Leszczyna pospolita, orzech włoski czy orzechy laskowe - jak uprawiać leszczynę w kraju

Do tej pory nie wszyscy ogrodnicy wiedzą, że dobrze znany orzech laskowy można uprawiać na swoim terenie w kraju, uzyskując co roku zdrowe i smaczne zbiory. Co to jest leszczyna - krzew lub drzewo, zależy od odmiany.

Krótka historia rodzaju leszczyny

W Rosji krzew liściasty jest powszechny w strefie leśno-stepowej, południowej tajdze, lasach iglasto-liściastych, na Kaukazie Północnym. Należy do rodzaju Hazel (Corylus) z rodziny Birch. Leszczyna pospolita (Corylus Avellana) w naturze tworzy gęste zarośla, ponieważ jest łatwo rozmnażana przez odrosty korzeni.

Leszczyna pospolita

Jak wygląda leszczyna zwyczajna?

Wysokość dorosłego krzewu sięga 2-5 m. Korona ma kształt kulisty lub jajowaty. System korzeniowy jest potężny i rośnie głównie poziomo. Liście są zaokrąglone, lekko spiczaste, do 12 cm długości i do 9 cm szerokości. Na krzakach powstają kwiaty męskie (kolczyki) i żeńskie, dlatego zaleca się sadzenie co najmniej trzech roślin obok siebie, a jeszcze lepiej różnych odmian. Owoce - orzechy w twardej łupinie z zielonymi wypustkami, zebrane w grupy po 3-5 szt.

Cechy odmiany

Korona może mieć kształt drzewa lub krzewu. Średnia długość życia to 80-100 lat. Owocnikowanie następuje w piątym roku.

Okres dojrzewania i plonowanie

Kwiaty wraz z pąkami przyszłego roku układane są jesienią na młodych pędach. Wiosną kwitnienie rozpoczyna się, zanim pojawią się liście, a pszczoły są przyciągane przez dużą ilość pyłku. Orzechy dojrzewają w sierpniu - na początku września. Przeciętnie jedna roślina przynosi do 1,5 kg, ale są też odmiany, które plonują do 8 kg z krzewu.

Walory smakowe orzechów

Gdy tylko pierwsze orzechy zaczną odpadać, rozpoczyna się zbiór. Wszystkie owoce leszczyny zbiera się od razu i umieszcza w suchym, ciemnym miejscu do wyschnięcia na 2-3 tygodnie. Każdego dnia musisz mieszać rozłożone plony. Możesz przechowywać suszone orzechy przez 2-3 lata. Smak orzechów jest uważany za przyjemny lub neutralny, bez wyraźnej goryczy lub słodyczy, co jest uważane za zaletę w gotowaniu.

Korzystne cechy

Lista przydatnych właściwości leszczyny jest imponująca:

• poprawia skład krwi;
• stymuluje laktację;
• normalizuje ciśnienie krwi;
• przywraca odporność i siłę;
• pomaga w leczeniu kamieni nerkowych, reumatyzmu i anemii;
• ma działanie przeciwrobacze;
• stymuluje wzrost włosów;
• pomaga przy żylakach.

Leszczyna jest spożywana na świeżo i smażona, mieszana z miodem, otrzymuje się olej.

Odporność na suszę i mrozoodporność

Młode sadzonki są najbardziej wrażliwe w pierwszych trzech latach życia. Będą podlewać i schronić się przed mrozem na zimę. Dorosłe krzewy nie boją się suszy i mrozu (mrozoodporność do -40 ° C).

Odporność na choroby i szkodniki

Leszczyna cierpi na mszyce i inwazję określonych szkodników. Spośród chorób największe szkody w nasadzeniach powodują mączniak prawdziwy, rdza i biała zgnilizna.

Zastosowanie orzechów w medycynie

W celach medycznych leszczyna służy do szybkiego powrotu do zdrowia po operacjach i chorobach. Orzech ma wysoką kaloryczność, jest bogaty w witaminy i minerały, błonnik.

Zalety i wady odmiany

Najcenniejsze cechy leszczyny to:

• mało wymagający do oświetlenia, łatwo toleruje półcień;
• mrozoodporność (do -40 ° С);
• stabilna wydajność;
• szybkie rozmnażanie wegetatywne;
• bezpretensjonalność sąsiedztwa z innymi krzewami i drzewami.

Niedogodności:

• oczekiwanie na pierwsze zbiory podczas wysiewu nasion zajmie co najmniej pięć lat;
• przez pierwsze trzy lata sadzonki potrzebują schronienia na zimę i regularnego obfitego podlewania.

