Agrest Ural szmaragdowy - cechy i właściwości krzewu
Zadowolony:
Agrest jest niezwykle zdrowy. Jednocześnie ogrodnicy starają się znaleźć odmianę, która zapewniłaby dobre zbiory z dużymi i smacznymi jagodami, a jednocześnie tak, aby utrzymanie plonów było minimalne. Agrest Ural szmaragdowy spełnia wszystkie powyższe wymagania. Daje dobre zbiory i nie wymaga zbytniej pielęgnacji.
Historia pochodzenia
Pełna nazwa tej produktywnej i bardzo smacznej odmiany to wczesny agrest Ural Emerald. Czasami dodają również - ciemnozielony, który jednak jest bardziej związany z liśćmi, a nie jagodami. Odmiana została wyhodowana przez skrzyżowanie odmian Nugget i Pervenets Minusinsk.
Odmiana agrestu Ural Emerald powstała bezpośrednio w Czelabińsku i została wyhodowana specjalnie dla warunków zachodniej Syberii z surowymi zimami. Ale w innych regionach taka różnorodność będzie świetna.
Charakterystyka krzewów
Agrest Emerald Ural wyróżnia się średniej wielkości krzewami. Dają dużą liczbę pędów, ale są uważane za rzadkie. Chociaż na ogół rośliny te mają skłonność do zgrubienia korony, konieczne jest przycinanie sezonowe.
Wiosną na krzakach otwierają się duże różowe kwiaty. Dzieje się to na tyle wcześnie, że kwitnący agrest przyciąga do ogrodu wczesne zapylacze. To nie tylko pszczoły, ale także trzmiele.
Krzewy tej odmiany pokryte są pięciopłatowymi liśćmi o różnych rozmiarach, najczęściej w kolorze ciemnozielonym. Mają błyszczącą powierzchnię i wyglądają całkiem atrakcyjnie.
Charakterystyka jagód
Agrest Emerald to inna nazwa odmiany Ural Emerald. Słynie z tego, że daje solidne zbiory - do 6 kg jagód. Jednocześnie jagody są duże, waga jednego owocu to średnio 7,5 g. Owoce wyróżniają się wydłużonym kształtem i gładką skórką. Ponadto mają charakterystyczny zielony odcień, od którego pochodzi ich nazwa.
Cechy odmiany
Główne zalety tej odmiany to wysoka plonowanie i odporność na niekorzystne czynniki środowiskowe.
Okres dojrzewania i plonowanie
Pierwsze owocowanie następuje 3-4 lata po posadzeniu krzewu. Po tym czasie roślina będzie dawać duże plony przez 15-20 lat. Odmiana ta charakteryzuje się wczesnym dojrzewaniem - dzieje się to na początku lipca i nieco wcześniej na południu.
Nawet w surowych i niesprzyjających warunkach północnych plon tej odmiany wynosi od 2 do 5 kg z krzewu. Ale w cieplejszym klimacie, na przykład w regionie moskiewskim, może osiągnąć 6 kg.
Walory smakowe
Jagody tej odmiany mają przyjemny słodko-kwaśny smak; ogrodnicy i hodowcy zwykle nazywają to takim deserem.
Odporność na suszę i mrozoodporność
Odmiana dobrze znosi suszę. Ale najcenniejszą cechą jest jego wysoka zimotrwalosc, ponieważ został wyhodowany dla Uralu i zachodniej Syberii z surowym klimatem. Z łatwością wytrzymuje zimowe temperatury do -37 ° C.
Odporność na choroby i szkodniki
Agrest Ural szmaragd ma ważną cechę - jest odporny na choroby typowe dla wielu gatunków agrestu, takie jak antraknoza i mączniak prawdziwy. Ponadto odmiana ta nie jest narażona na szkodniki, takie jak bąk sosnowy i motylek ćmy.
Używanie jagód
Te jagody są również dobre na surowo. Ale z tej odmiany wytwarzany jest również tak zwany „królewski dżem”.
