Sadzenie i pielęgnacja Sparaxis na otwartym polu
Zadowolony:
Byliny Corms - kwiatów Sparaxis nie można nazwać bardzo powszechnymi wśród upraw ogrodniczych. Jednocześnie zasługują na uwagę, ponieważ mają bogatą paletę odcieni, kwiaty, które są jasne i zauważalne w każdym środowisku, a także wyróżniają się w okresie kwitnienia - na styku wiosny i lata. Kiedy niedoświadczeni ogrodnicy widzą kwiaty tak piękne jak sparaxis, myślą, że uprawa na zewnątrz i pielęgnacja będą niezwykle trudne, ale tak nie jest. Dalej, warunki uprawy zostaną omówione bardziej szczegółowo.
Cechy sparaxis
Wieloletnia roślina bulwiasta - sparaxis (łac. Sparaxis) należy do rodziny Iris (łac. Iridaceae). Jest uprawiany jako roślina ogrodnicza, domowa i szklarniowa.
Większość znanych sparaksji znaleziono w Afryce Południowej, zwłaszcza w regionie Cape. Z Kalifornii sprowadzono gatunek tricolor (łac. Sparaxis tricolor).
W zależności od odmiany wysokość części naziemnej rośliny waha się od 15 cm do 60 cm Liście są zbliżone do liści żonkila - gładkie, nagie, pasiaste, na końcach zaokrąglone.
Kwiat ma kształt gwiazdy i może mieć prawie dowolny kolor. Korony osiągają średnicę 5 cm, wierzchołki przylistków są rozdwojone, co znajduje odzwierciedlenie w łacińskiej nazwie gatunku.
Klasyfikacja gatunków sparaxis
Poniżej wymieniono najczęstsze gatunki w kulturze ogrodowej.
Sparaxis tricolor (łac. Sparaxis tricolor)
Wśród miłośników roślin domowych kwiat ten jest również znany jako sparaxis tricolor.
Krzewy z mieczykowatymi zielonymi liśćmi do 40 cm wysokości z tymi samymi wysokimi szypułkami, w których pąki są zbierane w grupach po 5-7 sztuk. U podstawy płatków znajduje się charakterystyczny czarny pierścień, a podstawa jest żółta.
Sparaxis wdzięczny (łac. Sparaxis elegans)
Odmiana karłowa do 15 cm wys. Kwiaty malowane na jasno pomarańczowy lub biały odcień. Popularna seria odmian „mix” łączy kilka różnych odcieni jednocześnie.
Płatki mają również czarny pierścień i żółty środek, prawie całkowicie pokryty połączonymi fioletowymi pręcikami.
Sparaxis Bilbifer (łac. Sparaxis bulbifera)
Ten gatunek jest jednym z wyższych. Wysokość krzewów dochodzi do 60 cm, łodygi kwiatowe są wyprostowane, rozgałęzione. Na końcach kwitną 1-2 pąki. Każdy kwiat ma około 6 cm średnicy.
Zabarwienie występuje na biało, jasno kremowo, biało-żółto.
Sparaxis grandiflora (łac. Sparaxis grandiflora)
Ten gatunek jest wysoki. Blachy mają kształt przypominający pas. Kwiaty są duże, wydłużone, mogą mieć barwę białą, fioletową i ciemnożółtą. Kwiaty mają bardzo przyjemny aromat, dlatego gatunek ten nazywany jest również pachnącą sparaksą.
Odmiany bardzo popularne wśród ogrodników
Żarówki Sparaxis pozostają rzadkością w sprzedaży, ale w dużych centrach ogrodniczych dostępne są następujące popularne odmiany.
Elegans
Odmiana jest reprezentowana przez kwiaty w kolorze białym i ciemnofioletowym. Korona jest koloru czarnego lub fioletowego. Pręciki są czarne lub białe. Elegancja ma wyczuwalny przyjemny aromat.
Superba
Odmiana średniej wielkości, wys. 25-30 cm, kwiatostan kolczasty tworzy 5-7 pąków, kwitnących kolejno od dołu do góry. Średnica korony wynosi około 5 cm.
Kolory to pomarańczowy, fioletowy, biały, żółty i czerwony. Rdzeń kwiatu jest żółty lub czarny.
Pan ognia
Bardzo efektowne kwiaty z sześcioma płatkami, które mają jasnożółty rdzeń i płonącą krawędź we wszystkich odcieniach od różowego do fioletowego. Wysokość roślin waha się w granicach 30-60 cm.
Jumbo Star Mix
Seria odmian (mieszanka) z wysokimi łodygami i pąkami w różnych odcieniach. Ten materiał do sadzenia doskonale nadaje się do tworzenia mieszanych granic obok innych roślin bulwiastych, które mają różne okresy kwitnienia.
W paski
Osobliwością tej odmiany jest niezwykła plama koloru u podstawy kwiatu. Żółty sektor jest nakreślony czarną obwódką, która ma złożony kształt. W połączeniu z płatkami szkarłatnego lub pomarańczowego koloru tworzy iluzję płonących świateł na tle jasnej zieleni.
Sparaxis - uprawa przez nasiona (wady metody)
Ta roślina jest rzadko pozyskiwana z nasion. Powodem jest to, że sadzonki będą mogły składać pierwsze kwiaty dopiero w 3 roku życia.
Uprawy przeprowadza się w skrzynkach na sadzonki o wysokości 10 cm, wypełnionych luźną żyzną glebą. Okres kiełkowania wynosi do 30 dni. Są rozrzedzone, pozostawiając 2 cm między poszczególnymi egzemplarzami.