Jakie są inne rodzaje leszczyny

W sumie znanych jest do tej pory około 20 odmian uprawianych wyłącznie w otwartym terenie, z których następujące są uważane za najpopularniejsze.

Leszczyna drzewna (Corylus Colurna) lub orzech niedźwiedzi

W naturze występuje na Kaukazie Północnym w środkowym pasie górskim. Leszczyna rośnie jako drzewo do 20 m wysokości, żyjące do 200 lat, nie dając odrostów korzeni. Aż trudno uwierzyć, że to leszczyna. Bardzo twarde orzechy są w miękkim opakowaniu. Lata zbiorów przeplatają się z 2-3 latami całkowitego przestoju.

Niedźwiedź nakrętka

Leszczyna pospolita (Corylus Heterophylla)

Krzew 2-4 m wysokości. Owoce powstają z 2-3 kawałków. na cienkich, długich nogach. Owijka z orzecha jest zielona, ​​aksamitna w kształcie, przypominająca dzwonek. Nazwa wskazuje, że liście są różne: na górnych gałęziach są ciemnozielone i nagie, a na dolnych - jaśniejszy odcień i owłosione.

Leszczyna różnolistna

Leszczyna mandżurska lub Siebold (Corylus Mandshurica)

Krzew o wysokości 3-4,5 m ma ciekawy kształt owocni orzecha: rurkowaty, silnie wydłużony do 6 cm długości, przez co zbiór i ekstrakcja orzechów jest dość utrudniona. Gatunek jest uprawiany w kulturze od 1882 roku, ale w Rosji występuje głównie w regionach moskiewskim i leningradzkim. Mrozoodporność do -45 ° С.

Leszczyna mandżurska

Leszczyna czerwonolistna (Corylus Atropurpurea)

Niezwykła odmiana o wysokości 2-3 m, z czerwonymi (fioletowymi) liśćmi została wyhodowana w Wielkiej Brytanii w 1836 roku. Ceniona jest nie tylko ze względu na duże owoce, ale także ze względu na ozdobną koronę, która znajduje szerokie zastosowanie w projektowaniu krajobrazu. Mrozoodporność jest nieco niższa (do -29 ° С).

Leszczyna czerwonolistna

Leszczyna duża (Corylus Maxima) lub orzech lombardzki

Krzew lub drzewo o wysokości 3-10 m.Owoce w dużych (do 2,5 cm średnicy) orzechach otoczonych czerwoną lub zieloną rurową podłużną owijką z szerokimi zębatymi ostrzami. Liść może być również ciemnozielony lub bordowy.

Orzech lombardzki

Leszczyna pospolita: sadzenie i pielęgnacja

Doświadczeni ogrodnicy wolą sadzić krzewy jesienią na kilka tygodni przed nadejściem mrozów. Pozwala to na przybliżenie owocowania o rok.

Sadzenie wiosną

Nie ma różnic w stosunku do metody jesiennej, ale dół do sadzenia będzie musiał być przygotowany jesienią, aby gleba miała czas na prawidłowe zagęszczenie. Sadzonka powinna mieć mocne, ale jeszcze nie pęknięte pąki.

Sadzenie jesienią

Prawidłowy proces krok po kroku wygląda następująco:

1. Sadzonki wybiera się z 3-4 silnymi pędami. Długość kłącza ok. 50 cm.
2. Doły wykopuje się w odległości około 5 m od siebie co najmniej miesiąc przed przewidywaną datą sadzenia, szerokość 50-80 cm, głębokość 50-60 cm.
3. Glebę pod zasypkę przygotowuje się zgodnie z zasadą: wykopaną glebę miesza się z wiadrem próchnicy, dodając dwie szklanki popiołu drzewnego i ziemię spod starych krzewów leszczyny, wzbogaconą niezbędną mikroflorą.
4. Dzień przed sadzeniem łodygę moczy się w zacierze z wody, gliny i niewielkiej ilości zgniłego obornika.
5. Kołnierz korzeniowy jest przeszacowany 5 cm nad powierzchnią ziemi.
6. Pamiętaj, aby po raz pierwszy wbić kołek w otwór, aby związać tuleję.
7. Po wypełnieniu korzeni krzew jest obficie podlewany.
8. Gleba pod orzechami jest ściółkowana torfem lub trocinami.

Funkcje opieki sezonowej

Najwięcej uwagi wymagają młode rośliny. Od trzeciego roku orzech prawie nie wymaga pielęgnacji, z wyjątkiem przycinania sanitarnego, podlewania podczas suszy i zbiorów.