Agrest Szmaragdowy, którego opis został przedstawiony powyżej, ma również wiele przydatnych właściwości. Skład jego jagód jest uważany za najbardziej zbilansowany pod względem węglowodanów - zawiera tylko 9,3% cukrów, ale owoce nadal mają przyjemny smak. Ponadto zawierają aż 2,2% kwasów organicznych, a także pektyny, które mają korzystny wpływ na proces trawienia, garbniki, witaminy i minerały.
Zalety i wady odmiany szmaragdowej Ural
Ta odmiana ma wiele zalet:
- wczesne dojrzewanie, co jest bardzo ważne dla regionów północnych;
- dobry plon, a jego owoce są łatwe do usunięcia, nie spadają z gałęzi przez długi czas;
- przyjemny wyrafinowany smak samych jagód;
- płodność, co oznacza, że nie jest konieczne wybieranie dla niej specjalnie zapylających sąsiadów;
- odporność na choroby i szkodniki typowe dla tego typu krzewów.
Głównymi wadami tej odmiany są szybkie pogrubienie korony, które wymaga dość pracochłonnej pielęgnacji, a także obfitość ostrych cierni. Z drugiej strony odmiana bezkolcowa może nie wykazywać takiej odporności na suszę i mróz.
Sadzenie młodych sadzonek na miejscu
Ogólnie sadzenie odbywa się w taki sam sposób, jak sadzenie innych odmian, ale istnieje kilka niuansów, o których powinieneś wiedzieć z wyprzedzeniem.
Wybór i przygotowanie sadzonek
Do sadzenia musisz wybrać wysokiej jakości zdrowe sadzonki. Najlepiej kupować je w ośrodkach lub dużych gospodarstwach specjalizujących się w uprawie tej odmiany.
Czas i wzór lądowania
Ponieważ ta odmiana uważana jest za średnio rozłożystą, można posadzić kilka krzewów obok siebie na jednym obszarze, nie będą one przeszkadzały w rozwoju roślin. Ponadto wraz z samozapyleniem nastąpi zapylenie krzyżowe, co zwiększy plony.
Wybór miejsca lądowania
Ta odmiana agrestu preferuje otwarte i dobrze oświetlone obszary. Jednocześnie jest odporny na ekstremalne temperatury i wiatr, więc wybór odpowiedniego miejsca nie jest taki trudny. Jedyną trudnością jest to, że ten agrest jest wybredny pod względem gleby, a dobre zbiory można uzyskać tylko na luźnej glinie.
Ale poziom wilgotności powinien być umiarkowany. Dlatego nie zaleca się sadzenia krzewów na nizinach. Na wyższych wysokościach roślina może nie mieć wystarczającej ilości wilgoci, ale wszystko zależy od konkretnych warunków.
Przygotowanie strony
Do sadzenia nie jest potrzebne żadne specjalne przygotowanie. Chyba że woda gruntowa na terenie jest zbyt wysoka. W takich przypadkach, jeśli nie można posadzić krzewu na kopcu, należy ułożyć coś w rodzaju klombu o wysokości 40-50 cm i kwadratowym - 70x70 cm lub nawet więcej, 80x80 cm.
Nie musisz kopać głębokiego dołu, chyba że mówimy o obszarze o ubogich glebach. Następnie część wykopu (około jednej trzeciej) wypełnia się kompostem zmieszanym z humusem i wierzchnią warstwą gleby. Ale popiół podczas sadzenia nie zaszkodzi przynieść niezależnie od bogactwa gleby.
Proces sadzenia
Sadzonka jest umieszczana w przygotowanym dołku, jej korzenie są prostowane i przykrywane ziemią od góry. Kołnierz korzeniowy powinien zanurzyć się 5-7 cm pod ziemią, tylko wtedy korzenie przybyszowe mogą się normalnie uformować. Po posadzeniu krzew podlewa się wodą.
Funkcje opieki sezonowej
Ponieważ ta odmiana jest odporna na choroby i szkodniki, główna pielęgnacja związana jest z podlewaniem, ściółkowaniem i spulchnianiem gleby, usuwaniem chwastów rosnących wokół buszu, okresowym nawożeniem i sezonowym przycinaniem.
