfekowane, w sklepach ogrodniczych można kupić środki owadobójcze o szerokim spektrum działania.

Aby zapobiec rozprzestrzenianiu się szkodników, istnieją następujące środki zapobiegawcze:

• Rozpylający. Owady nie tolerują wysokiej wilgotności.
• Kontrola pędów pod kątem obecności owadów i uszkodzeń od nich.
• Zabieg z zielonym mydłem dwa razy w miesiącu.

Podsumowując powyższe, możemy stwierdzić, że róża pnąca Elf jest dość odporną rośliną. Z zastrzeżeniem zasad jego pielęgnacji, krzew można uprawiać i rozmnażać. Za co podziękuje długim, obfitym i bujnym kwitnieniem.