Podlewanie i karmienie

Podlewanie podczas suszy jest wymagane 1-2 razy w miesiącu. Pod krzaki wlewa się 10 litrów wody. Następnego dnia należy poluzować glebę pod nakrętką.

Pozostawia podczas kwitnienia

Zapylanie odbywa się za pomocą wiatru. Kiedy kwitnie leszczyna, męskie kotki rozpraszają pyłek średnio przez 12 dni, a żeńskie kwiaty pozostają otwarte do 14 dni. W tym czasie nie trzeba nic robić w zakresie opieki.

Leczenie profilaktyczne

Chrząszcze najmocniej atakują leszczynę. Będą musieli wcześniej potraktować krzewy środkami owadobójczymi: karbofosem, chlorofosem lub actellikiem. Z grzybów traktuje się je nadejściem wiosny siarczanem miedzi lub płynem Bordeaux.

Przycinanie leszczyny

Przycinając, możesz uformować drzewo lub krzew. Zwykle odbywa się zimą. Próbują usunąć wszystkie gałęzie, w których rośnie leszczyna, powodując nadmierne zgrubienie. Owoce powstają tylko na młodych pędach tego roku. Raz na 20 lat przeprowadza się odmładzającą formację, pozostawiając część naziemną o wysokości nie większej niż 30 cm z najsilniejszymi i najzdrowszymi pędami.

Przygotowanie do zimy

Dopiero w pierwszych 2-3 latach po posadzeniu sadzonek muszą tworzyć schronienia na zimę. Wykonane są z płótna rolniczego, owijając koronę lub zginając gałęzie do gleby i zakrywając je od góry.

Reprodukcja

Orzechy laskowe to rośliny uprawne, które rozmnażają się niezwykle łatwo w dowolny sposób wegetatywny. Orzechy są rzadko sadzone, ponieważ nie można przewidzieć, która roślina się okaże, a owocowanie po raz pierwszy może nastąpić po 10 latach.

Przez sadzonki

Latem z młodych dojrzałych gałęzi wycina się sadzonki o długości 10-12 cm, które wrzuca się do szklarni, koniecznie przykrywając przezroczystymi czapeczkami. Ukorzenienie trwa zwykle do miesiąca, po czym sadzonki są przenoszone na stałe.

Dzieląc krzew

Krzew można wykopać i podzielić na 2-3 części. Odbywa się to w przypadku młodych roślin (do 5 lat) i tylko wiosną.

Warstwy

Metoda wystarczająco długa. Gałąź jest zgięta do ziemi, a kora jest drapana w miejscu kontaktu, aby stworzyć warunki do ukorzenienia. Napraw pęd spinką do włosów i posyp go ziemią. Miejsce to jest obficie podlewane przez całe lato.

Potomstwo

Krzew da obfite pędy korzeniowe w ciągu 3-4 lat, które wykopuje się i przesadza od początku lata w nowe miejsce.

Szczepienie leszczyny dzikiej

Mając odmianę na stanowisku, może być użyty jako potomek na dzikiej leszczynie.

Możliwe problemy w uprawie leszczyny

Wiadomo, że leszczyna przede wszystkim cierpi na zgrubienie, dlatego konieczne jest stworzenie warunków do produktywnego wzrostu: ścinać, usuwać pędy korzeni, nie sadzić wysokich drzew zbyt blisko.

Z powyższego opisu staje się jasne, dlaczego leszczyna nie wydaje owoców w ogrodach, jeśli jest tylko jeden krzew. To jest główny powód, dla którego nie ma orzechów na leszczynie.

Choroby

Rdza, biała zgnilizna i mączniak prawdziwy to powszechne choroby, na które cierpi leszczyna. Pierwszą obróbkę siarczanem miedzi lub płynem Bordeaux należy przeprowadzić co roku po zakwitnięciu liści. Drugi jest wykonywany po 2-4 tygodniach.

Szkodniki

Chrząszcz orzechowy, brzana leszczyna, ryjkowiec orzechowy to specyficzne szkodniki leszczyny. Walczy się z nimi w taki sam sposób, jak z mszycami: traktują krzewy środkami owadobójczymi i roztoczobójczymi: fitowermem, karbofosem, aktellikiem. Najbardziej niepokojącym objawem jest guz na korze, lepiej odciąć i spalić taki pęd.

Leszczyna pospolita to bezpretensjonalny krzew o pięknej koronie i corocznie pożywnych i smacznych orzechach. Sadzenie go w ogrodzie nie jest dziś trudne, szkółki oferują szeroki wybór odmian o wysokich plonach (do 8 kg z krzewu).