Przesadzanie do otwartego terenu wykonuje się, gdy wysokość części naziemnej sadzonek wynosi 7-8 cm, jesienią są wykopywane i ponownie sadzone dopiero pod koniec maja przyszłego roku.
Instrukcje sadzenia cebul
Żarówki sadzi się w dobrze oświetlonych, ale chronionych przed silnymi wiatrami miejscach. W cieniu kwiaty stają się mniejsze. Gleba powinna być dobrze osuszona, wystarczy glina.
Głębokość sadzenia - 5-7 cm, między kwiatami należy zachować odległość 8-10 cm.
Sparaxis - sadzenie i pielęgnacja na otwartym polu
Zasady rolnictwa dla średnich szerokości geograficznych prawie całkowicie powtarzają zasady pielęgnacji innej popularnej rośliny ogrodowej - mieczyków.
Kwiaty wymagają regularnego podlewania, pielenia i spulchniania gleby po podlaniu. Jeśli pogoda jest gorąca i sucha, po zachodzie słońca krzaki spryskuje się ciepłą wodą z butelki z rozpylaczem.
Sadzenie bulw jest niezwykle niebezpieczne na zalanych nizinach oraz w cieniu wysokich krzewów i drzew. Podmokła część podziemna gnije, a bez słońca pąki nie kwitną.
- Podlewanie
Konieczne jest dbanie o nasadzenia w porze suchej prawie codziennie. Gdy tylko gleba wyschnie z góry, należy ją natychmiast podlać osiadłą wodą podgrzaną na słońcu.
- Ściółkowanie
Aby uniknąć konieczności częstego spulchniania gleby między podlewaniami, warto przykryć glebę trocinami lub torfem. Chwasty też się nie pojawią.
- Rozwolnienie
Ponieważ głębokość cebulek nie przekracza 8 cm, należy bardzo ostrożnie i powierzchownie poluzować glebę między podlewaniami.
- Top dressing
Konieczne jest, aby po pojawieniu się pierwszych pąków do gleby wprowadzić złożony nawóz mineralny do kwitnienia (20 g na 10 l wody). W sezonie przeprowadza się łącznie 3 nawozy, zatrzymując je po uschnięciu kwiatów.
Kiedy i jak kwitnie
Oczekiwanie na kwitnienie to przyjemny czas. W zależności od regionu należy się tego spodziewać na samym początku lata lub pod koniec lata.
- Rodzaje kwiatów
Wszystkie odmiany mają koronę z 6 dużymi płatkami. Kwiatostany są racemiczne i kolczaste z 2-7 pąkami.W centrum korony znajduje się duży słupek z piętnem podzielonym na 6-8 płatków i 6 pręcików o przerośniętej lub wspólnej podstawie zakończonej dużymi czarnymi, czerwonymi lub żółtymi pylnikami.
- Kształty kwiatów
Wielkość koroli waha się w szerokim zakresie od 2 do 7 cm Najwięcej kwiatów mają najnowsze odmiany i hybrydy, np. Superba.
- Okres kwitnienia
Jeśli mówimy o regionach południowych, gdzie zimą temperatura nie spada poniżej -5 ° C, to kwiaty zakwitną na przełomie wiosny i lata. Dalej na północ, na Uralu i Syberii, bulwy sadzi się pod koniec maja, a kwitnienie następuje pod koniec sierpnia.
- Zmiany w pielęgnacji podczas kwitnienia
Ponieważ szypułki zawsze mają kilka nietypowo kwitnących pąków, konieczne jest usunięcie zwiędłych. Jest więc więcej szans, że reszta będzie miała dość siły, by się otworzyć.
Pielęgnacja po kwitnieniu
Wszędzie tam, gdzie temperatura powietrza spada poniżej 0 ° C zimą, bulwy są wykopywane i przechowywane w piwnicach.
- Proces kopania żarówek
Nie wykopuj sparaxis na zimę, jeśli uprawiane są jako jednoroczne. W innych przypadkach pod koniec kwitnienia oczekuje się żółknięcia części naziemnej, aby natychmiast wykopać bulwy.
- Suszenie i sortowanie bulw
Nie musisz odcinać zieleni, która nie miała czasu uschnąć, powinieneś poczekać, aż wyschnie i odłamie się. Bulwy są suszone, oczyszczane z ziemi, sortowane i przechowywane w piwnicy w temperaturze +5 ... + 9 ° C. Okres przydatności do spożycia: 2-3 lata.
Możliwe problemy w rozwoju i pielęgnacji
Przy odpowiedniej technologii rolniczej roślina rzadko smuci się śmiercią. Wystarczy co tydzień sprawdzać sadzenie i zwracać uwagę na wygląd krzewów.
Kiedy woda stagnuje w glebie, bulwy cierpią na gnicie. W zaawansowanych przypadkach kwiaty giną. Jeśli kolor liści staje się matowy lub żółty, oznacza to, że w glebie jest mało żelaza, należy nawozić chelatem żelaza. Najbardziej destrukcyjne czynniki to zimno i brak słońca.
Najczęściej sparaxis można zobaczyć na zjeżdżalniach alpejskich. Jest to jeden z niewielu gatunków bulwiastych, który nie wymaga silnej żyznej warstwy gleby i nie jest kapryśny, aby być blisko innych kwiatów. Najważniejsze, żeby pamiętać o jego wyjątkowej ciepłolubności.