Podlewanie i karmienie
Ta odmiana wymaga umiarkowanego podlewania, ponieważ jest odporna na suszę. Karmienie sezonowe jest bardzo ważne, ale stosowanie nawozów ma swoje własne niuanse. Na przykład wiosną nawozy azotowe są nakładane na glebę, można użyć mocznika, który jest po prostu rozrzucany pod krzakiem, jeszcze zanim śnieg całkowicie się stopi.
Górny opatrunek jesienią pomoże krzewom lepiej przetrwać zimę. W tym czasie stosuje się nawozy potasowe i fosforanowe.
Ściółkowanie i spulchnianie
Krzew jest ściółkowany sianem i trocinami. Regularnie przeprowadza się spulchnianie gleby, a także pielenie chwastów, które tylko psują wygląd i odbierają składniki odżywcze z rośliny.
Korzystanie z podpór
Z reguły nie stosuje się podpór, ponieważ krzewy rosną lekko rozprzestrzeniając się, z silnymi gałęziami, które są odporne na wiatr.
Leczenie profilaktyczne
Ponieważ roślina ta jest odporna na choroby i szkodniki, dodatkowe przetwarzanie nie jest konieczne, wystarczy przestrzegać podstawowych zasad pielęgnacji.
Przycinanie
Ponieważ ta odmiana jest szczególnie podatna na zgrubienie koron, konieczne jest przycinanie. Okresowo usuwaj te podstawowe pędy, które można nazwać zbędnymi. Ponadto musisz przycinać stare gałęzie, które mają ciemniejszy odcień. Zabiegi takie należy przeprowadzić wczesną wiosną, gdyż okres wegetacyjny tej odmiany zaczyna się bardzo wcześnie.
Przygotowanie do zimy
Ponieważ jest to odmiana mrozoodporna, nie trzeba jej okrywać na zimę, już doskonale znosi takie warunki.
Reprodukcja
Istnieje kilka głównych sposobów rozmnażania agrestu, w tym sadzonki, dzielenie krzewu macierzystego, nakładanie warstw, a nawet nasiona i gałęzie wieloletnie. Najprostsze opcje to sadzonki i rozmnażanie przez nakładanie warstw.
Przez sadzonki
Ta metoda nie jest tak popularna jak nakładanie warstw, ale możesz jej również użyć. W przypadku sadzonek wybiera się czas, w którym zatrzymuje się wzrost pędów. Dzieje się to około połowy lipca, rzadko później. Jeśli sadzonki zostaną przeprowadzone zbyt wcześnie lub bliżej końca lata, nowe rośliny zapuszczą korzenie znacznie gorzej.
Warstwy
Najpopularniejszą opcją jest układanie warstw poziomych. Uważany jest za najlepszy sposób na trzy- lub czteroletnie krzewy. Jego zaletą jest to, że z jednego krzewu można uzyskać do 10 sadzonek nadających się do jego rozmnażania. Najlepiej zająć się selekcją materiału w marcu, aby mieć na to czas, zanim pąki zakwitną.
Jednoroczne pędy podstawowe są wybierane jako warstwy, są pobierane symetrycznie ze wszystkich stron buszu, a następnie umieszczane są we wcześniej przygotowanych rowkach, których głębokość wynosi 10 cm, w tym przypadku gałęzie pędu powinny mieć kontakt z ziemią, w tym u podstawy, gdzie są przymocowane do krzaka.
Kontrola szkodników i chorób
Odmiana nie jest podatna na choroby grzybowe i jest odporna na szkodniki. Wszystkie problemy, które pojawiają się podczas jej uprawy, są związane albo z niewłaściwym reżimem nawadniania, albo z brakiem składników odżywczych.
Z zastrzeżeniem technologii rolniczej, uralski szmaragdowy agrest przez długi czas zachwyci ogrodnika dobrymi zbiorami.